در حالی که نمایندگان جدید پارلمان سرگرم رأی‌گیری برای انتخاب رییس مجلس بودند، شماری از نامزدان معترضی که در فهرست ابتدایی به پارلمان راه یافته بودند، اما در نتایج نهایی بازنده اعلام شده‌اند در چهارراهی زنبق در قسمت ورودی جاده‌ی منتهی به ریاست‌جمهوری و ریاست اجرایی روی فرش سرخی نشسته‌اند و به گفته‌ی خودشان خواهان تأمین عدالت هستند. خواست اصلی آنان برگزاری دادگاه ویژه برای بررسی اسناد دست‌داشته‌ی‌شان است که معتقدند، نشان‌دهنده‌ی تقلب در کمیسیون انتخابات است.
این معترضان 24 شبانه‌روز است که با برپایی چادری در چهارارهی زنبق، مربوط به حوزه‌ی دهم امنیتی پولیس تحصن کرده‌اند. سرانجام پولیس روز پنج‌شنبه هفته‌ی گذشته «به زور» چادر آنان را برچید. آنان اکنون در فضای باز نشسته‌اند و بر ادامه‌ی اعتراض‌شان تأکید می‌کنند.
مینا نادری، نامزد معترض از ولایت هرات می‌گوید که اینجا معترضانی هستند و اسنادی در دست دارند که نشان می‌دهد در حق آنان بی‌عدالتی شده است. به گفته‌ی خانم نادری، او و دیگر نامزدانی که در این محل تحصن کرده‌اند، پیش از تحصن به تمامی مراجع مسئول مراجعه کرده‌اند، اما به اعتراض‌شان توجهی نشده است: «تحصن آخرین گزینه‌ی ما بود. تا عدالت تأمین نشده، دست از اعتراض برنمی‌داریم. ما چیز فراقانونی نمی‌خواهیم. برای بررسی اسناد و مدارک، می‌خواهیم محکمه‌ی اختصاصی برگزار شود.»
پیش‌تر روزنامه اطلاعات روز براساس اسنادی گزارش کار کرده بود که نشان می‌داد کمیسیون انتخابات ۵۰ درصد آرای باطله‌ی دو نامزد وکیل ولایت هرات را که از سوی کمیسیون مستقل شکایت‌های انتخاباتی باطل اعلام شده بود، دوباره معتبر دانسته بود.
بر اساس آن اسناد، پس از بررسی پنج محل رأی‌دهی توسط کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی، به دلایل مختلف صد رأی شهناز غوثی، یکی از وکلای که اکنون در پارلمان راه یافته است، باطل اعلام شده است. در فهرست نتایج ابتدایی، شهناز غوثی یک هزار و 715 رأی داشته است. با این حساب پس از باطل شدن صد رأی، آرای بانو غوثی می‌بایست به یک هزار و 615 رأی کاهش می‌یافت. اما پس از اعلام نتایج نهایی روشن شد که کمیسیون انتخابات در مرکز به ۵۰ درصد آرای باطله‌ی او دوباره اعتبار بخشیده است و او با کسب یک هزار و 662 رأی یکی از نامزدان برنده‌ی انتخابات اعلام شد. در‌حالی‌که اگر ۵۰ درصد آرای باطل‌شده‌ی شهناز غوثی و ماریا بشیر که از سوی کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی باطل اعلام شده بود اعتبار نمی‌یافت، مینا نادری با کسب یک هزار و 630 رأی به مجلس نمایندگان راه می‌یافت.
اکثر این معترضانی که در چهارراهی زنبق تحصن کرده‌اند زنان هستند. اکنون که پولیس چادر آنان را جمع کرده است در کنار جاده، روی فرشی در فضای باز نسشته‌اند و می‌گویند تا به خواسته‌های‌شان رسیدگی نشود، همان‌جا می‌مانند.
خانم نادری می‌گوید: «یک خیمه بود که از دید پنهان بودیم و در واقع حیثیت حجاب را داشت، اما روز پنج‌شنبه، قطعه‌ی خاص در تبانی با حوزه‌ی دهم پولیس، خیمه ما را جمع کردند. ما در بین خیمه بودیم که آنان خیمه را جمع کردند. همراه با کاندیدان معترض درگیر شدند.»
فرماندهی پولیس کابل می‌گوید برای این‌که چادر باعث ازدحام شده بود، شماری از باشندگان محل به پولیس کابل شکایت کردند و آنان چادر را برچیدند.
بصیر مجاهد، سخن‌گوی پولیس کابل می‌گوید که این چادر برای باشندگان محل مشکلات و ازدحام ترافیکی خلق کرده بود و پولیس بنابر شکایت آنان چادر را برچید. به گفته‌ی او در کابل جاهای مشخصی مثل پارک شهرنو و جاهای دیگری از این دست برای اعتراض تعیین شده است.
شبیه بانو نادری 14 معترض دیگر از 11 ولایت از تصمیم کمیسیون‌های انتخاباتی شاکی و خواهان برگزاری دادگاه ویژه‌اند.
در یک دور انتخابات پارلمانی در دوره‌ی ریاست‌جمهوری حامد کرزی نیز چنین اتفاقی افتاده بود. حدود 60 نامزد اعتراض داشتند که به‌جای آنان افرادی که تقلب کرده بودند، به پارلمان راه یافته‌اند. دادگاه ویژه پس از بررسی در حالی 51 نفر را از مجلس نمایندگان اخراج کرد که حدود هشت ماه از کار آنان در مجلس نمایندگان گذشته بود. آن دادگاه ویژه به دستور حامد کرزی، رییس جمهوری پیشین برگزار شده بود.
دیوه نیازی یکی دیگر از معترضان است که از ولایت ننگرهار آمده است. او مدعی است که در فهرست ابتدایی و نهایی در هردو برنده بوده است، اما نامزد وکیل رقیبش با تبانی کمیسیون انتخابات، در‌حالی‌که رأی‌اش از او کم‌تر بوده، با ساختن رأی‌های جعلی از او پیشی گرفته است و به پارلمان راه یافته است. او حدود یک ماه است که در اینجا تحصن کرده است: «هیچ کسی حاضر نشد که ما را قناعت بدهد. بیایند ادعاها و اسناد ما را بررسی کنند، اگر ما ادعای ناحق داشتیم، حق داشتند که خیمه‌ی تحصن ما را برچینند.»
بانو نیازی به گفته‌ی خودش در فهرست ابتدایی، برنده اعلام شده بود، اما در نتایج نهایی به جای او خانم دیگری به مجلس راه یافته است: «پس از تفتیش، رأی من را 1709 رأی اعلام کردند. از خانمی دیگری که پس از تفتیش 205 رأی‌اش باطل شده بود را 1717 رأی اعلام کرد و او برنده شد و من ناکام. برای تمامی این ادعاها اسناد دارم.»
به گفته‌ی بانو نیازی، پولیس با آنان خشونت کرده و خیمه‌ی تحصن آنان را به‌زور برچیده است: «در‌حالی‌که ما داخل خیمه نشسته بودیم، خیمه را به زور جمع کردند. تیرهای خیمه بر سر ما فرود آمد. آنان تصور می‌کنند که با برچیدن خیمه ما از اعتراض‌مان دست می‌کشیم، ولی اشتباه می‌کنند. تا تأمین عدالت به اعتراض‌مان ادامه می‌دهیم.»
انتخابات پارلمانی دوره‌ی هفدهم یکی از جنجالی‌ترین انتخابات‌های پارلمانی در 18 سال گذشته بوده است. انتخابات پارلمانی 1397 به رغم تهدیدات بلند امنیتی با اشتراک گسترده‌ی مردم، اما با مشکلات بسیار و ضعف مدیریتی جدی برگزار شد، اما نزدیک به هفت ماه طول کشید تا نتایج نهایی آن اعلام و مجلس نمایندگان افتتاح شود.
کمیشنران قبلی کمیسیون انتخابات به کم‌کاری و دست‌کاری در نتایج انتخابات متهم بودند. سرانجام تمامی کمیشنران کمیسیون‌های انتخاباتی برکنار و به دادستانی کل معرفی شدند.
این معترضان می‌گویند که انتخابات پارلمانی 1397 پر از تقلب بود و اکنون حکومت می‌خواهد با خاموش کردن صدای معترضان و تحصن‌کنندگان هر طور شده این غایله را مختوم اعلام کند.