جنگلات زیادی در ولایت بادغیس طی چهار دهه اخیر قطع شده است. در تازه‌ترین مورد بر بنیاد فیصله‌ی شورای نظامی بادغیس، بخشی از جنگلات پسته در جوار میدان هوایی شهر قلعه‌نو توسط ارتش ملی قطع شده است.
مقام‌های محلی بادغیس به روزنامه اطلاعات روز می‌گویند دلیل قطع این درختان، توسعه میدان هوایی و مشکلات در نشست و برخاست هواپیماهای نیروهای حمایت قاطع است. اما نمایندگان مردم بادغیس در شورای ملی و شورای ولایتی می‌گویند این کار «تأسفبار» و «غیر قابل جبران» است.
میرویس مشکوانی، رییس محیط زیست بادغیس نیز به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که بیش‌تر از حد تعیین شده در شورای نظامی، درختان قطع شده است: «نهادهای امنیتی به ساحه می‌روند، اکثریت درخت‌ها را از ریشه می‌کشند. بیش‌تر از فیصله نظامی، درختان در نزدیکی میدان هوایی قطع شده و این جای تأسف است و نباید این کار می‌شد و این کار محیط زیست را ضربه زده است.»
احمد عرفان، از مسئولان ریاست زراعت بادغیس به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید درختان اطراف میدان هوایی در حال نابودی است. به گفته‌ی او از حدود نزدیک به ۴۰۰ درخت تنها ۱۰۰ درخت در میدان هوایی بادغیس باقی مانده است.
قطع درختان در بادغیس، با انتقاد شدید نمایندگان مردم در مجلس نمایندگان مواجه شده است. ضیاالدین اکازی، عضو مجلس نمایندگان در گفت‌وگو با اطلاعات روز، قطع درختان از سوی شورای نظامی بادغیس را «تاسفبار» و «غیر قابل جبران» می‌داند: «برای مردم بادغیس قابل قبول نیست که درختان قطع شود، تا طیاره بنشیند. از آن‌جایی که من خبر دارم میدان هوایی بادغیس کلان است و نیاز نبود که برای گسترش این میدان، درختان قطع شود. اردوی ملی قطع کرده درختان را و این مایه نگرانی است.»
مقام‌های محلی بادغیس می‌گویند که درختان در جوار میدان هوایی قلعه نو برای راه‌اندازی عملیات‌های هوایی بزرگ برای سرکوب طالبان با حمایت نیروهای حمایت قاطع و گسترش خط رنوی میدان هوایی صورت گرفته است.
نجم‌الدین برهانی، سخن‌گوی والی بادغیس به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که خط رنوی میدان هوایی بادغیس کوچک بود و درختان مانع نشست طیاره‌های نظامی و ملکی بود: «وزارت دفاع و داخله از قطع این درختان مطلع است. از وسایل اردوی ملی برای قطع این درختان استفاده شده است.»
جنگ، ناامنی و بی‌پروایی به حفظ جنگلات در بادغیس، باعث از بین‌رفتن یک قسمت زیادی از این جنگلات شده است. آمار ریاست زراعت بادغیس نشان می‌دهد که هم اکنون از ۹۰ هزار هکتار جنگل پسته تنها حدود ۳۰ هزار هکتار باقی مانده است. آمار نشان می‌دهد که جنگلات ارچه نیز از ۹ هزار به کم‌تر از ۳ هزار هکتار رسیده است.
عبدالتواب تائب، رییس زراعت بادغیس، ناامنی‌ها و عدم آگاهی مردم از اهمیت جنگلات را از دلایل عمده‌ی نابودی جنگلات ارچه در این ولایت می‌داند. او به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که بیش‌تر این جنگلات توسط باشندگان محل قطع می‌شود و از آن‌ها به‌جای چوب سوخت استفاده می‌کنند.
احیای جنگلات پسته
ریاست زراعت بادغیس ۸۰ تن را برای محافظت از جنگلات بادغیس گماشته است. عبدالتواب تائب، رییس زراعت بادغیس می‌گوید که این افراد در بخش جلوگیری از قطع جنگلات پسته و ارچه موثر بوده‌اند. او می‌افزاید که طی سال ۱۳۹۸ مالی ۱۶۰ هکتار جنگل پسته احیا شده و در جریان سال مالی ۱۳۹۹ نیز در حدود ۸۰۰ هکتار جنگل پسته احیا خواهد شد. او بیان داشت: «باید مردم با ما همکاری کنند و نگذارند که جنگلات پسته در بادغیس قطع شود. متأسفانه در جریان ۵۰ سال گذشته یک قسمت زیادی از جنگلات پسته از بین رفته است. ما تلاش می‌کنیم که دوباره این جنگلات را احیا کنیم، اما به‌زودی این کار شدنی نیست.»
حاصلات پسته نیز با قطع جنگلات در بادغیس به پایین‌ترین حد رسیده است. رییس زراعت بادغیس می‌گوید که امسال ۱۵ تُن پسته از این ولایت برداشت شده است.
خطر قطع درختان ارچه
درختان ارچه که در مسیر دره لامان تا ولسوالی قادس ولایت بادغیس موقعیت دارد، بیش‌تر در خطر قطع و از بین‌رفتن قرار دارد. این درختان چشم‌انداز سبز به بند سبزک ولایت بادغیس بخشیده‌اند. درختان ارچه مثمر نیست و باشندگان بادغیس به همین خاطر این درختان را قطع می‌کنند. مسئولان محیط زیست بادغیس می‌گویند که احیای جنگلات ارچه به مراتب دشوارتر از جنگلات پسته است.
عبدالتواب تائب، رییس زراعت بادغیس می‌گوید: «جنگلات ارچه نیز نباید قطع شود. ارچه خود به خود رشد می‌کند و هنگامی این جنگلات احیا می‌شود که قطع نشود و مواشی به اطراف این جنگلات نرود.»
اعضای شورای ولایتی بادغیس، از حکومت می‌خواهند که توجه ویژه به احیای جنگلات پسته و ارچه در این ولایت داشته باشد.
بها‌الدین قادسی، عضو این شورا به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که باید جنگلات دوباره احیا شود: «این جنگلات دارایی‌های مردم ما است و داشتن این جنگلات باعث افتخار ما است. اما این جنگلات همه روز قطع می‌شوند.»
مقام‌های محلی بادغیس می‌گویند که با راه‌اندازی برنامه‌های آگاهی‌دهی برای اهمیت جنگلات، در تلاش متقاعدکردن مردم برای قطع‌نکردن این جنگلات هستند.
این مقام‌ها از نهادهای کمک‌رسان می‌خواهد تا در بخش مواد سوختی به باشندگان نیازمند این ولایت همکاری کنند.
آگاهان زیست محیطی معتقدند که قطع جنگلات، درختان و بته‌های خودرو سبب کاهش آب، فرسایش خاک، سرازیرشدن سیلاب‌ها و آلود‌گی محیط زیست می‌شود و باید مردم در راستای نگهداری از جنگلات و درختان تلاش کنند.