حکومت می‌گوید مذاکرات غیررسمی بر سر سند همکاری‌های امنیتی بین افغانستان و ایالات متحده‌ی امریکا آغاز شده است. مقام‌های امریکایی تأکید دارند که این سند پیش از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان امضا شود. جانان موسی زی، سخن‌گوی وزارت خارجه روز یک‌شنبه (24 سنبله 1392) در یک کنفرانس خبری در کابل گفت: «نکته‌ی مهم این است که بین افغانستان و ایالات متحده گفت‌وگوهای غیررسمی بر سر موافقت‌نامه‌ی امنیتی دو جانبه جریان دارد».
سخن‌گوی وزارت خارجه گفت که این گفت‌وگوها از یک هفته پیش آغاز شده و هیأت‌های افغانستان و امریکا دوبار در این مورد گفت‌وگو کرده‌اند. قرار بود سومین جلسه بر سر توافق‌نامه‌ی امنیتی عصر دیروز یک‌شنبه برگزار شود.
امضای سند همکاری‌های امنیتی بین افغانستان و امریکا تأثیر مستقیم بر سرنوشت آینده‌ی کشور دارد؛ زیرا تقویت و حمایت نیروی امنیتی افغانستان و حضور شماری از نیروهای خارجی پس از پایان مأموریت نظامی در کشور، بخشی از این سند همکاری میباشد.
این در حالی است که با نزدیک شدن سال 2014 و خروج کامل نیروهای خارجی از کشور، نگرانی‌ها در مورد آینده‌ی کشور بیش‌تر شده‌اند. داکتر رنگین دادفر اسپنتا، مشاور امنیت ملی، داکتر اشرف غنی احمدزی و ارشاد احمدی، معاون سیاسی وزارت خارجه، اعضای هیأت افغانستان در مذاکرات توافق‌نامه‌ی امنیتی‌اند. جیمز کانینگ‌هام، سفیر امریکا در افغانستان و جنرال جوزف دانفورد، فرمانده کل نیروهای ناتو، اعضای هیأت امریکایی در گفت‌وگوها بر سر توافق‌نامه‌ی امنیتی می‌باشند.
تأکید بر آزادی ملا برادر
وزارت خارجه تأکید کرد که به منظور پیش‌برد روند صلح، «ملا برادر»، یکی از اعضای ارشد طالبان که در پاکستان زندانی است، آزاد شود. آقای موسی‌زی گفت: «دلیلی که ملا برادر در زندان است، این است که او با دولت افغانستان در تماس بود تا باشد که مذاکرات سیاسی بین دولت افغانستان و طالبان آغاز شود و راه‌حل صلح‌آمیز برای ختم جنگ جست‌وجو شود. به این دلیل رهایی ملا برادر می‌تواند یک گام مثبت برای تقویت تلاش‌های صلح در افغانستان باشد».
مقام‌های حکومت پاکستان اخیرا گفته‌اند که ملا برادر از زندان آزاد خواهد شد. سخن‌گوی وزارت خارجه گفت که آزادی ملا برادر نشان دهنده‌ی صداقت پاکستان برای حمایت از پروسه‌ی صلح نیز میباشد: «آزادی ملا برادر و دیگر رهبران طالبان جزوی از حمایتی است که پاکستان می‌تواند از پروسه‌ی صلح افغانستان بکند. تلاش‌های دیگرش تسهیل تماس مستقیم و مذاکرات بین شورای عالی صلح و رهبران طالبان است».
این در حالی است که از سرنوشت زندانیان آزاد شده‌ی طالبان، اطلاعی در دست نیست. برخی افراد بر این باورند که این اعضای طالبان به جای کمک به روند صلح، به جبهات جنگ علیه حکومت افغانستان و نیروهای خارجی می‌پیوندند که این مسئله باعث شعله‌ورتر شدن جنگ می‌شود. پاکستان چندی پیش حدود 30 تن از اعضای زندانی طالبان در آن کشور را از زندان آزاد کرد؛ اما هنوز نتایج مثبت آزادی این زندانیان بر روند صلح مشخص نیست. «دویچه‌وله»