مقام‌های افغانستان هر کدام ویژه‌گی‌ها، خصوصیات و عادات خاص خودشان را دارند. از لحاظ علم مقام‌هاولوژی و فن رهبراتژیک، تمام کسانی که به نحوی با این مقام‌ها در ارتباط هستند، باید با هر یکی از این مقام‌ها مطابق خصوصیات و عادات خاص شان رفتار کنند. مثلاً با مقامی که تند مزاج است و خیلی زود مرچ‌آگین می‌شود، باید به نحوی صحبت و برخورد شود که ایشان فکر کند بعد از خدا، قدرت‌مندترین رهبر است. با مقامی که برایش مهم نیست در دنیا چه اتفاقی افتاده، طبیعی است که به هر نوعی هم اگر برخورد شود، فرقی نمی‌کند. با مقامی که هیچ چیز جز چند میلیون رای قومی ندارد، باید اول چند جمله یا چند سطر در وصفش سخن گفت، سپس مطلب را به عرضش رساند. با مقامی تمام افتخارش داشتن بوریا در زمین و ستاره در آسمان است، باید طور دیگر برخورد و معامله کرد.
خلاصه از یک‌طرف تعداد مقام‌ها واجب‌الاحترام زیاد است و از طرف دیگر، خوی و عادت شان متفاوت. از سویی هم محیط ما پر از خبر و گزارش است. از همین‌رو مهم است که خبرها چه‌گونه به مقام‌ها عالی‌رتبه‌ی حکومت می‌رسد. با آن‌که نمی‌توان همه را در لست شامل کرد اما در حد شش‌تا جا وجود دارد. ما در این‌جا جریان گزارش دادن بیست نفری که دیروز از موتر پایین و به گروگان گرفته شده را خدمت مقام‌ها به عرض می‌رسانیم.
به اشرف غنی: السلام علیکم و رحمته‌الله جل‌شأنه! خدمت با سعادت محمد اشرف غنی رییس جمهور مملکت می‌عرضانم که بازهم بیست تن از هزارگان توسط افراد مجهول‌الهویت به گروگان گرفته شده. هرچند نمی‌توان گفت اوضاع تحت مدیریت است اما هههههههههههههه جان رییس جمهور جور باشد تحت مدیریت خواهد شد.
به جنرال دوستم: مقام معاونیت اول ریاست جمهوری الحاج سترجنرال عبدالرشید دوستم رهبر حزب جنبش اسلامی افغانستان! السلام علیکم! محترما بنده که شهرتم در فوق ذکر است، می‌خواهم خدمت شما به عرض برسانم که طالبان و داعشیان باز هم بیست تن از شهروندان بی‌گناه وطن را به اسارت گرفته‌اند. والسلام! نامه تمام!
به سرور دانش: مطابق فقره‌ی شصتم ماده‌ی سیزدهم قانون احوال‌پرسی و تشریفات، جبراً به عرض سلام و تقدیم احترام می‌پردازم. نمی‌دانم ما در کجای کار قرار داریم اما بیست نفر را به اسارت برده، بازهم از زابل، بازهم از هزاره‌های این وطن!
به عبدالله عبدالله: جلالت‌مآب دوکتور عبدالله عبدالله را سلام فایقه و احترام عایقه و اگر خدا بخواهد انشاءالله‌های ذایقه‌دار تقدیم می‌کنم. امیدوارم این بار را ببخشید که نمی‌توانم چیزی در وصف کت‌شلوار و بالاپوش گران‌قیمت و نکتایی فرانسوی بگویم چون مسئله گروگان و گروگان‌گیری است. خدای نخواسته اگر این نامه به رسانه‌ها درز کند، مثل معاونت بی‌آب خواهیم شد. خدمت دوکتور صایب عبدالله عبدالله خبر توقف موترهای مسافرین و گزینش بیست نفر مشخص و به اسارت بردن شان را تقدیم می‌کنم. امیدوارم خوش شما بیاید و معاشات ما را حواله کنید.
به محمدخان: خدمت انجنیر صاحب محمد خان، معاون اول مقام ریاست اجرائیه! السلام علیکم و رحمته‌الله و برکاته. بعد از عرض سلام، قال‌الله تبارک العظیم فی کتابه‌الکریم «قل هوالله احد.» به همین قل هوالله احد قسم که در اسرع وقت خبر به اسارت رفتن بیست مسافر را از زابل به کابل مخابره می‌کنم. می‌گویند این بیست نفر از افغانستان بوده، با آن‌که نیاز نیست شما تشویش بکنید، اما اگر دست از سکوت بردارید، برای دوره‌ی بعدی خوب است.
به محمد محقق: ای نام تو بهترین پس انداز/ بر شانه چپن دو دانه انداز.
الصلوه والسلام علی سیدناالمرسلین محمد الامین و اصحابه اجمعین، اما بعد؛ خدا را شاکرم که دست توطئه‌گران از سراسر جهان کوتاه و بیرق شما دیگر هم بلند شد. با آن‌که مردم شریف ولایت زابل تصمیم داشتند در زودترین فرصت ممکن به دربار رهبر فرزانه تشریف آورده و بیعت خویش را برای هزارمین بار با شما تازه و قوی کنند، اما متاسفانه حادثه‌ی المناک گروگان‌گیری از مردم دلیر افغانستان یک‌بار دیگر تکرار شده که این‌جانب حاجی حسین شمشیری این حادثه را به مقام معاونیت دوم ریاست اجرائیه جمهوری اسلامی افغانستان تسلیت عرض نموده و از بارگاه خداوند برای مسافرین بی‌گناه صبر و سلامتی آرزو دارم. این خبر را محضر استاد بدون هیچ دخل و تصرفی ارائه می‌دارم تا هرطور که صلاح مملکت بود، در آن دخل و تصرف شود. در ضمن منتظر دستور شما هستم، اگر لازم می‌بینید ما همین فردا به طرف کابل حرکت کرده و در محضر تمام رسانه‌ها حمایت خویش را از شما اعلام می‌داریم تا همان چهار نفر بی‌ستاره و بی‌بوریا که شده رقیب سیاسی شما، بیشتر از پیش شرمنده شده و نول شان به خاک بخورد. به امید روزی که در تمام افغانستان هیچ رقیب سیاسی نداشته باشید. بااحترام حاجی حسین شمشیری نماینده‌ی مقام رهبری در امور بسیج مردمی در ولایت زابل.