ریاست برق کابل خواب و امنیت را از مردم گرفته است

زهرا جویا
ریاست برق کابل حدود یک‌ونیم سال می‌شود که از ساحه‌ی چمن‌حضوری به منطقه‌ی دهمزنگ، سینمای بریکوت تغییر موقعیت داده است.
این ریاست ساختمان بزرگ شش طبقه‌یی را درکنار جاده‌ی عمومی در مسیر کوته‌سنگی_ چهارراهی دهمزنگ، ساخته است که اکنون با حدود 400 کارمند در آن فعالیت دارد.
این ساختمان از دو طرف جاده‌ی عمومی و داخل یک کوچه دروازه دارد که به‌دلیل تهدیدات امنیتی، کارمندان این اداره دروازه‌ی روبه‌روی جاده را مسدود کرده و دروازه‌ی بزرگ دیگری را از وسط کوچه‌یی که از آن باشندگان محل رفت‌وآمد دارند، باز کرده‌اند.
ساختمان جدید ریاست برق کابل در یک ساحه‌ی مسکونی موقعیت دارد. به گفته‌ی باشندگان محل، در این محل رهایشی، هشت آپارتمان وجود دارد که در آن 58 خانواده زندگی می‌کنند.
هفته‌ی گذشته باشندگان منطقه‌ی سینما بریکوت کوچه‌ی معروف به «پلاستیک‌سازی» با ارسال شکایت‌نامه‌یی به روزنامه‌ی اطلاعات روز، در شکایت از شرکت «برشنا»، خواستار حل مشکل‌شان از سوی مسئولان حکومت شده بودند.
باشندگان این محل می‌گویند که کارمندان ریاست برشنا با آنان برخورد نادرست دارند و از زمانی که دفتر این شرکت در این ساحه آمده است، مردم در این منطقه با چالش‌های زیادی از جمله سروصدای ماشین تهویه و بدرفتاری نگهبانان این اداره مواجه هستند.
وقتی به این منطقه برای تهیه‌ی گزارش رفتم، چهار تن از محافظان ریاست برق کابل در سایه‌ی دیوار نشسته بودند. آنان مسئولیت تامین امنیت کارمندان این اداره را به عهده دارند از همین رو هرکدام با خودشان کلاشینکوف دارند و مجهز با وسایل امنیتی هستند.
در این میان با یک خانم قدخمیده روبه‌رو شدم. وقتی با او صحبت کردم گفت که از وقتی یک اداره‌ی دولتی در این منطقه «کوچ» آمده، آنان با مشکل مواجه شده‌اند.
او گفت که شب تا صبح صدای «جنراتور»ی که اداره‌ی برق کابل از آن استفاده می‌کند سخت برای آنان آزاردهنده است.
این خانم نامش را به من نگفت اما می‌گوید که اگرسروصدای «جنراتور» ریاست برق خاموش نشود او مجبور است که از این محل به‌جای دیگری کوچ کند.
احمدشاه عطایی، وکیل گذر در این منطقه نیز گفت که ریاست برق کابل به مشکلات باشندگان محل توجه نمی‌کند.
آقای عطایی تاکید کرد که علاوه بر صدای یک ماشین تولید برق در ریاست برق که باشندگان این منطقه را اذیت می‌کند، کارمندان این اداره موترهای‌شان را در وسط کوچه پارک می‌کنند و این مساله برای آنان نگران‌کننده است.
او افزود که ریاست برق در داخل محوطه‌ی حویلی خود به اندازه‌ی کافی جای دارد که کارمندان آن وسایط نقلیه‌ی خود را در آن‌جا ایستاد کنند اما آنان به‌دلیل تهدیدات امنیتی این کار را نمی‌کنند و وسایط ترانسپورتی‌شان را در پس‌کوچه‌ها و عقب خانه‌های رهایشی پارک می‌کنند.
آقای عطایی گفت که باشندگان محل بارها برای حل این مساله به ریاست برق مراجعه کرده اما این مشکل آنان تاکنون لاینحل باقی مانده است.
او گفت که ریاست برق کابل به آنان گفته است در صورتی که اجازه ندهند کارمندان این اداره موترهای‌شان را در داخل کوچه پارک کنند، لین برق این منطقه را قطع می‌کنند.
در این میان اما روایت یکی دیگر از باشندگان این محل متفاوت‌تر است. این فرد می‌گوید که نگهبانان این اداره گاه‌‌گاهی برای باشندگان محل مشکل خلق کرده و آنان را تهدید به مرگ می‌کنند.
عبدالقدوس وفایی، باشنده‌ی این منطقه است. او در صحبت با روزنامه‌ی اطلاعات روز گفت: «یک روز وکیل گذر همین منطقه که در عقب ساختمان ریاست برق زندگی می‌کند موترش را در پیش دکان ایستاد کرد تا سودا بخرد. نگهبانان این اداره به وی اجازه ندادند. وقتی که او به حرف آنان بی‌اعتنایی کرد، محافظین بالای او کلاشینکوف کشیدندیو یکی دیگر از همسایه‌های ما میانجیگری کرده و او را از دست این محافظان نجات داده است».
آقای وفایی می‌گوید که باشندگان محل در اوقات کاری این اداره مشکل ندارند که چرا ماشین تهویه‌ی‌شان روشن است؛ اما روشن بودن این ماشین به‌صورت دوام‌دار و به‌گونه‌ی شبانه-روزی برای آنان غیرقابل تحمل است.
او افزود که نگهبانان اداره‌ی برق به مهمانان آنان که با موتر داخل این کوچه شوند اجازه‌ی ورود را نمی‌دهند و هنگامی که رییس و یا یکی از مقام‌های بلندرتبه‌ی این اداره داخل ساختمان و یا خارج می‌شوند به پیاده‌ها نیز اجازه‌ی رفت‌وآمد داده نمی‌شود.
آقای وفایی گفت از زمانی که باشندگان محل لب به شکایت گشوده‌اند، ماشین تهویه‌ی این اداره نسبت به هر زمان دیگر برای مدت‌زمان بیشتری روشن است و خاموش نمی‌شود.
اما ریاست برق کابل گفته‌های باشندگان این منطقه را رد می‌کند.
مجیب‌الرحمن مومند، رییس برق کابل گفت که این اداره از جنراتور استفاده نمی‌کند و یک ماشین «چیلر» یا ماشین تهویه دارد که از آن استفاده می‌کند اما این ماشین صدایش آن‌قدر آزاردهنده نیست.

آقای مومند از این‌که باشندگان محل این مساله را با روزنامه‌ی اطلاعات روز در میان گذاشته ابراز نارضایتی کرده و می‌گوید که در هر جا مشکل میان دو همسایه پیش می‌آید و این مشکلات باید با استفاده از روش و اصول همسایه‌داری حل شود.
او افزود که آنان به اذیت و آزار باشندگان محل راضی نیست و حق خود نمی‌پندارند که زندگی آنان را با چالش مواجه کنند.
آقای مومند تاکید کرد که دروازه‌ی عمومی را که روبه‌روی جاده‌ی عمومی است به‌دلیل تهدیدات امنیتی بسته کرده‌اند و هر اداره‌ی دولتی دو دروازه دارد.
به باور وی، ریاست برق کابل یک اداره‌ی خدماتی است و باید در نزدیک‌ترین مکان برای مردم، موقعیت داشته باشد تا مشکل مردم به زودترین فرصت حل شود.
آقای مومند می‌گوید ریاست برق ترانسپورت قراردادی برای حمل کارمندان این اداره دارد و این موترها به‌دلیل این‌که مشکلات ترافیکی به بار نیاورند در ساحات غیرمسکونی در عقب چهاردیواری و یا هم کدام مکتب پارک می‌شوند.
او گفت که این ادعای باشندگان محل را که کارمندان این اداره به آنان از قطع لین برق اخطار داده‌اند به گونه‌ی کامل رد می‌کند زیرا این ریاست این حق را ندارد که بر مردم منت بگذارد و یا هم باج‌گیری کند، چون این برق برای مردم رایگان توزیع نمی‌شود و باشندگان شهر کابل در برابر آن پول پرداخت می‌کنند.
مسئولان ریاست برق می‌گویند که دروازه‌ی هر اداره و یا ساختمانی که در نبش جاده موقعیت داشته باشد حتماً به‌دلیل تهدیدات امنیتی مسدود می‌شود.
گفتنی است که زمین ساختمان ریاست برق کابل زمین دولتی است که در گذشته نیز ریاست برق کابل در آن موقعیت داشته است.
نبود موقعیت‌های مشخص برای وزارت‌خانه‌ها و اداره‌های دولتی همواره یکی از چالش‌های حکومت افغانستان بوده است.