زهرا جویا
افزایش حملات بر کارمندان کمیته‌ی بین‌المللی صلیب سرخ در افغانستان باعث شده است که این نهاد فعالیت‌هایش را در کشور کاهش دهد.
کمیته‌ی صلیب سرخ یگانه نهادی است که از زمان جنگ‌های داخلی حدود 30 سال در افغانستان حضور بی‌وفقه و دوام‌دار داشته که هدفش تنها کمک‌رسانی به مردم آسیب‌پذیر است.
این نهاد به‌تازه‌گی اعلام کرد که ادامه‌ی کار در دو نمایندگی‌اش در ولایت‌های قندوز و شهر میمنه، مرکز ولایت فاریاب را توقف داده است.
کمیته‌ی صلیب سرخ در چهار زون افغانستان، کابل، قندهار، هرات و مزار شریف 4 دفتر مرکزی 9 مرکز محلی و 7 مرکز ارتوپیدی در سرتاسر افغانستان دارد که از طریق این دفاتر برای مردم بی‌بضاعت و فقیر خدمات بشردوستانه در بخش‌های اجتماعی و سلامت ارایه می‌کند.
اکنون این نهاد تلاش دارد که با ایجاد کاهش در فعالیت‌هایش فضای امن و مناسبی را برای کارمندانش فراهم سازد.
سیاوش کهزاد، سخن‌گوی این نهاد در گفت‌وگو با روزنامه‌ی اطلاعات روز گفت که پس از یک سلسله‌حملات پی‌هم بر کارمندان صلیب سرخ این نهاد تصمیم گرفته است که حضورش را در افغانستان کاهش بدهد.
او می‌گوید که صلیب سرخ از این‌که فضای مصونی برای کارمندانش در برخی از نقاط افغانستان وجود ندارد چنین تصمیمی را گرفته است. آقای کهزاد تاکید کرد که از محدودیت کارهای این کمیته در افغانستان کارمندان صلیب سرخ «اندوهگین و ناراحت» هستند.
به‌باور وی از مسدود شدن دو نمایندگی این نهاد در ولایت‌های قندوز و فاریاب افغانستان بیشتر مردم مناطق ناامن در شمال «متاثر» می‌شوند.
تعداد کارمندان این نهاد در شهر مزار شریف نیز به‌صورت جدی کاهش می‌یابد. کهزاد گفت که در چند سال اخیر به‌ویژه از 9 ماه به این‌سو کارمندان کمیته‌ی صلیب سرخ همواره مورد حمله قرار گرفتند.
دسامبر 2016، اولین حادثه‌یی که برای کارمندان صلیب سرخ اتفاق افتاد در مسیر قندوز-مزار شریف بود که یکی از کارمندان این نهاد از سوی افراد مسلح ناشناس اختطاف و بعد از چهار هفته از بند رها شد.
به گفته‌ی کهزاد، در ماه فبروری 2017 یک کاروان از کارمندان این نهادکه در حال انتقال مواد غذایی و غیرغذایی برای نیازمندان در ولایت جوزجان در شمال افغانستان بودند از سوی افراد مسلح ناشناس مورد حمله قرار گرفتند که در نتیجه‌ی آن 6 کارمند این اداره کشته و 2 تن آنان اختطاف شدند.
کهزاد گفت: «در حادثه‌ی جوزجان افراد مسلح ناشناس دو نفر از همکاران ما را با خود برده بودند که این دو نفر پس از هفت ماه در قید دوباره رها شدند.»
اما این حملات متوقف نمی‌شود. پس از شش روز رهایی دو کارمند این نهاد از سوی افراد مسلح ناشناس در جوزجان، یکی دیگر از کارمندان صلیب سرخ در شهر مزار شریف از سوی یک بیمار که نزدیک به یک دهه از خدمات این نهاد مستفید شده بود مورد حمله قرار گرفت و با ضرب گلوله به‌قتل رسید.
کهزاد می‌گوید از دید کمیته‌ی صلیب سرخ، شهر مزار شریف یکی از مکان‌های امن برای کارمندان این نهاد پنداشته میشد اما پس از آن حادثه‌ی «ناگوار» مشخص شد که این‌گونه نبوده است.
او بیان داشت که حضور و فعالیت کمیته‌ی صلیب سرخ در افغانستان بستگی به دسترسی مصون کارمندان این نهاد به مناطق نیازمند این کشور دارد.
او گفت که تا هنوز چگونگی حملات اخیر بر کارمندان صلیب سرخ روشن نیست و مسئولان این نهاد نیز فشاری بر ارگان‌های کشفی افغانستان وارد نکرده است که عاملین این رویدادها را شناسایی کنند.
هرچند آمار دقیقی از کارمندان کمیته‌ی صلیب سرخ که در افغانستان از سوی گرو‌ه‌ها و افراد مسلح ناشناس به قتل رسیدند و اختطاف شدند، در دست نیست، اما قبل از این نیز به‌تاریخ نهم ماه فبروری سال روان میلادی، پس از کشته شدن 6 کارمند این نهاد، فعالیت‌های آن در افغانستان به تعلیق درآمده بود.
