مسئولان محلی و امنیتی در ولسوالی تیوره‌ی ولایت غور مدعی هستند که از یک‌سال بدینسو، مشکل در تأمین نیاز غذایی و سوختی نیروهای دولتی وجود دارد و حدود چهار ماه میشود که این نیروها هیچ بسته‌ی غذایی و سوختی دریافت نکرده‌اند.
محمد رفیق اعلم، ولسوال تیوره به روزنامه اطلاعات روز میگوید که 300 پولیس محلی و 55 پولیس ملی اعاشه دریافت نکرده‌اند و آنان با شکم خالی و هر از گاهی با خوردن گیاهان کوهی با طالبان مجهز با سلاح شب‌بین می‌جنگند. او می‌افزاید که نیروهای دولتی مستقر در تیوره به‌خاطر پایین آوردن تهدیدات طالبان، به ولسوالی‌های ساغر و تولک نیز برای جنگ با طالبان فرستاده می‌شوند.
او میگوید: «یک سال میشود که سوخت برای پولیس نداده‌اند و ما پولیس را بدون نان به کوه‌ها و دشت‌ها به‌خاطر جنگیدن با طالبان می‌فرستیم. این نیروها از گیاهان کوهی استفاده می‌کنند تا با طالبان بجنگند. از حکومت مرکزی می‌خواهیم که اعاشه پولیس را هر ماه بدهد.»
حبیب‌الرحمان ملک‌زاده، فرمانده پولیس ولسوالی تیوره نیز در گفت‌وگو با روزنامه اطلاعات روز، از نابسامانی در تأمین نیازهای پولیس انتقاد می‌کند. او میگوید: «یک‌سال میشود که اعاشه کم و به موقع نمی‌رسد. ما تقریبا چهار ماه میشود که گوشت دریافت نکرده‌ایم و زمستان سال 98 سوخت دریافت نکردیم. 11 ماه میشود که میوه و ترکاری دریافت نکردیم. برنج و حبوبات بسیار به کیفیت پایین قراردادی می‌آورد.»
به گفته‌ی آقای ملک‌زاده، به‌دلیل تأخیر در ارسال موادغذایی و سوختی نیروهای دولتی، آنان از تاجران کوچک و دوکانداران تیوره قرضدار هستند و بیم آن وجود دارد که به‌دلیل افزایش بدهی، دیگر دکانداران برای نیروهای امنیتی مواد اولیه ندهند: «دوکانداران و مردم از ما زیاد قرض می‌خواهند. قصاب‌ها و نانواها برای ما گفتند که اگر پول پرداخت نشود، قرض نمی‌دهند.»
نمایندگان مردم در پارلمان و شورای ولایتی غور می‌گویند که مشکل در تأمین نیازهای سوختی و غذایی پولیس تنها مختص به ولسوالی تیوره نیست و در بیشتر ولسوالی‌های این ولایت، این مشکل وجود دارد.
کرام‌الدین رضا زاده، نماینده مردم غور در مجلس نمایندگان به روزنامه اطلاعات روز میگوید که بیشتر کمبود اعاشه در ولسوالی‌های چهارسده، تیوره و پسابند است و این موضوع را چندین مرتبه به رهبری وزارت داخله نیز در میان گذاشته‌اند. او می‌افزاید: «از ولسوالی‌ها برای ما زنگ زدند که پولیس با قرض نان می‌خورد و چندین ماه است که اعاشه دریافت نکرده‌اند. باید حکومت در بخش حل مشکل اعاشه پولیس اقدام کند.»
از سوی هم، نوراحمد کوه‌‌نورد، والی غور در پرسش به مشکل در اعاشه نیروهای پولیس به روزنامه اطلاعات روز گفت: «این گپ‌ها نیست.»
پولیس غور نیز تأخیر در تأمین مواد غذایی و سوختی پولیس در ولسوالی‌های این ولایت را نمی‌پذیرد و اطمینان می‌دهد که به‌زودی مشکل ناچیز در این بخش نیز حل خواهد شد.
محمدامین احمدزی، فرمانده پولیس غور به روزنامه اطلاعات روز گفت: «90 درصد مشکل اعاشه پولیس حل شده و شرکت‌های قراردادی در بخش اعاشه مشکل دارند و این تنها در سطح ولایت غور نیست، در دیگر ولایت‌ها نیز این مشکل وجود دارد. موضوع مشکل در گوشت قراردادی پولیس تا سه روز دیگر نهایی میشود و به ولسوالی‌ها گوشت فرستاده میشود.»
هشدار از عدم همکاری با حکومت محلی
مسئولان محلی و امنیتی ولسوالی تیوره ادعا دارند که بارها تأخیر زیاد در تأمین نیازهای غذایی و سوختی پولیس و کیفیت پایین غذا را با اداره‌ی محلی و پولیس غور در میان گذاشته‌اند، اما تا حالا هیچ کاری در این بخش صورت نگرفته است.
آنان امیدوار هستند که حکومت مرکزی و رهبری وزارت داخله در بخش حل چالش اعاشه پولیس به گونه‌ی دایمی اقدام کند، تا روحیه‌ی جنگی نیروهای دولتی پایین نیاید.
حبیب‌الرحمان ملک‌زاده، فرمانده پولیس تیوره میگوید که با حکومت محلی غور به‌دلیل عدم حل مشکل اعاشه پولیس دیگر همکاری نمی‌کنند. او می‌افزاید: «تنها با حکومت مرکزی همکاری می‌کنیم. مسئولان محلی غور بی‌کفایت هستند و به فکر سرباز نیستند و پولیس چهار ماه میشود که با تأخیر اعاشه دریافت می‌کند. فرمانده پولیس غور مسئول است و اگر اعاشه وزارت داخله نمی‌فرستد، باید فرمانده استعفا بدهد.»
او هشدار می‌دهد که اگر تأخیر در تأمین نیازهای پولیس به سریع‌ترین زمان ممکن حل نشود، او استعفا خواهد داد.
فساد و ناتوانی در رهبری پولیس؟
فرمانده پولیس تیوره، آقای احمدزی را به ناتوانی در راستای حل مشکلات نیروهای پولیس متهم می‌کند و خواستار تغییر این وضع شده است.
محمدرفیق اعلم، ولسوال تیوره مدعی هست که فرمانده پولیس در فساد با پیمان‌کاران برای اعاشه پولیس دست دارد. او میگوید: «قومندان‌ها از قراردادی‌ها به‌خاطر اعاشه پولیس 10 لک [یک میلیون افغانی] می‌گیرند و نمی‌توانند از قراردادی‌ها بخواهند که درست به مسئولیت‌شان عمل کنند. قومندان امنیه اگر پول نگرفته؟ باید قراردادی را بخواهد و از او بپرسد که چرا اعاشه را نمی‌دهد. فساد در غور به اوج رسیده.»
کرام‌الدین رضا زاده، نماینده مردم غور در مجلس نمایندگان نیز میگوید که عدم واکنش در مقابل تأخیر در ارسال اعاشه پولیس نشان می‌دهد که کدام معامله و توافق در میان پولیس و قراردادهای صورت گرفته است. اما محمد امین احمدزی، فرمانده پولیس غور ادعاها در مورد دست داشتن‌اش در فساد را رد می‌کند. او میگوید: «اگر به اندازه یک تار مو ثابت شود که من حق سرباز را خوردم و در فساد دست دارم، من یونیفورم خود را می‌گذارم و استعفا می‌دهم. من هیچ گاهی تمایل به خوردن حقوق سرباز ندارم و هیچ گاهی در فساد آلوده نیستم.»
تیوره زیر تهدید طالبان
تیوره در فاصله 220 کیلومتری جنوب‌غرب شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور موقعیت دارد. ولسوالی تیوره با ولسوالی‌های به‌شدت ناامن بغران و نورزاد ولایت هلمند و گلستان فراه هم‌مرز است و این باعث افزایش آسیب‌پذیری تیوره از نگاه امنیتی و جنگ با طالبان شده است.
اعضای شورای ولایتی غور می‌گویند که طالبان همقطارانشان را در ولسوالی تیوره از طریق ولایت‌های هلمند و فراه اکمالات می‌کند و این باعث افزایش گراف ناامنی‌ها شده است.
غلام سخی جاوید، عضو شورای ولایتی غور به روزنامه اطلاعات روز میگوید که حکومت افزون بر حل مشکل نیازهای غذایی پولیس، باید در راستای حمایت تسهیلاتی و هوایی از نیروهای دولتی مستقر در تیوره اقدام کند.
او میگوید: «تیوره زیر خطر جدی طالبان قرار دارد و حکومت نباید در مقابل طالبان بی‌پروا باشد و اگر جلو حملات طالبان در تیوره و ولسوالی‌های هم‌جوار آن گرفته نشود، مشکلات جدی ایجاد خواهد شد.»
فرمانده پولیس غور میگوید که غور از حملات طالبان آسیب‌پذیر است، اما تدابیر جدی برای مقابله با طالبان روی دست دارند.
غور در زون غرب کشور جز ولایت‌های ناامن شمرده میشود. طالبان بخش زیادی از راه‌های ارتباطی ولسوالی‌های این ولایت را در اختیار دارند و این مشکل جدی برای تأمین اکمالات نیروهای دولتی شمرده میشود.