روایت زنانه، زنان در سطوح تصمیم‌گیری

  • فاطمه کریمی، مستوفی ولایت میدان وردک

بیشتر از 17 سال است که در نهادهای دولتی و غیردولتی و در سطوح مختلف تخنیکی و رهبری کار کرده‌ام. همیشه میان همکاران مرد، افرادی بوده‌اند که نه زن را مناسب پست‌های تخنیکی می‌دانسته‌اند و نه مناسب پست‌های رهبری و تصمیم‌گیری. تلاش کرده‌اند که موفقیت‌های زنان را نادیده بگیرند و یا حداقل کم‌رنگ جلوه بدهند. البته در این میان مردانی هم بوده‌اند و هستند که از زنان حمایت کرده و زمینه را برای زنان مهیا کرده‌اند که باید سپاسگزار آنان بود.

دوونیم سال است که به‌حیث مستوفی ولایت میدان وردک ایفای وظیفه می‌کنم. از اولین زنانی هستم که در پست مستوفیت کار می‌کنم. پست مستوفیت و دیگر پست‌های مالی و اقتصادی همیشه پست‌های مردانه پنداشته می‌شد. با انتخاب شدن زنان برای پست مستوفیت، بسیاری از مردان و زنان موضوع را به تمسخر می‌گفتند: زن و مستوفیت، زن و ریاست. این زنان هنوز زور کار کردن را ندیده‌اند. فکر می‌کنند مستوفیت یک ریاست آسان است. مستوفیت امور مدیریتی و رهبری امور مالی و عواید یک ولایت را برعهده دارد و نیز نماینده وزارت مالیه در یک ولایت می‌باشد و ریاست اندک نیست. این زنانی که با حمایت رییس جمهور مستوفی شده‌اند، بعد از چند ماه خود شان وظیفه را با گریه ترک می‌کنند.

در مدتی که مستوفی میدان وردک هستم، موفقیت‌های زیادی داشته‌ام. در دو سال پیاپی و برای اولین‌بار مستوفیت میدان وردک بیشتر از هدف تعیین شده عواید داخلی جمع‌آوری کرده است و این تحت رهبری یک زن صورت گرفته است. گریز از مالیات را کم کرده‌ام که خود برای من یک چالش و تهدید است. کسانی‌که همیشه از مالیات فرار کرده‌اند، اینک مجبور به پرداخت مالیات شده‌اند. البته در این راه کار صادقانه و دوامدار بخش عواید مستوفیت میدان وردک بیشترین کمک را کرده است و برای تداوم و تثبیت این راه، چالش‌های زیادی در پیش رو دارم که ان‌شاءالله موفق خواهم شد.

با فساد اداری مبارزه کرده‌ام. به اعتراف مراجعین، پیش از من، برای اجرای حواله‌ها باید یا واسطه می‌کردند و یا رشوه می‌داند و حواله‌ها به کندی اجرا می‌شد. اما با مدیریت و رهبری من اینک حواله‌ها در کم‌ترین زمان ممکن و با کم‌ترین فساداداری اجرا می‌شود. تمام همکاران بخش مالی‌ام را موظف کرده‌ام که هر حواله‌ای که به مستوفیت می‌آید، باید یا بلافاصله اجرا شود و یا دلیل مقنع به‌صورت کتبی به اداره مربوطه ارایه شود که این امر راه را برای کسب منابع مالی نامشروع برای بسیاری از فسادپیشگان سخت و گاه ناممکن کرده است. به همین علت چالش‌های امنیتی و توطئه و تخریب علیه من زیاد شده است.

با وجود موفقیت در جمع‌آوری عواید و صرفه‌جویی در مصارف ولایت میدان وردک، اغلب مورد بی‌مهری همکاران و هم‌قطاران مرد خود قرار گرفته‌ام. موفقیت‌ها و قاطعیت‌ام در اجرای وظایف و مبارزه با فساداداری موجب شد تا علیه من توطئه و تخریب صورت بگیرد.

به اساس همین توطئه‌ها و تخریب‌ها، تعدادی از روسای سکتوری که قبلاً با تبانی رهبری قبلی مستوفیت حواله‌های غیرقانونی و غیراصولی خود را اجرا می‌کردند، به معاون ولایت شکایت کردند که مستوفی جدید که یک زن است، در امور حواله‌های ما کارشکنی می‌کند و کار مستوفیت و امور مالی را یاد ندارد. معاون ولایت یک هیأت را تعیین کرد تا در مورد اجرای حواله‌ها که من برای صرفه‌جویی و مبارزه با فساداداری اجرا نکرده بودم، یک تحقیق و بررسی صورت بگیرید و سلامت و ملامت معلوم گردد. تمام اعضای هیأت مردان بودند. تمام موارد اختلافی بررسی شد و من حواله‌های مورد اختلاف را با اسناد قانونی به هیأت پیشکش کردم. هیأت بعد از سه هفته بررسی و تحقیق، گزارش خود را به معاون ولایت ارائه کرد. در گزارش در تمام موارد من برحق اثبات شدم و روسای مخالف، ملامت دانسته شدند اما برای اینکه غرور مردانه‌ی روسای مرد نشکند، این گزارش هیچ وقت نشر و علنی نشد. معاون فقط گفت مستوفی صاحب پشت گپ نگردید و کار خود را ادامه بدهید. اگر من ملامت می‌شدم، مطمئنم گزارش بررسی تا دفتر وزیر مالیه و ریاست جمهوری می‌رسید.

در مورد دیگر، دو همکار مرد از ولایت میدان وردک و ولایت سمنگان در تبانی باهم و برای دور زدن قانون، بدون موافقه‌ی من به‌حیث رییس و شخص اول اداره جای خود را تبدیل کردند که من به شدت با آن مخالفت کردم. بارها شیندم که گفته‌اند یک زن اگر در برابر مردان بایستد، برای ما ننگ است که یک زن تصمیم‌گیرنده باشد. براساس همین به اصطلاح غیرت مردانه، از متنفذین منطقه گرفته تا وزرا به من تلفن زدند که با این تبدیلی باید موافقه کنم و من تاهنوز محکم و قاطع ایستاده‌ام که به‌صورت قانونی کارم می‌کنم و در برابر تمام تهدیدها و تطمیع‌ها می‌ایستم. در این راه زنان و مردانی هستند که از تصامیم قانونی و قاطع من حمایت کرده‌اند و حمایت می‌کنند. به امید روزی که حضور زنان در سطوح تصمیم‌گیری به یک اصل تبدیل شود و حداقل پنجاه درصد رهبری ادارات افغانستان به دست توانا و پاک زنان قرار بگیرد و افغانستانی پیشرفته و مرفه داشته باشیم.