بیشتر از چهار ماه از وعده کمک‌های مادی و معنوی وزارت اطلاعات و فرهنگ به گروه موسیقی «صدای دل» می‌گذرد. عصمت‌الله رمضانی، مدیرمسئول این گروه موسیقی وعده‌های داده‌شده را وعده سرخرمن می‌گوید که در این مدت وزارت اطلاعات و فرهنگ نتوانسته آن را عملی کند.
۲ جدی ۱۳۹۹ گروه موسیقی محلی «صدای دل» طی درخواستی از وزارت اطلاعات و فرهنگ خواستار رسیدگی به مشکلات‌شان شدند. وزارت اطلاعات و فرهنگ به مسئولان این گروه موسیقی علاوه بر فراهم‌کردن شش آله موسیقی، وعده داد تا آن‌ها را به سازمان‌ها و نهادهای ملی و بین‌المللی که در بخش‌های هنری و فرهنگی فعالیت می‌کنند معرفی کند. اما با گذشت بیشتر از چهار ماه هیچ‌کدام از این وعده‌ها عملی نشده است.
مدیرمسئول این گروه موسیقی می‌گوید که وزارت اطلاعات و فرهنگ آن‌ها را در بلاتکلیفی رها کرده است: «وزارت اطلاعات و فرهنگ نه جواب مثبت می‌دهد و نه جواب منفی.»
محمداحسان عرفان، رییس موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ می‌گوید که کار تحویل آلات موسیقی که این وزارت به گروه «صدای دل» وعده داده بود تمام شده است: «همین که از طرف ریاست اطلاعات و فرهنگ دایکندی مکتوب بیاید و آن‌ها تأیید کند ما آلات موسیقی را به گروه صدای دل تحویل می‌دهیم.»
گروه موسیقی صدای دل: بلاتکلیف و سردرگمیم
گروه موسیقی «صدای دل» یک گروه موسیقی محلی در ولایت دایکندی است. این گروه جواز فعالیت‌شان را در سال ۱۳۹۸ از وزارت اطلاعات و فرهنگ به‌دست آوردند. سروکار این گروه موسیقی بیشتر با اشعار فولکلوریک و دوبیتی‌های هزارگی است.
آقای رمضانی می‌گوید که این گروه موسیقی یک مؤسسه غیرسیاسی و غیرانتفاعی است. این گروه در هشت مارچ به مناسبت روز جهانی زن در سفارت ایالات متحده امریکا یک برنامه هنری اجرا کرد.
مسئول و بنیان‌گذار گروه موسیقی «صدای دل» یک بانوی آموزگار به‌نام خدیجه یعقوبی است و مصارف این گروه موسیقی را اغلب از جیب و حقوق آموزگاری‌اش پرداخت می‌کند. زمستان پارسال بعد از آن‌که این گروه موسیقی با مشکلاتی روبه‌رو شد، دست به دامن وزارت اطلاعات و فرهنگ شد تا کمبودی آن‌ها را برآورده کند. وزارت اطلاعات و فرهنگ به این گروه وعده کمک داد، اما این وعده‌ها بیشتر از چهار ماه می‌شود عملی نشده است.
مشکلاتی که گروه موسیقی «صدای دل» طی درخواست به وزارت اطلاعات و فرهنگ با این وزارت مطرح کرده است: «نداشتن آدرس مشخص و معتبر (دفتر)؛ نداشتن تجهیزات درست آوازخوانی و نوازندگی و نداشتن یک هنرمند مسلکی که جوانان علاقه‌مند را با آلات موسیقی و آلات موسیقی مدرن افغانی آشنا کند.»
ریاست موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ طی مکتوب شماره ۴۶۳ به تاریخ ۹ جدی ۱۳۹۹ به مقام وزارت اطلاعات و فرهنگ گفته است: «مؤسسه فرهنگی و هنری صدای دل نخستین مرکز فرهنگی و هنری رسمی در ولایت دایکندی به یک دمبوره افغانی، یک هارمونیه هندی، یک زیربغلی هندی، یک جوره طبله هندی، یک غیچک افغانی و یک رباب افغانی اشد نیاز دارد و از مقام وزارت می‌خواهیم که به مرجع مربوط امر خریداری را هدایت فرماید.»
محمدطاهر زهیر، سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ در حکمی ۵۲۷۵ به تاریخ ۱۳ جدی ۱۳۹۹ به آمریت تهیه و تدارکات دستور داده است که وسایل مورد نیاز این گروه موسیقی را تهیه کند.
از حکم وزارت اطلاعات و فرهنگ به آمریت تهیه و تدارکات این وزارت مبنی بر تهیه شش آله موسیقی برای گروه موسیقی صدای دل بیشتر از چهار ماه می‌گذرد اما آلات موسیقی هنوز به این گروه موسیقی داده نشده است.
مدیرمسئول گروه موسیقی صدای دل می‌گوید که وزارت اطلاعات و فرهنگ آن‌ها را در بلاتکلیفی و سردرگمی رها کرده است: «من و رییس مؤسسه به تاریخ دوم جدی ۱۳۹۹ به کابل آمدیم خواست خود را به طور شفاهی و کتبی با وزارت اطلاعات و فرهنگ شریک کردیم. وزارت در مقابل اعلان هرگونه همکاری همه‌جانبه داد. از جمله همکاری در بخش‌های معنوی و مادی. رفت‌وآمد ما سه ماه به وزارت دوام کرد انگار می‌رویم و حاضری امضا می‌کنیم.»
ریاست موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ در مکتوب ۶۲۴ تاریخ ۱۱ حوت ۱۳۹۹ به ریاست مالی و اداری گفته شش آله موسیقی که به گروه موسیقی صدای دل وعده داده شده بود خریداری شده و از این ریاست خواسته است تا وسایل و آلات موسیقی متذکره را به شعبه مربوط هدایت بدهد.
به گفته‌ی مدیرمسئول گروه موسیقی صدای دل وزارت اطلاعات و فرهنگ شش قلم آله موسیقی را خریداری کرده اما برخلاف وعده‌‌شان، این وسایل را هنوز به گروه موسیقی صدای دل تحویل نداده: «برای ما گفت که بعضی آلات موسیقی از جمله هارمونیه، طبله، دمبوره، غیچک و رباب را برای‌تان خریداری می‌کنیم. شرکت داوطلب ۴۳ هزار و ۸۰۰ افغانی را در این برنامه برنده شد که ارزش اصلی و قیمت ثابت آن ۳۳ هزار افغانی می‌شود که پایین‌ترین و ارزان‌ترین جنس از بازار برای ما خریداری شده و ۳۰ فیصد پول به جیب شرکت رفته و وزارت جنجال و مشکلات را خلق کرده که به یک بن‌بست تبدیل شده است.»
در مکتوب شماره ۴۶۳ به تاریخ ۱۱ جدی ۱۳۹۹ درخواست تحویل‌خانه ریاست موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ گفته شده است: «طبق پیشنهاد شماره ۴۶۳ تاریخ ۹ جدی ۱۳۹۹ ریاست موسیقی و حکم شماره ۵۲۷۵ مقام وزارت در رابطه به تهیه و خریداری شش قلم آله موسیقی این ریاست می‌باشد که بعد از ویزه‌شد مدیریت محترم کنترل قابل تهیه و خریداری می‌باشد.»
آقای رمضانی می‌گوید که وزارت اطلاعات و فرهنگ نه به آن‌ها پاسخ «مثبت» می‌دهد و نه از جواب «منفی» خبری است و باعث شده آن‌ها از برنامه‌های امسال‌شان عقب بیفتند: «بیشتر از چهار ماه می‌شود کابل هستم. این وعده‌ی وزارت باعث شده مشکلات مالی ما چندبرابر شود.»
به گفته‌ی آقای رمضانی وزارت اطلاعات و فرهنگ در دو دهه‌ی اخیر هیچ توجهی به هنر و فرهنگ نشان نداده است و این باعث شده است که هنرمندان خودشان برای بقا تلاش کنند. آقای رمضانی با ابراز ناامیدی از وزارت اطلاعات و فرهنگ از مؤسسات و نهادهای داخلی و خارجی خواهان همکاری و به اشتراک‌گذاشتن تجارب‌شان با این مؤسسه موسیقی محلی شدند.
پاسخ مسئولان وزارت اطلاعات و فرهنگ
ریاست موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ می‌گوید که وسایل وعده داده‌شده به گروه موسیقی «صدای دل» خریداری شده است و در صورت رسیدن درخواستی از ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت دایکندی آن‌ها آن شش آله موسیقی را به مؤسسه موسیقی صدای دل تحویل می‌دهد.
محمداحسان عرفان، رییس موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ می‌گوید که دلیل امتناع آن‌ها از تحویل‌دهی این وسایل به مسئولان گروه موسیقی صدای دل این است که آن‌ها «مأمور دولت» نیستند: «غیر از ریاست اطلاعات و فرهنگ دایکندی دیگه کسی کاری نمی‌تواند.»
محمدحسین سیرت، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت دایکندی می‌گوید که درخواست همکاری گروه موسیقی و هنری صدای دل مستقیما به وزارت اطلاعات و فرهنگ شده است و این ریاست حتا در جریان نیست که چه وسایلی برای این گروه موسیقی خریداری شده است. به گفته‌ی آقای سیرت این گروه هنوز برای تأییدیه و تحویل‌گرفتن وسایل موسیقی از وزارت اطلاعات و فرهنگ به این ریاست مراجعه نکرده است.
عصمت‌الله رمضانی مدیرمسئول گروه موسیقی صدای دل می‌گوید که پیشنهاد آن‌ها مستقیم به وزارت اطلاعات و فرهنگ شده است: «هیچ وقت موضوع ریاست اطلاعات و فرهنگ دایکندی در میان نبوده، وزارت برای خود یک راه جور می‌کند درحالی‌که مسئول است می‌خواهد خود را غیرمسئول قلمداد کنند.»