سید یحیا ادعا دارد که از پدرش (سید حبیب‌الله) 42 بسوه زمین برای چهار برادر و یک خواهر به میراث مانده است؛ اما سید هاشم که از شجره‌ی دیگر این خانواده است، قصد تصاحب این زمین را بدون داشتن اسناد و شواهد دارد.
طبق اسنادی که در دست سید یحیا است، در زمان امان‌الله خان 125 جریب زمین در ناحیه‌ی پنجم، منطقه‌ی افشار سیلو، به‌نام دو برادر (سید میرحسن و سید محسن) ثبت می‌گردد. این 125 جریب زمین در بدل زمین آن‌ها در منطقه‌ی دارالامان کابل به آن‌ها داده می‌شود. شاه امان‌الله روی زمین این دو برادر قصر مشهور دارالامان را آباد می‌کند.
سید یحیا با سه برادر و یک خواهرش از نوادگان سید میرحسن هستند. سید هاشم فرزند سید عبدالرحیم از نوادگان سید محسن میباشد. سید یحیا ادعا دارد که پدر سید هاشم در زمان حیات خود حق خود را فروخته است. طبق گفته‌های سید یحیا و اسناد‌های موجود، ورثه‌ی سید محسن، «قرار قباله‌ی شرعی 826 بر 144، تاریخ 29/7/1342 زمین‌شان را بالای اشخاص به فروش رسانیده و هم‌چنان قرار قباله‌ی ،1039 تاریخ 24 حوت 1324 ورثه‌ی سید محسن ولد سید حسین موازی 34 جریب و 18 بسوه زمین را بالای ریاست مرستون کابل به فروش رسانیده، استقرار قباله‌ی شرعی 826 بر 144، تاریخ 29/7/1342 زمین‌شان را بالای اشخاص به فروش رسانیده و هم‌چنان قرار قباله‌ی 1039، تاریخ 24 حوت 1324 ورثه‌ی سید محسن ولد سید حسین موازی 34 جریب و 18 بسوه زمین را بالای ریاست مرستون کابل به فروش رسانیده است».
سید یحیا می‌گوید که با سه برادر و تنها خواهرش به اساس وثیقه‌های شرعی 54 بر 315 به تاریخ 1389/ 6/ 7 و وثیقه‌ی شرعی 1598 بر 4036، تاریخ 2/11/1388 مرتبه‌ی محاکم ولایت کابل و ورثه‌ی مرحوم سید میرحسن و بی‌بی شریفه دختر میرحسن، به عنوان وارث تثبیت شده است و زمین به‌نام آن‌ها ثبت شده است. او اضافه می‌کند که از موروثان به اساس قباله‌ی شرعی 125، تاریخ 30/9/1302 یک مقدار زمین برای آنان میراث مانده است. که همه‌‌ی میراث‌داران در طول این سال‌ها از زمین‌های‌شان استفاده کرده‌اند یا به فروش رسانده‌اند که پدر سید هاشم نیز میراثش را در سال 1342 به فروش رسانده است.
سید یحیا می‌گوید: «در سال‌های حکومت آقای کرزی در حصه‌ی حق و ملک موروثی بی‌بی شریفه از سلسله‌ی آمریت تصفیه‌ی املاک حسب هدایت فرمان رییس جمهور کرزی موازی 42 بسوه زمین تصفیه و اسناد به‌دست داریم».
بعد از فرمان رییس جمهور، دوباره دعوا بر سر زمین ذکرشده بین شهرداری کابل و صاحبان زمین اتفاق می‌افتد. دعوای شهرداری کابل و صاحبان زمین بر سر تصفیه‌ی این زمین بوده است. بر اساس دستور دادستانی کل، پرونده‌ی زمین به ریاست دادگاه تحقیق جرایم سپرده می‌شود. بعد از جمع‌آوری اسناد و تکمیل نمودن معلومات، این دادگاه بر اساس صدور حکم 8128، تاریخ 21/12/91 بعد از تأیید معاون تحقیق این دادگاه، پرونده را به ریاست حقوق ولایت کابل ارسال می‌گردد.
مشکل از این‌جا آغاز می‌شود. سید هاشم دوباره عارض شده است و سید یحیا و برادران او را تحت فشار قرار می‌دهد. او هرازگاهی جلب‌هایی از دادستانی زون شرق کابل می‌آورد. حکم جلب که بدون شماره‌ی صدور است. سید مجتبی هاشمی می‌گوید: «چند روزی می‌شود که زندگی را بر سر ما تلخ کرده‌اند. هر روز یک حکم جلب و گاهی با زور، می‌خواهند کرایه‌نشینان ما را وادار کنند که کرایه را به سید هاشم بدهند». سید مجتبی هاشمی می‌گوید که تعجب او از آن‌جا ناشی می‌شود که دادستان‌ها زون شرق کابل بعد از رسمیات می‌آیند و آن‌ها را تهدید می‌کنند که هرچه زودتر زمین را تخلیه کنند؛ در حالی که نتیجه‌ی کار هنوز معلوم نیست.
پرونده اکنون در دادگاه زون شرق کابل میباشد. در صورتی که دو طرف دعوا مربوط به زون غرب کابل میباشد. مجتبی در این مورد می‌گوید که سید هاشم با هم‌دستی بعضی از دادستان‌ها قضیه را به زون شرق کابل انتقال داده‌اند. گرچند به اساس حکم دادگاه عالی با شماره‌ی مکتوب 3494، تاریخ 2/6/93 به ریاست زون شرق هدایت داده شده است، اما این ریاست تا حال در کارش تعلل کرده است. نه تنها که کار پرونده را پیش نمی‌برد، بل‌که با فرستادن جلب‌های مکرر و بدون در نظر گرفتن جنبه‌های حقوقی پرونده و بدون طی کردن مراحل پرونده، می‌خواهد زمین را به سید هاشم تحویل دهد.
غلام حسین، پیرمردی که جای کوچکی را به کرایه گرفته است و در آن چوپ‌فروشی می‌کند، می‌گوید، ده سال می‌شود که کرایه‌ی زمین را به خانواده‌ی سید یحیا داده است؛ اما این بعدی‌ها سید هاشم با کشاندن او به فرماندهی پولیس و دادستانی، او را تحت فشار قرار می‌دهد که کرایه را به سید هاشم بپردازد. او می‌گوید: «پیش از این بدون جنجال سر هر ماه کرایه را به خانواده‌ی سید یحیا می‌دادم. یک‌ماه می‌شود که کس دیگری به نام سید هاشم پیدا شده و چوب‌فروشان را تهدید می‌کند که یا کرایه را به او بدهیم یا جای را خالی کنیم». سید مجتبی از خانواده‌ی سید هاشمی می‌گوید که دادستان‌های زون شرق هیچ‌وقت از حوزه‌ی پنجم، پولیس نمی‌آورد؛ هر بار با پولیس‌های ناشناخته می‌آیند و زندگی را سر آنان «تلخ» می‌کنند. سید یحیا از مراجع قانونی کشور می‌خواهد که به مشکل آنان رسیدگی شود، در غیر آن، ممکن است جنجال‌های زیادی اتفاق بیافتد. با تلاش‌های پی‌گیر تیلفونی، موفق نشدیم نظر دادستانی زون شرق کابل را در این زمینه بگیریم.