مس‌گران در ولایت بدخشان می‌گویند که صنعت مس‌گری در این ولایت از رونق افتاده و اگر توجه نشود، این صنعت کهن به‌گونه‌ی کامل فراموش خواهد شد.
صنعت مس‌گری در کنار آهنگری و نجاری از صنایع کهن کشور به‌شمار می‌رود که روزگاری بازار گرمی داشت.
گفته می‌شود که تنها در ولایت بدخشان ده‌ها کارگاه کوچک و بزرگ ظروف مختلف مسی فعال بود؛ اما اکنون مس‌گران از رکود این صنعت سخن می‌زنند.
استاد کاکل که بیش از پنج دهه عمرش را در راستای ساخت ظروف مسی گذرانده، میگوید که اگر به صنعت مس‌گری در کشور به‌ویژه در بدخشان توجه نشود، شاید در آینده‌ی نه‌چندان دور این صنعت نابود خواهد شد.
احمدالله که از ۲۰ سال به‌این طرف در بدخشان مس‌گیری می‌کند، میگوید این پیشه از پدرش به او میراث مانده است.
به گفته‌ی احمدالله، بهای مواد خام صنایع مس‌گری در بازار سنگین است و مردم نیز علاقه به خرید وسایل و ظروف مسی ندارند.
او میگوید که واردات وسایل چینی و پلاستیکی در سال‌های اخیر، بازار صنعت مس‌گری را با رکود مواجه کرده است.
احمدالله همچنین بر جلوگیری از قاچاق مس به بیرون از کشور تأکید دارد و میگوید که برای رونق‌یافتن دوباره‌ی صنعت مس‌گری، یک کارخانه تولید مس در کشور ایجاد شود.
فرهنگیان در بدخشان هم واردات ظروف پلاستیکی و نکلی و همچنین کمعلاقگی مردم به استفاده از ظروف مسی را از عوامل رکود صنعت مس‌گری می‌دانند.
احمد نبیل قاضی‌زاده، فعال فرهنگی در بدخشان میگوید که حکومت سرپرست طالبان باید صنعت‌کاران را حمایت کند.
قاری عبدالباسط، رئیس اقتصاد طالبان در ولایت بدخشان میگوید که آنان تلاش دارند تا صنعت قدیمی مس‌گری در این ولایت دوباره رونق پیدا کند.