نشست یک‌روزه در قندهار که طالبان آن را نشست «مردمی» می‌خوانند با صدور قطع‌نامه هفده ماده‌ای پایان یافت.
به گفته‌ی طالبان، در این نشست که امروز (پنج‌شنبه، ۲۷ اسد) برگزار شد، حدود سه هزار نفر از علمای دین و بزرگان قومی قندهار اشتراک کرده بودند.
گفته می‌شود که در این نشست ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان نیز سخنرانی کرده است.
قطع‌نامه این نشست شباهت بسیار با قطع‌نامه نشست سه‌روزه‌ی چند وقت پیش کابل دارد.
اشتراک‌کنندگان نشست قندهار در ماده نخست قطع‌نامه‌ی‌شان حمله هوایی امریکا علیه ایمن الظواهری، رهبر القاعده در کابل را محکوم کرده‌اند. آنان این حمله را نقض آشکار توافق دوحه، خلاف قوانین بین‌المللی و حریم هوایی افغانستان خوانده‌اند.
در این قطع‌نامه آمده است که هر کشور همسایه افغانستان که به هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی اجازه پرواز در فضای خود را داده باشد نیز در این «جنایت» شریک است.
اشتراک‌کنندگان نشست قندهار به همسایه‌های افغانستان هشدار داده‌اند که «معامله بر سر افغانستان و اجازه دادن به دشمنان» این کشور عواقب بدی در پی خواهد داشت.
آنان در قطع‌نامه‌ی‌شان به حقوق زنان هم اشاره کرده؛ اما این مورد را به فرمان رهبر طالبان استناد کرده است.
در فرمان ملا هبت‌الله آمده است که سهم زنان از ميراث براساس «تقسيم الهى» اهدا شود.
همچنین طبق این فرمان، «مهریه حق شخصی زن است، باید کاملا تسلیم آن شود تا بتواند آن را تصرف کند. بدون رضایت و اذن کامل او، پدر، برادر یا هر شخص دیگری نمی‌توانند خودسرانه آن را تصرف کنند».
در این فرمان رهبر طالبان آمده است که زن نیز مانند مرد انسان آزاده است و هیچ‌کس حق ندارد او را به بد بدهد.
این در حالی است که طالبان پس از تسلط خود بر افغانستان محدودیت‌های گسترده‌ای را علیه زنان وضع کرده‌اند. این گروه به دختران اجازه رفتن به مکتب را نمی‌دهد و زنان کارمند در ادارات دولتی را خانه‌نشین کرده است.
در ماده ششم قطع‌نامه‌ی نشست قندهار، اشتراک‌کنندگان گفته‌اند که از حکومت طالبان نه تنها قویا حمایت می‌کنند، بلکه دفاع و حمایت همه‌جانبه از آن را یک وظیفه ملی و دینی کل ملت می‌دانند.
اشتراک‌کنندگان در این نشست با رهبر طالبان تجدید بیعت کرده و گفته که از او حمایت می‌کنند.
اشتراک‌کنندگان نشست قندهار افزوده‌اند که حکومت طالبان مشروعیت داخلی دارد و امنیت را در سراسر افغانستان تأمین کرده است و این کشور تهدیدی برای هیچ کشوری نیست.
آنان گفته‌اند که تقویت حکومت طالبان نه تنها به نفع افغانستان و منطقه، بلکه به نفع تمام جهان است. اشتراک‌کنندگان نشست قندهار، از کشورهای منطقه و جهان، سازمان ملل و دیگر سازمان‌های بین‌المللی به‌ویژه کشورها و سازمان‌های اسلامی خواسته‌اند تا حکومت طالبان را به رسمیت بشناسند.
این در حالی است که با گذشت یک سال تاکنون هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته است. احترام به حقوق بشر، مبارزه با تروریسم و تشکیل دولت فراگیر از شروط کشورها برای شناسایی طالبان است؛ شروطی که به‌نظر می‌رسد طالبان تاکنون انجام نداده‌اند.
طالبان در ماه سرطان نیز یک نشستی را در کابل برگزار کرده بودند. اشتراک‌کنندگان این نشست نیز با رهبر طالبان بیعت کرده و خواستار به رسمیت شناختن حکومت این گروه شده بودند.
مخالفان طالبان این نشست را نامشروع دانسته و اعلام کردند که گرهی از بحران افغانستان نخواهد گشود.