غور در غرب کشور از ولایت‌های محروم و دورافتاده‌ی افغانستان است که در حاکمیت حکومت‌های گذشته مورد بی‌مهری قرار گرفته و هیچ توجهی در راستای بازسازی آن نشده است. باشندگان این ولایت کوهستانی بارها برای ساخت برق و سرک دست به اعترضات مدنی زده و دادخواهی کردند، اما هیچ توجهی از سوی رهبران حکومت مرکزی نشد.
در پی اعتراضات مدنی باشندگان غور، کار اسفالت ۵۰ کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-کابل و غور-هرات منظور و کار آن آغاز شده بود، اما با برگشت طالبان به قدرت، کار آن متوقف شد.
باشندگان و فعالان مدنی غور از توقف کار اسفالت ده کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-هرات و ۴۰ کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-کابل سخت انتقاد کرده و از حکومت سرپرست طالبان می‌خواهند که کار این پروژه‌های نیمه‌کاره را از سر بگیرد.
آنان همچنان از خرابی جاده‌ها در شاهراه‌های غور-هرات، غور-کابل و راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌های این ولایت سخت نگرانی کرده و می‌گویند که با آمدن فصل زمستان ساکنان این ولایت با چالش‌های فراوان مواجه می‌شوند.
اهمیت اقتصادی و ترانسپورتی شاهراه مرکزی
فعالان مدنی غور شاهراه مرکزی که کابل را از طریق ولایات میدان‌وردک، بامیان و غور به هرات وصل می‌کند را شاهرگ اقتصادی برای باشندگان مناطق مرکزی می‌دانند. آنان می‌گویند که با ساخت این مسیر سهولت‌های خوبی برای باشندگان این مناطق به‌ویژه ساکنان غور فراهم می‌شود.
عبدالله، از فعالان مدنی غور میگوید که پس از دادخواهی‌های زیاد، حکومت گذشته ساخت ده کیلومتر سرک اسفالت را در مسیر شاهراه غور-هرات و چهل کیلومتر را در مسیر شاهراه غور-کابل منظور کرده و کارش نیز عملا آغاز شده بود، اما با روی کارآمدن طالبان متوقف شد و شرکت‌های قراردادی نیز از این ولایت رفته‌اند.
او میگوید: «اگر شاهراه مرکزی ساخته شود، سهولت‌های خوب اقتصادی و ترانسپورتی برای باشندگان مناطق مرکزی و به‌خصوص مردم غور فراهم می‌شود؛ ولی متأسفانه کار اسفالت ۵۰ کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-کابل و غور-هرات با روی کارآمدن طالبان متوقف شده و اکنون از آغاز دوبارهی کار آن خبری نیست.»
با این حال باشندگان غور می‌گویند که اگر شاهراه غور-هرات و غور-کابل ساخته شود مردم می‌توانند با خاطر آرام در این مسیرها رفت‌وآمد کرده، اموال تجارتی‌شان را به‌صورت درست انتقال داده و همچنان بیماران‌شان را در اسرع وقت به کابل و هرات انتقال دهند.
به‌گفته فعالان مدنی و باشندگان غور، شاهراه مرکزی می‌تواند، راه اتصال شرق و غرب کشور را کوتاه کند. اکنون کالاهای تجارتی و مسافرین از مسیر ولایات جنوبی از هرات به مرکز کشور منتقل می‌شوند.
منارجام غور
منار باستانی جام غور دومین منار خشتی جهان و از بناهای مهم تاریخی افغانستان نیز در مسیر شاهراه مرکزی غور-هرات واقع شده است. باشندگان غور می‌گویند که اگر شاهراه مرکزی ساخته شود، سبب افزایش گردشگران داخلی و خارجی برای بازدید از آبدات تاریخی و ساحات گردشگری این ولایت نیز شده و سرانجام باعث رشد اقتصاد مردم غور خواهد شد.
منار جام غور یکی از شاهکاری‌های دوره امپراطوری غوریان است که در زمان حکمروایی سلطان غیاث‌الدین غوری در دره‌ی موسوم به جام در ولسوالی شهرک ولایت غور با ارتفاع ۶۵ متر ساخته شده است.
فعالان مدنی غور می‌گویند که اگر شاهراه مرکزی ساخته شود، منار جام به یکی از ساحات مهم گردشگری در کشور مبدل خواهد شد.
خرابی جاده‌ها و کرایه بلند موترها
باشندگان غور از خرابی جاده‌های مسیر شاهراه غور-کابل و غور-هرت و همچنان بلند بودن کرایه رفت‌وآمد در این مسیرها شکایت می‌کنند. آنان می‌گویند که خرابی این مسیرها خصوصا در فصل زمستان و بهار باعث بروز مشکلات زیاد برای مسافران می‌شود.
عبدالبصیر، که امسال چندین‌بار در مسیر شاهراه غور-هرات رفت‌وآمد کرده است، میگوید که این مسیر برایش به یک کابوس فراموش‌ناشدنی مبدل شده است. او همچنان از بلند بودن کرایه موترهای مسافربری شکایت می‌کند و میگوید که اگر شاهراه مرکزی ساخته شود، کرایه کاهش می‌یابد و مردم می‌توانند با خاطر آرام و بدون مشکلات رفت‌وآمد کنند.
به‌گفته این باشنده‌ی غور، گاهی اوقات بیماران عاجل در اثر خرابی جاده‌ها به هرات نمی‌رسند و در مسیر راه جان می‌دهند.
این باشندگان غور افزود: «جاده‌های مسیر شاهراه غور-هرات بسیار خراب است. وقتی در این مسیر رفت‌وآمد می‌کنید، مشکلات را می‌بینید. واقعا یک کابوس است. گاهی اوقات اگر مریض عاجل باشه به هرات نمی‌رسد؛ چون راه بسیار خراب است. از سوی دیگر، کرایه موترهای فلانکوج بسیار بلند است. اگر این سرک‌ها پخته شود، هم مشکلات کم می‌شود و هم کرایه موترها کاهش پیدا می‌کند.»
شاهراه مرکزی در زمستان
غور در غرب افغانستان از ولایات کوهستانی و سخت‌گذر کشور است که شاهراه‌های غور-کابل و غور-هرات و راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌های آن هرازگاهی به‌دلیل برفباری‌های سنگین در فصل زمستان مسدود شده و باشندگان این ولایت را با چالش‌های زیاد مواجه می‌کند.
بند بَکک در مسیر شاهراه غور-کابل و بند بایان در مسیر شاهراه غور-هرات برای مسافران این مسیرها به یک کابوس مبدل شده است که هرازگاهی مسافرین در این مناطق شب‌ها گیر می‌مانند.
رحمت‌الله، از باشندگان غور چشم‌دیدش را از بند بَکک در مسیر شاهراه غور-کابل این‌گونه قصه می‌کند: «پس از چاشت بود که به کوتل بکک رسیدیم. هوا خراب و طوفانی بود. دیدیم که چند موتر گیرمانده‌اند و برفکوج شده. هیچ راه نمی‌داد که موتر برود. چندین ساعت این‌جا بودیم و مجبور شدیم برگشتیم رفتیم به ولسوالی یکاولنگ و چندین شب به آن‌جا ماندیم. بسیار مشکلات دیدیم. جای نبود، غذای درست نبود… کوتل بکک یک کابوس فراموش‌ناشدنی است.»
باشندگان و فعالان مدنی غور از حکومت سرپرست طالبان می‌خواهند که جاده‌های نیمه‌کاره را در مسیر شاهراه غور-کابل و غور-هرات تکمیل کند تا باشندگان غور از این چالش‌ها رهایی یافته و با سهولت در این مسیرها رفت‌وآمد کنند.
طالبان چه کردند؟
مسئولان محلی طالبان توقف کارِ ساخت ۵۰ کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-کابل و غور-هرات را می‌پذیرند و می‌گویند که تلاش‌ها برای آغاز دوبارهی کار ساخت این جاده‌ها جریان دارد. آنان می‌گویند که مشکلات با مقام‌های مرکزی در جریان گذاشته شده است.
عبدالواحد حماس، سخن‌گوی والی طالبان برای ولایت غور میگوید که کار اسفالت ۴۰ کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-کابل به‌دلیل نبود بودجه متوقف شده است، اما کار ده کیلومتر جاده در مسیر شاهراه غور-هرات در آینده نزدیک و با آغاز کار استخراج معدن سرب ولسوالی تولک این ولایت دوباره شروع خواهد شد.
در کنار توقف کار شاهراه مرکزی، کار ساخت ده‌ها پروژه خورد و بزرگ دیگر نیز با برگشت طالبان در ولایت غور متوقف شده و از آغاز دوبارهی آن‌ها خبری نیست.