اداره‌ی توسعهی بین‌المللی ایالات متحده 216 ملیون دالر را برای توان‌مندسازی زنان افغانستان هزینه کرده است. قرار است با تطبیق این طرح، 75 هزار زن بین 18 تا 30 ساله از سال‌های 2015 تا 2024 در بخش‌های حقوقی و سیاسی آموزش داده می‌شوند و این باعث می‌شود که توان‌مندی زنان برای تأمین معاش و مدیریت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بالا برود. باراک اوباما در پیامی به مناسبت شروع این برنامه گفت، «این کمک برای خوش‌بختی زنان افغانستان صورت می‌گیرد و افغانستان بدون توان‌مند شدن زنان، توسعه نمی‌یابد و مردم امریکا و نظامیان امریکا به همکاری با مردم افغانستان افتخار می‌کنند».
رییس جمهور محمد اشرف غنی نیز در این برنامه گفته است که بالا بردن توان‌مندی زنان از اولویت‌های کاری حکومت او میباشد. سفیر امریکا، جیمز کنینگهم گفت که ایالات متحده به تساوی جنسیتی متعهد میباشد و بر اساس موافقت‌نامه‌ی دولت افغانستان و ایالات متحده، این کمک‌ها انجام می‌گیرند. او هم‌چنین گفت، بر اساس این برنامه 25 هزار زن در بخش‌های مدیریت و رهبری آموزش داده می‌شوند تا در امور رهبری جامعه توان‌مندی و حضور زنان بالا برود.
اداره‌ی توسعهی ایالات متحده به‌خاطری این کمک هنگفت را برای توان‌مندی زنان افغانستان انجام می‌دهد که بر اساس شاخص توسعه، حضور فعال زنان در جامعه، از جمله‌ی معیار‌های مهم و شرط توسعه‌‌یافتگی در نظر گرفته می‌شود. این ویژگی بیش‌تر برای جوامعی که توسعه نیافته، از جمله‌ی نیاز‌های اساسی برای توسعهی آن جوامع محسوب می‌شود.
دولت افغانستان از سال 2015 تا 2025 را دهه‌ی تحول نام‌گذاری کرده است. بر اساس آن، قرار است افغانستان در این مدت بیش‌ترین تغییر را در جهت توسعه داشته باشد. کمک 216 ملیون دالری امریکا برای توان‌مندسازی زنان می‌تواند نقش مهمی را در برنامههای دهه‌ی تحول داشته باشد.
اداره‌ی توسعهی بین‌المللی ایالات متحده (USAID) پیش از این هم کمک‌هایی را برای توسعهی افغانستان کرده است و همکاری این نهاد به چندین دهه قبل برمی‌گردد. مردم افغانستان از این کمک‌ها و برنامههای ایالات متحده استقبال کرده و بدون تردید، این هزینه‌ی هنگفت در صورتی که به‌طور دقیق تطبیق شود، می‌تواند توان‌مندی زنان را بالا ببرد و گام مهمی برای توسعهی افغانستان محسوب شود. زنان در جامعه‌ی افغانستان، به‌جز از سیزده سال اخیر، در زمان سه دهه جنگ‌های داخلی با بدترین شرایط روبه‌رو بودند و از فرصت‌های تحصیل و حضور در جامعه به‌خاطر حساسیت‌های فرهنگی و تسلط قدرت‌های سنتی محروم بودند و این مشکل در زمان حاکمیت سیاه طالبان به‌طور وحشت‌ناکی بر زنان اعمال شد. طالبان در زمان حاکمیت خویش دروازه‌ی مکتب‌ها را بر روی دختران بستند و به زنان اجازه نمی‌دادند که در ادارات دولتی کار کنند و حتا بدون محرم شرعی نمی‌توانستند در جامعه حضور یابند. اما با به‌وجود آمدن دوره‌ی جدید و حمایت سازمان ملل و کشورهای جهان، یک‌بار دیگر زنان فرصت یافتند که در جامعه حضور یابند و دولت تمامی محدودیت‌های وضع شده علیه زنان را از بین برد. دروازه‌های مکتب‌ها بر روی دختران باز شدند و زنان نخبه در ادارات بلند دولتی حضور یافتند و دولت وزارت مشخصی را تحت عنوان «وزارت امور زنان» در تشکیل دولت به‌وجود آورد. این وزارت وظیفه دارد که به تمام امور مربوط به زنان، از جمله دادخواهی از حقوق زنان و حمایت زنان در زندگی و حضور فعال زنان در جامعه، بپردازد. در سیزده سال گذشته کشورهای کمک کننده و نهاد‌های مدافع حقوق زنان برای بهبود وضعیت زنان کمک‌های زیادی کردند و برنامههای مختلفی برای بهبود وضعیت زنان تطبیق شدند. از این میان، دسترسی زنان به آموزش، فعالیت‌های اجتماعی و اشتغال، از جمله‌ی دست‌آورد‌های ارزش‌مند می‌باشند. اما بیش‌تر این برنامه‌ها نمایشی بوده و به برنامههای نمایشی و برگزاری همایش‌ها و ورکشاپ‌ها خلاصه شدند و در زمینه‌ی رشد توان‌مندی زنان کار چندانی انجام نشده است. انتظار می‌رود که اداره‌ی انکشافی ایالات متحده هزینه‌ی مذکور را آن‌چنان که گفته است، به‌طور دقیق و مبتنی بر راه‌بردهایی که در نظر دارد، به‌طور کارشناسانه به مصرف برساند تا پس از تطبیق آن توان‌مندی زنان بالا برود.
آن‌چه که ایالات متحده و دولت افغانستان در این زمینه باید به آن توجه کند، این است که این برنامه به‌طور عادلانه برای تمامی زنان افغانستان مدنظر گرفته شود و نه تنها زنان شهری، بلکه زنانی که در روستاها زندگی می‌کنند و می‌توانند در عرصه‌ی رهبری زنان نقش مثبتی ایفا نمایند نیز شامل گردند و از این برنامه مستفید شوند. زیرا بسیاری از مشکلاتی که جامعه‌ی زنان افغانستان با آن روبه‌رو میباشد، مربوط به شرایط نامطلوب در مناطق روستایی میباشد. در بسیاری از مناطق غیرشهری هنوز هم محدودیت‌های اجتماعی فراراه تحصیل و حضور اجتماعی زنان وجود دارند و دختران نمی‌توانند تحصیل کنند و در جامعه حضور فعال داشته باشند.