همزمان با نهم حوت، روز ملی سرباز، شماری از اعضای خانواده‌های نظامیان حکومت پیشین در ولایت غور می‌گویند که با سقوط نظام جمهوریت و برگشت طالبان به قدرت، اکنون هیچ عایدی ندارند و در وضعیت بد اقتصادی به‌سر می‌برند.
محمدرحیم پدر یکی از سربازان پولیس نظام جمهوریت است که پسرش در نبر با طالبان کشته شده است.
او میگوید که اکنون چهار پسر و دختر خرُدسال پسرش را سرپرستی می‌کند، اما به‌دلیل قطع‌شدن حقوق پسرش از سوی ریاست «شهدا و معلولین» غور، با مشکلات اقتصادی مواجه است.
محمدرحیم گفت: «پسرم سرباز پولیس بود که دو سال قبل در جنگ شهید شد. اکنون خانم و چهار پسر و دختر او همرای من هستند. وضعیت اقتصادی ما خوب نیست. هیچ کمک و امدادی هم نیست و حقوق شهیدی پسرم هم پرداخت نمی‌شود.»
خانم یکی از افسران حکومت پیشین که اکنون در گوشه‌ای از شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور با پنج دختر خُردسالش زندگی می‌کند، نیز از وضعیت بد زندگی‌شان شاکی است.
او میگوید که شوهرش در جنگ با طالبان کشته شده و اکنون در وضعیت بی‌کاری، گاهی اوقات برای تأمین لقمه نانی، لباس‌های همسایگانش را می‌شوید.
او گفت: «اکنون با پنج دخترم زندگی می‌کنم، هیچ چیزی در خانه نداریم. هیچ نهادی هم برای ما کمک نکرده است. اکنون که مؤسسات هم بسته شده است.»
این خانواده‌های نظامیان حکومت پیشین از حکومت طالبان می‌خواهند تا حقوقی را که قبلا از سوی ریاست «شهدا و معلولین» به «شهدا و زخمیان» نیروهای امنیتی پرداخت می‌شد، پرداخت کنند تا آنان بتوانند نیازمندی‌های زندگی‌شان را تأمین کنند.
آن‌ها در عین حال از توقف فعالیت نهادهای امدادرسان در ولایت غور نیز ابراز نگرانی می‌کنند و از مسئولان محلی طالبان می‌خواهند که به مؤسسات اجازه‌ی فعالیت بدهند.
با این حال، مسئولان محلی طالبان در ولایت غور در مورد وضعیت کنونی خانواده‌های نظامیان حکومت پیشین چیزی نمی‌گویند. عبداواحد حماس، سخن‌گوی والی طالبان در غور به پرسش خبرنگار روزنامه اطلاعات روز در این باره پاسخی نداده است.
این درحالی است که براساس اظهارات منابع محلی در غور، شمار زیادی از نظامیان حکومت پیشین با سقوط افغانستان به‌دست طالبان، به‌دلیل ترس از انتقام‌جویی و چالش‌های اقتصادی مجبور شده‌اند کشور را ترک کنند.