نشست سه‌روزه‌ی فعالان زن افغانستان به هدف ایجاد «صدای واحد» علیه سیاست‌های طالبان، امروز (چهارشنبه، ۲۱ سنبله) در تیرانا، پایتخت آلبانیا آغاز شد.
در این نشست حدود ۱۳۰ زن اهل افغانستان از کشورهای مختلف، از جمله ایران، کانادا، بریتانیا و امریکا شرکت کرده‌اند.
رینا امیری، نماینده‌ی ویژه امریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان، سیما سمر، رییس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، منیژه باختری، سفیر افغانستان در اتریش، معصومه خاوری، وزیر پیشین مخابرات، محبوبه سراج، فعال حقوق زن و هدا خموش، از زنان معترض افغانستان از جمله‌ی اشتراک‌کنندگان این نشست هستند.
این نشست را نهاد «زنان برای افغانستان» که توسط فوزیه کوفی در سویس ایجاد شده است، برگزار کرده است. دولت آلبانیا میزبان این نشست سه روزه است که در شهر تیرانا، پایتخت آن کشور برگزار شده است.
اگلی حسنی، وزیر خارجه‌ی آلبانیا در ایکس نوشته است که در برنامه‌ی افتتاحیه‌ی این نشست شرکت کرده است.
او افزوده است: «ما به مقاومت فوق‌العاده‌ی زنان افغانستان احترام می‌گذاریم و تعهد جمعی خود را برای حمایت از آنان در مبارزه‌ی‌شان برای حقوقی که توسط رژیم طالبان گرفته شده است، تأکید می‌کنیم.»
وزیر خارجه‌ی آلبانیا تأکید کرده است که این کشور به‌عنوان یک عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، در دفاع از حقوق هر زن و دختر، در افغانستان و فراتر از آن، ثابت‌قدم است.
فوزیه کوفی، عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان و از برگزارکنندگان این نشست گفته است که در این نشست زنان افغانستان از طیف‌های مختلف گردهم آمده‌اند تا روی سناریوهایی برای تغییر وضعیت زنان در افغانستان، تلاش‌های‌شان را منسجم کنند؛ آن هم در زمانی که زنان در داخل کشور کاملا از عرصه‌ی عمومی حذف شده‌اند.
او افزوده است: «هدف ما دستیابی به اجماع و استراتژی در مورد چگونگی پاسخ‌گوسازی طالبان در قبال نقض حقوق بشر و چگونگی بهبود وضعیت اقتصادی زنان در داخل کشور است.»
قرار است در پایان این نشست اشتراک‌کنندگان خواست‌های‌شان را از جامعه‌ی جهانی در مورد پاسخ‌گوسازی طالبان در قبال نقض حقوق بشر در افغانستان ارائه کنند.
این نشست پس از آن برگزار شده است که طالبان قانون امر به معروف و نهی از منکر خود را نافذ اعلام کرده‌اند.
در این قانون پوشاندن تمام بدن زن الزامی و صدای زن «عورت» دانسته و شنیده‌شدن آن در بیرون از خانه منع شده است.
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های گسترده بر حقوق و آزادی‌های اساسی زنان کشور وضع کرده و آنان را از آموزش، کار و حضور بدون محرم مرد در جامعه منع کرده‌اند.
زنان افغانستان از آغازین روزهای تسلط طالبان بر کشور، اعتراضات خود را علیه سیاست‌های این گروه آغاز کردند، اما این اعتراضات از سوی طالبان سرکوب و شماری از معترضان بازداشت و زندانی شدند.