ظهر آخرین چهارشنبه‌ی سال گذشته (۲۹ حوت ۱۴۰۳)، شش آموزگار جوان که در توقیف خانگی توسط استخبارات طالبان به‌سر می‌بردند، به دادگاه ابتدائیه‌ی این گروه در ولسوالی اشترلی دایکندی منتقل شدند. در جلسه‌ی دادگاه، قاضی طالبان حکم زندان آنان را ابلاغ کرد؛ حکمی که به‌گونه‌ی «غیابی» و تحت عنوان «دعوای حق‌الله» نهایی شده است. همزمان با آن، یک آموزگار دیگر نیز در دادگاه مرافعه‌ی طالبان در شهر نیلی، مرکز دایکندی محاکمه شد. در آخرین مورد، این گروه شش آموزگار دیگر را در ولسوالی خدیر و دو آموزگار را هم در ولسوالی میرامور این ولایت محاکمه کرده است. برای هر کدام از آنان از سه ماه تا یک‌ونیم سال حکم زندان داده شده است. همه‌ی این آموزگاران هم‌اکنون در زندان ولایتی دایکندی در شهر نیلی، دوران حبس خود را می‌گذرانند.
طالبان آنان را به اتهام «تبلیغ مسیحیت و یهودیت» از جمله برگزاری نشست مجازی با پاپ، رهبر کاتولیک جهان محاکمه و زندانی کرده‌اند. این نخستین بار است که آموزگاران به‌صورت گروهی در افغانستان تحت تسلط طالبان محاکمه می‌شوند؛ آن هم در مناطق عمدتا هزاره‌نشین دایکندی و بامیان که سخت‌کوشی و اشتیاق ساکنان آن به آموزش و تحصیل مشهور است. همچنان طالبان با بستن اتهام ترویج مسیحیت به آموزگاران، ۱۸۰ مرکز آموزشی زبان انگلیسی و مهارت‌های کمپیوتر را در این مناطق تعطیل کرده‌اند. حذف و تضعیف سیستماتیک نهادهای آموزشی در کنار ممنوعیت آموزش دختران و زنان، وضعیت آموزشی را در این مناطق عمدتا روستایی و دوردست بحرانی‌تر می‌کند.
آموزگاران زندانی چه کسانی‌اند؟
تمامی آموزگارانی که محاکمه و زندانی شده، هزاره‌تبار و ساکنان ولسوالی‌های اشترلی، خدیر و میرامور در ولایت دایکندی اند. این افراد شامل محسن سعادت، جواد همتا، سیدعبدالله هاشمی، عبدالخالق توحیدی، مرتضا احمدی، سجاد حسینی و دادمحمد سعادت می‌شوند. همچنان سیدحبیب روشن، عبدالرازق تقی‌پور، محمدآصف راهش، رشید کارا، نجف تقی‌زاده، عصمت‌الله نوید، نعمت‌الله رحیمی و چمن‌علی ابراهیم‌زاده هم از جمع آموزگاران توقیف‌شده‌اند. آنان در مراکز آموزشی مربوط به «مؤسسه رفاه و توسعه بشری افق جدید» (NHHWDO) مصروف پیشبرد و آموزش زبان انگلیسی و مهارت‌های کامپیوتری در مناطق دوردست اشترلی، خدیر و شهر نیلی بودند. در فیصله‌ی دادگاه طالبان که روزنامه اطلاعات روز به نسخه‌ای از آن دست یافته، محسن سعادت به‌حیث مسئول ولایتی مؤسسه و جواد همتا هم هماهنگ‌کننده‌ی آن در مرکز ولسوالی اشترلی معرفی شده‌اند. سیدحبیب روشن، هماهنگ‌کننده‌ی آن در خدیر بوده است. از متباقی آنان به‌حیث آموزگار این مؤسسه نام برده شده است. هر کدام از این افراد به‌تنهایی چند صنف انگلیسی و مهارت‌های کامپیوتر را در روستاهای دوردست مدیریت می‌کرده است.
محسن سعادت ۲۶ سال سن دارد. دانش‌آموخته‌ی دوره‌ی دیپلم (پیش‌لیسانس) دانشگاه امریکایی «رجیس» است و آن را به‌گونه‌ی آنلاین خوانده است. قبل از آن، زبان انگلیسی را هم در مؤسسه‌ی «JRS» یا «Jesuit Refugee Services» در زادگاهش در اشترلی آموخته است. همزمان با فراغت در سال ۲۰۱۸، در این مؤسسه به‌حیث آموزگار استخدام شد. در سال ۲۰۱۹ که مراکز آموزشی این مؤسسه در دایکندی، بامیان و غور به مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید سپرده شد، محسن سعادت همچنان در این مراکز، آموزگار ماند. حدود یک‌ونیم سال قبل او به‌حیث مسئول ولایتی آن در دایکندی تعیین شد.
طالبان جواد همتا را که آموزگار و هماهنگ‌کننده‌ی مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید در اشترلی است، نیز زندانی کرده‌اند. او ۲۶ سال سن دارد و دانش‌آموخته‌ی دوره‌ی دیپلم دانشگاه رجیس است. همزمان رشته‌ی «توسعه‌ی پایدار» را در دوره‌ی لیسانس در دانشگاه خصوصی «XIM»، واقع در هند می‌خواند. جواد همتا زبان انگلیسی را در مراکز آموزشی مؤسسه‌ی JRS در اشترلی آموخته است.
دادمحمد سعادت آموزگار دیگر مراکز آموزشی مؤسسه رفاه و توسعه بشری افق جدید است که در زندان طالبان به‌سر می‌برد. او ۲۷ سال سن دارد و پس از آموختن انگلیسی در مراکز تحت حمایت مؤسسه‌ی JRS در اشترلی، آموزگار زبان شده است. سعادت نیز دوره‌ی دیپلم را به‌گونه‌ی آنلاین در دانشگاه امریکایی رجیس خوانده و تا قبل از زندانی‌شدن، دانش‌جوی دوره‌ی لیسانس در رشته‌ی «توسعه‌ی پایدار» در دانشگاه XIM بود.
مرتضا احمدی هم، همزمان با دادمحمد سعادت و جواد همتا در این دانشگاه می‌خواند. او زبان انگلیسی را در مراکز آموزشی تحت حمایت مؤسسه‌ی JRS آموخته و پس از فراغت از آن، به حیث آموزگار در اشترلی فعالیت کرده است.
از میان آموزگاران زندانی، سجاد حسینی یک دور آموزش یک‌ساله را در بخش «مطالعات لبیرال» در دانشگاه XIM سپری کرده است. او ۲۲ سال سن دارد. با آموختن زبان انگلیسی در مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید، به‌حیث استاد در این مؤسسه استخدام شد.
طالبان همچنان سیدعبدالله هاشمی و عبدالخالق توحیدی (دو آموزگاری که در چند ماه گذشته در مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید استخدام شده‌اند) را نیز زندانی کرده‌اند. آنان از دانش‌آموختگان مراکز آموزشی زبان انگلیسی این مؤسسه و مؤسسه‌ی JRS و فارغ صنف دوزادهم اند. سیدعبدالله هاشمی ۲۴ سال و عبدالخالق توحیدی ۱۸ سال سن دارد.
در ولسوالی خدیر، سیدحبیب روشن همزمان با سمت هماهنگ‌کننده‌ی مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید، آموزگار نیز بوده است. او دو سال را در دانشکده‌ی هنرهای زیبا در دانشگاه کابل خواند و با تسلط طالبان، ترک تحصیل کرد. از اکتبر ۲۰۲۱ به این طرف در خدیر مصروف تدریس زبان انگلیسی بود.
عبدالرازق تقی‌پور بلندترین درجه‌ی تحصیلی را در میان استادان مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید در دایکندی دارد. او دانش‌آموخته‌ی مقطع کارشناسی ارشد (ماستری) در رشته‌ی علوم ارتباطات اجتماعی است. دوره‌ی کارشناسی (لیسانس) را هم در رشته‌ی خبرنگاری را در دانشگاه هرات خوانده است. او به همراه محمدآصف راهش در منطقه‌ی کورگه مصروف آموزش زبان انگلیسی بودند. راهش دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی اقتصاد و توسعه‌ی زراعتی از دانشگاه بامیان است.
عصمت‌الله نوید دانش‌آموخته‌ی دوره‌ی لیسانس از رشته‌ی کامپیوتر ساینس است. او به همراه سیدحبیب روشن، نجف تقی‌زاده و رشید کارا در مرکز ولسوالی خدیر به دانش‌آموزان زبان انگلیسی و مهارت‌های کمپیوتری تدریس می‌کردند.
در منطقه‌ی «چهارصدخانه» در ولسوالی میرامور طالبان از میان آموزگاران مؤسسه‌ی افق جدید، نعمت‌الله رحیمی و چمن‌علی ابراهیم‌زاده را محاکمه و زندانی کرده‌اند. رحیمی دانش‌آموخته‌ی دوره‌ی لیسانس در دانشگاه بامیان است و ابراهیم‌زاده هم دانش‌آموز صنف یازدهم مکتب است. براساس گفته‌های منابع، ابراهیم‌زاده پایین‌تر از ۱۸ سال سن دارد. او زبان انگلیسی را در مراکز آموزشی مؤسسه‌ی افق جدید آموخته است و بدون دریافت هیچ دستمزدی انگلیسی را در مرکز آموزشی این مؤسسه در میرامور تدریس می‌کرد.
از JRS تا افق جدید
مؤسسه‌ی JRS با نام کامل «Jesuit Refugee Services» (جس‌ویت ریفیوجی سرویس) در ماه سپتامبر ۲۰۰۵ در افغانستان آغاز به فعالیت کرده است. ساحه‌ی فعالیت آن، بخش‌های صحی، معارف و خدمات اجتماعی ذکر شده است. از سال ۲۰۰۷ فعالیت خود را در بامیان و از سال‌های ۲۰۱۲ و یا ۲۰۱۳ نیز در دایکندی و غور گسترش داد. این موسسه تا سال ۲۰۱۹ در این ولایات در بخش‌های آموزش زبان انگلیسی، مهارت‌های کامپیوتری و آمادگی کانکور و صحی و خدمات اجتماعی به فعالیت خود ادامه داد. مؤسسه‌ی JRS که مخفف «خدمات پناهندگان یسوعی» است، در سال ۱۹۸۰ توسط انجمن یسوعیان برای رسیدگی به وضعیت پناهجویان جنگ ویتنام ایجاد شد. یسوعیان یک فرقه‌ی کلیسای کاتولیک است. سپس در سال ۲۰۰۰، مؤسسه‌ی JRS به‌عنوان یک بنیاد خیریه در واتیکان ثبت شد. این مؤسسه هنوزهم در بخش‌هایی از کشور از جمله کابل، پایتخت فعال است.
با توقف فعالیت مؤسسه‌ی JRS در بامیان، دایکندی و غور، کارکنان این مؤسسه در ماه جون ۲۰۱۹، مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید را تأسیس کردند. این مؤسسه تمامی مراکز آموزشی مؤسسه‌ی JRS را تحت پوشش گرفت. دفتر مرکزی آن در بامیان بود و در دایکندی، غور و هرات نیز فعال داشت. محدوده‌ی فعالیت آن هم در بخش‌های آموزش، صحت و خدمات اجتماعی ذکر شده است. مطابق فهرست مؤسسات داخلی در وزارت اقتصاد طالبان، این مؤسسه هنوز اجازه‌ی فعالیت را دارد. هرچند که براساس گفته‌های منابع، هم‌اکنون تمامی فعالیت آموزشی آن در بامیان، دایکندی، غور و هرات متوقف شده است. طالبان اعضای بورد رهبری و آموزگاران مرد این مؤسسه در دایکندی، غور و بامیان را توقیف، بازداشت و زندانی کرده‌اند. تمویل‌کننده‌ی اصلی مؤسسه‌ی رفاه و توسعه‌ی بشری افق جدید سازمان JWL (Jesuit Worldwide Learning) است. یکی از شعارهای این سازمان، گسترش آموزش در مناطق محروم و درحاشیه‌مانده است.
بازداشت توهین‌آمیز آموزگاران
صبح روز ۲۴ جدی ۱۴۰۳، نیروهای استخبارات طالبان به‌صورت همزمان وارد صنف‌های درسی مراکز آموزشی مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید در ولسوالی اشترلی می‌شوند. به‌محض ورود، معلمان را مورد بازرسی بدنی قرار می‌دهند و موبایل‌ها و کامپیوترهای‌شان را ضبط می‌کنند. به دانش‌آموزان که اکثرا کودکان بوده، دستور می‌دهند که صنف‌ها را ترک کنند: «شاگردان بسیار می‌ترسند. نمی‌دانند چه بکنند؛ بروند یا بمانند.» طالبان اما با دشنام آنان را از صنف‌ها بیرون می‌کنند. سپس شش آموزگار این مراکز را یکی‌یکی ابتدا به صحن آموزشگاه و بعد به استخبارات این گروه انتقال می‌دهند. یک روز قبل از آن (۲۳ جدی) نیروهای استخبارات طالبان با همین روش وارد صنف‌های درسی در سنگ‌تخت‌وبندر می‌شوند. در یکی از آموزشگاه در سنگ‌تخت‌وبندر، صنف مهارت‌های کامپیوتر در جریان بوده است. به‌خاطر بهتر رویت‌شدن صفحه‌ی نمایش، تدریس معمولا در اتاق‌هایی با نور کم‌رنگ انجام می‌شود. به همین خاطر استاد، پرده‌ها را پایین کشیده بود. مأمور استخبارات طالبان به محض ورود از معلم می‌پرسد که در حال انجام «چه فسادی» است. معلم پاسخ می‌دهد: «فساد نیست، صنف و درس است.» این پاسخ به مزاج طالبان خوش نمی‌خورد و به بدوبیراه‌گفتن به معلم و شاگردان ادامه می‌دهند: «نه. اتاق را تاریک کرده‌ای. شما خیلی کارها [ی غیراخلاقی] می‌کنید. بسیار خبیث مردم هستید.» در پی این گفته‌ها، طالبان دانش‌آموزان را از صنف بیرون می‌کشند و موبایل، کامپیوتر، کتاب و کتابچه‌ی این معلم و سایر معلمان دیگر را ضبط می‌کنند. جمعا سه آموزگار را به استخبارات انتقال می‌دهند. در ۲۲ جدی هم استخبارات طالبان در اقدام مشابه، سه آموزگار دیگر مؤسسه‌ی افق نوین را از ولسوالی خدیر بازداشت کردند.
همزمان با بازداشت آموزگاران و تعطیلی مراکز آموزشی این مؤسسه در دایکندی، مراکز آموزشی آن در ولایت‌های غور و بامیان نیز توسط طالبان مسدود شدند. استخبارات این گروه در غور چهار نفر به‌شمول یک زن و در بامیان هم سه نفر از جمله دو زن را بازداشت کردند.
بازجویی
طالبان تمامی آموزگاران را پس از بازداشت، به توقیف‌خانه‌های استخبارات در ولسوالی‌ها انتقال می‌دهند. همزمان با آن، نیروهای این گروه تجهیزات و کتاب‌های برخی از مراکز آموزشی را ضبط و دروازه‌های آن‌ها را مسدود می‌کنند. همین که آموزگاران به توقیف‌خانه منتقل می‌شوند، بازجویان طالبان از آنان می‌خواهد تا به گرویدن به «مسیحیت» و «یهودیت» اقرار کنند. هیچ‌کدام از آنان اما به این درخواست طالبان تن نمی‌دهد و صرفا در مورد برنامه‌های آموزشی خود توضیح می‌دهد. بازجویان این گروه اما تأکید می‌کنند که توضیحی در آن مورد لازم ندارند و معلمان صرفا می‌توانند اقرار کنند. افزون بر آن، آنان از آموزگاران می‌خواهند که به داشتن کتاب‌هایی با محتوای ترویج مسیحیت و یهودیت نیز اعتراف کنند. آنان آموزگاران را در هنگام بازجویی با واژه‌های «کافر»، «بی‌دین»، «ملحد»، «مرتد» و «نصارا» مخاطب قرار می‌دادند. در مواردی هم، طالبان وقتی که از آموزگاران اعتراف گرفته نمی‌توانند، آنان را شبانه به مراکز آموزشی انتقال می‌دهند و تمامی کتاب‌های درسی، اسناد، رسیدهای خرید، کامپیوترها و حتا در مواردی کتابچه‌های یادداشت‌برداری آموزگاران را با خودشان می‌برند.
این آموزگاران از دو تا شش روز در توقیف‌خانه‌ی طالبان نگه داشته می‌شوند و سپس به ضمانت متنفذان، عالمان دین، بازاریان و اعضای خانواده، به خانه‌های خود منتقل می‌شوند: «شرط این بود که تا هنگام محاکمه هیچ آموزگاری حق بیرون‌شدن از منطقه را نداشته باشند. هر زمانی نیز که برای بازجویی و یا محاکمه خواسته شوند، باید فورا حاضر شوند.» منابع که نمی‌خواهند هویت‌شان فاش شود، تأیید می‌کنند که انتقال آموزگاران از توقیف‌خانه به‌درخواست اعضای خانواده‌ی و عدم ظرفیت توقیف‌خانه‌های طالبان انجام شده بود.
محاکمه؛ از ادعای جلسه با پاپ تا شاهدان استخباراتی
مطابق بررسی روزنامه اطلاعات روز، از مجموع ۲۵ نفر آموزگار مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید که توسط استخبارات طالبان بازداشت شده بودند، ۱۸ نفر یا دوره‌ی محکومیت خود را سپری کرده و یا هم در حال سپری‌کردن آن اند. آنان شامل محسن سعادت، جواد همتا، سیدعبدالله هاشمی، عبدالخالق توحیدی، مرتضا احمدی، سجاد حسینی، دادمحمد سعادت، سیدحبیب روشن، عبدالرازق تقی‌پور، محمدآصف راهش، رشید کارا، نجف تقی‌زاده، عصمت‌الله نوید، نعمت‌الله رحیمی، چمن‌علی ابراهیم‌زاده، اسد حلیمی، مهدی فرزاد و جمال‌الدین پیمان می‌شوند. ۱۵ نفر نخست هم‌اکنون دوره‌ی محکومیت خود را در زندان طالبان در شهر نیلی سپری می‌کنند. متباقی سه نفر دیگر نیز دوره‌ی محکومیت خود را در زندان این گروه در ولسوالی سنگ‌تخت‌وبندر سپری کرده‌اند.
همچنین چهار آموزگار دیگر که در ولسوالی لعل‌وسرجنگل غور توسط استخبارات طالبان بازداشت شده بودند، از محکمه‌ی این گروه برائت گرفته‌اند. طالبان هنوز متباقی سه آموزگار در بامیان را محاکمه نکرده‌اند.
طالبان همه‌ی آنان را متهم به تبلیغ و ترویج مسیحیت و یهودیت و گرویدن به این دو دین کرده بودند. براساس گفته‌های منابع، تاکنون هیچ یک از دادگاه‌های طالبان این اتهام را اثبات کرده نتوانسته‌اند: «در سنگ‌تخت‌وبندر استادان ۱۵ روز زندانی شدند؛ هشت روز قبل از صدور حکم و هشت روز دیگر پس از صدور حکم. در دادگاه، استخبارات هیچ شواهدی دال بر ادعای خود، ارایه نکرده و استادان هم موفقانه رفع اتهام کرده‌اند. بر اثر فشار استخبارات، قاضی برای هر کدام هشت روز دیگر زندان برید. در مجموع آنان ۱۶ روز در زندان ماندند.»
دادگاه‌های این گروه در نیلی و اشترلی اما حکم خود در مورد آموزگاران زندانی را در غیاب آنان نهایی کرده‌اند. منابع آگاه تأیید می‌کنند که در جلسه‌ی دادگاه‌ها، به این افراد حق اعتراض داده نشده و تنها به آنان حکم ابلاغ شده است. دادگاه مرافعه‌ی طالبان در نیلی برای محسن سعادت حکم یک سال زندان و دادگاه ابتدائیه‌ی این گروه در اشترلی برای جواد همتا، مرتضا احمدی، سجاد حسینی و دادمحمد سعادت حکم یک‌ونیم‌یک‌ونیم سال زندان را داده‌اند. عبدالخالق توحیدی و سیدعبدالله هاشمی نیز به یک‌یک سال زندان توسط دادگاه ابتدائیه‌ی طالبان در اشترلی محکوم شده‌اند. اتهام آموزگاران «تبلیغ مسیحیت و یهودیت» خوانده شده است. قاضی طالبان در اشترلی حکم زندان در مورد آموزگاران را براساس ادعا و شهادت مأموران استخبارات این گروه گرفته است. او ادعای آنان و گزارش استخبارات را تأیید کرده‌اند.
استخبارات طالبان مدعی شده که آموزگاران مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید در اشترلی دین عیسویت را ترویج و تبلیغ می‌کردند. دادگاه ابتدائیه‌ی این گروه در اشترلی هم در فیصله‌نامه‌ی خود افزوده که این آموزگاران مبلغان دین‌های عیسویت و یهودیت بوده‌اند. همچنان در گزارش استخبارات طالبان به نقل از گفته‌های مسئول ولایتی مؤسسه رفاه و توسعه بشری افق جدید در دایکندی آمده که آموزگاران آن هفته‌ی یک بار با پاپ به‌گونه‌ی آنلاین جلسه برگزار می‌کردند و تمویل‌کننده‌ی این مؤسسه نیز «کلیساهای مسیحی» اند. به‌نظر می‌رسد این اظهارات به‌گونه‌ی جبری از محسن سعادت گرفته شده باشد. به‌گونه‌ی نمونه در بخشی از متن که از گفته‌های او نقل شده، چنین آمده است: «اکنون به اشتباهات خود پی برده و پشیمان می‌باشیم.» این جملات قبل از این هم اکثرا در اعترافات اجباری زندانیان آمده است. دیدار هفته‌ای هفت آموزگار از افغانستان با پاپ که رهبری بیش از ۱.۴میلیارد نفر کاتولیک (۱۷ درصد کل جمعیت کره‌ی زمین) و ریاست دولت‌شهر واتیکان را به عهده دارد، بیش از حد بزرگنمایی است. در مورد تمویل مؤسسه‌ی افق جدید، نیز طالبان مرتکب خطا شده‌اند. این مؤسسه توسط سازمان JWLتمویل می‌شد. احتمالا طالبان حامی کلیسا را از واژه «Jesuit» (یسوعیان، از فرقه‌های کاتولیک) گرفته و تعمیم داده‌اند.
افزون بر آن‌ها، طالبان از پیوستگی دانشگاه XIM -دانشگاهی که شماری از آموزگاران در آن آموزش می‌دیدند- با بنیادهای خیریه‌ی مسیحیت، نتیجه‌گیری کرده که آموزگاران به مسیحیت دعوت شده و آنان نیز «دیگران» را دعوت به این دین کرده‌اند. این دانشگاه در میان بهترین دانشگاه‌های خصوصی کشور هند قرار دارد. در بخشی دیگر از فیصله‌نامه تأکید شده که آموزگاران در این دانشگاه کتاب‌های ادیان غیراسلامی از جمله «کتاب‌های بودایی، عیسوی، یهودی، دین‌های چینایی» را خوانده‌اند. در گزارش استخبارات طالبان از دیگر دلایل توقیف و محکومیت آنان آمده است: «۲۵ جلد کتاب که متغایر با دین اسلام بودند و به دین عیسویت تبلیغ می‌شد، از دفتر ولایتی مؤسسه‌ی افق جدید به‌دست آمده است.» از این میان، طالبان تنها از دو کتاب به زبان پشتو با نام‌های «آسیایی مذهبونه ته بلنه» و «د نری د دینو معرفی کول» یاد کرده‌اند. هرچند در متن فیصله‌نامه توضیحی در مورد این کتاب‌ها داده نشده، اما در مورد غیراسلامی بودن کتاب نخست استدلال شده: «در ۹ صفحه تعریف دین‌ها [در کتاب]، یک تعریف اسلامی از عالمان اسلام دیده نمی‌شود.» طالبان کتاب دیگر را هم به‌خاطر شرح زندگی عیسی مسیح و دین مسیحیت، به اتهام علیه آموزگاران ربط داده‌اند.
دادگاه ابتدائیه‌ی طالبان در خدیر برای سیدحبیب روشن، عبدالرازق تقی‌پور، محمدآصف راهش، رشید کارا، نجف تقی‌زاده و عصمت‌الله نوید، حکم سه تا پنج ماه زندان داده است. از این میان، برای سیدحبیب، عبدالرازق و عصمت‌الله شش‌شش ماه زندان و برای محمدآصف، رشد و نجف نیز حکم سه‌سه ماه زندان بریده شده است.
در ولسوالی میرامور نیز دادگاه ابتدائیه‌ی طالبان برای نعمت رحیمی یک‌ونیم سال زندان و برای چمن‌علی ابراهیم‌زاده هم یک سال زندان حکم داده است.
محرومیت
با تعطیلی فعالیت مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید توسط طالبان، به‌گونه‌ی مجموعی ۱۸۰ باب صنف آموزشی زبان انگلیسی و مهارت‌های کامپیوتر در بامیان، دایکندی، غور و هرات مسدود شده‌اند. این صنف‌ها شامل ۱۵۶ باب صنف انگلیسی و ۲۴ باب صنف مهارت‌های کامپیوتر می‌شدند. همچنین بیشترین آن‌ها در ولایت دایکندی فعال بودند که شمارشان به ۱۰۸ باب صنف می‌رسید. از این میان ۱۴ باب آن، صنف‌های آموزشی مهارت‌های کامپیوتر بودند. در سطح دایکندی هم، بیشترین مراکز آموزشی با رقم ۳۹ باب در اشترلی و پس از آن به ترتیب ۲۶ باب در سنگ‌تخت‌وبندر، ۱۷ باب در خدیر، ۱۲ باب در نیلی، ۹ باب در پاتو و شش باب صنف در شهرستان فعالیت داشتند.
پس از دایکندی، بیشترین صنف‌های آموزشی مؤسسه‌ی رفاه و توسعه بشری افق جدید در بامیان فعال بودند. شمار آن‌ها به ۴۷ باب می‌رسید که شامل ۴۲ باب صنف آموزشی زبان انگلیسی و پنج باب صنف آموزش مهارت‌های کمپیوتر می‌شدند. در ولسوالی لعل‌وسرجنگل غور، ۱۳ باب به‌شمول ۱۰ باب صنف آموزش زبان انگلیسی و سه باب صنف مهارت‌های کامپیوتری فعال بودند. در منطقه‌ی «جبرئیل» شهر هرات نیز ۱۰ باب صنف آموزشی زبان انگلیسی و دو باب صنف کامپیوتر تحت پوشش فعالیت این مؤسسه قرار داشتند.
این مراکز از زمان ایجاد خود در دایکندی، بامیان، لعل‌وسرجنگل و شهر هرات تاکنون دانش‌آموخته‌های زیادی را فارغ داده‌اند. آموزگارانی که هم اخیرا توسط طالبان بازداشت، زندانی و توقیف شدند، خود دانش‌آموختگان این مراکز بودند. آنان در همین مراکز زبان انگلیسی را آموختند و شمار شان هم مصروف آموزش در دانشگاه‌های بین‌المللی بودند. تعطیلی آن‌ها در کنار ممنوعیت آموزش زنان و دختران، آسیب جدی و غیرقابل جبران بر وضعیت آموزشی در دایکندی، بامیان و لعل‌وسرجنگل می‌زند؛ مناطق دوردست که در دو دهه‌ی گذشته شاهد پیشرفت سریع و گسترده‌ی آموزش بود.