رسولی
حضور عبدالرب رسول سیاف به عنوان نامزد ریاست جمهوری در کمیسیون انتخابات با رعب و وحشت همراه بود. افراد مسلحی که یونیفورم ملیشه‌های پیشین را پوشیده بودند، پیشا‌پیش ورود آقای سیاف به کمیسیون انتخابات، شعارهای «الله اکبر» سر می‌دادند و فضا مملو از ترس و دلهره شده بود. مجاهدینی که سیاف را بدرقه می‌کردند، یک‌بار دیگر تصویر عمل‌کردهای مجاهدین در دهه‌ی 70 را به نمایش گذاشتند، تصویری که نتیجه‌ی آن ویرانی کابل و کشتار بیش از 60 هزار انسان است. محافظان سیاف که تا به دندان مسلح بودند، هیچ‌گونه یونیفورم رسمی به تن نداشتند. آن‌ها لباس‌هایی به تن داشتند که جنگ‌جویان در جنگ‌های کابل می‌پوشیدند. جنگ‌جویانی که سبب ویرانی کابل شدند و هزاران کشته، زخمی و معلول به جا گذاشتند.
آقای سیاف از مخالفان سرسخت دموکراسی است. او هیچ‌عقیده‌ای به این نظام ندارد و در زمان مجاهدین، همواره در مخالفت با استقرار دموکراسی در افغانستان پا‌فشاری می‌کرد. به نظر سیاف، دموکراسی نظامی خلاف اسلام و اصول شریعت است. به نظر او، باید افغانستان دارای یک نظام سیاسی مبتنی بر شریعت اسلامی باشد، شریعتی بر‌گرفته از نسخه‌ی عربستان سعودی. حالا این سوال مطرح است که آقای سیاف با چنین دیدگاهی چگونه می‌تواند در کمیسیونی ثبت نام کند که از سوی به باور او، «کافران» تمویل می‌شود.
سیاف از درشت‌ترین چهره‌های مخالف با حقوق بشر است. نخستین مخالفت‌ها با تطبیق عدالت انتقالی در مورد عاملان جرم و جنایت در سه دهه‌ی اخیر از زبان سیاف، آن هم در پارلمان شنیده شد. با تلاش‌های سیاف قانون «عفو عموم» در پارلمان تصویب شد. این قانون بزرگ‌ترین مانع در برابر پی‌گرد عدلی و قضایی افراد و گروه‌هایی است که ده‌ها هزار افغان را در سه دهه‌ی اخیر کشته‌اند، شهرها را به ویرانه تبدیل کردند و افغانستان را به جهنمی برای ساکنان آن.
جنایت‌کار جنگی
در گزارشی که توسط دیده‌بان حقوق بشر زیر نام «دستان خون‌آلود» در مورد جنگ‌های کابل در دهه‌ی 70 منتشر شده، آقای سیاف یکی از فرماندهان اصلی جنگ در این جنگ‌ها دانسته شده و از او به عنوان جنایت‌کار جنگی نام برده شده است. دیده‌بان حقوق بشر در بخشی از گزارشش چنین نقل کرده است: «هنگامی که ما افشار را ترک می‌کردیم، سه تن از جنگ‌جویان سیاف به خانه‌ی ما آمدند؛ شوهرم، پسرم و ما زنان در خانه بودیم. هنگامی که ما دروازه را باز کردیم، آن‌ها (جنگ‌جویان) داخل خانه شدند. آن‌ها بدون این که چیزی بگویند، شوهر و پسرم را با تفنگ‌شان هدف قرار دادند و هردوی آن‌ها را در پیش چشم ما کشتند. ما به سرو‌صورت خود می‌زدیم، گریه می‌کردیم و خود را بالای مردان خود انداختیم. جنگ‌جویان به ما گفتند که اگر ما داد و فریاد خود را قطع نکنیم، آن‌ها بالای ما نارنجک خواهند انداخت و ما را خواهند کشت».
دیده‌بان حقوق بشر سیاف و شماری دیگر از فرماندهان را به دلیل رهبری جنگ‌های خونین کابل «مجرمان جنگی» و «خاطیان حقوق بشر» خطاب کرده است.
سیاف یکی ازچهره‌هایی است که در تخاصم و تعصب‌های مذهبی نقش برجسته وپر‌رنگی داشته است. از عبدالرب رسول سیاف همواره عربستان سعودی حمایت مالی نموده است. این کمک‌ها سال‌هاست که سیاف و افراد او را سیراب می‌کنند. سیاف با توجه به این که دیدگاه ضدشیعی و باور نزدیک به وهابیت دارد، همواره ازجنگ‌های مذهبی لذت برده است. همین اکنون سیاف بار دیگر خواب آشفته‌ی مذهب و مذهب‌گرایی را می‌بیند. او با ترکیبی خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری نموده است، که هیچ یکی از معاونان او شیعه مذهب نیستند. هرچند که مهم نیست که حتماً یکی از معاونان یک نامزد شیعه باشد؛ اما در مورد سیاف این مسئله کاملاً جدی است. سیاف نه به این دلیل که معاونان برجسته‌تری را انتخاب کرده، از میان شیعیان معاون ندارد، بلکه او به این دلیل که چنین چیزی را تحمل نمی‌تواند، از این مسئله چشم‌پوشی می‌کند.
مانور سیاف در کمیسیون انتخابات یک‌بار دیگر زنگ خطر تسلط جنگ‌سالاران را به صدا در‌آورد. در صورتی که او برنده‌ی انتخابات شود، دموکراسی و حقوق بشر را از دم تیغ خواهد کشید. از سوی دیگر، حضور این جنگ‌سالار می‌تواند جنگ افغانستان را نیز تشدید کند.