تردیدی نیست که سربازان اردوی ملی افغانستان با شجاعت ستایش برانگیزی در برابر خشن‌ترین، جاهل‌ترین و سرسخت‌ترین تروریست‌های این قرن می‌جنگند. اما تکیه و تاکید بیش از حد بر شجاعت سربازان در جنگ با تروریستان طالب یک واقعیت بسیار مهم را پنهان می‌کند و آن این است:
سرباز اردوی ملی طالب نیست و بنابراین وحشی نیست و چون وحشی نیست نباید و نمی‌تواند در حد یک طالب بی‌باک و بی‌اعتنا به زندگی باشد. به بیانی دیگر، وقتی که سرباز اردو را در میدان جنگ و کشتار در برابر طالبان وحشی قرار می‌دهیم، این انتظار که سرباز اردو تنها با تکیه بر شجاعت خود بجنگد، انتظار غلطی است. این که سرباز اردو در برابر طالب به اصطلاح کم بیاورد، کاملاً منطقی و قابل فهم است. چرا که این همان تفاوت میان یک انسان علاقه‌مند به زندگی و یک حیوان وحشیِ کمر بسته به انتحار است. ما نباید انتظار داشته باشیم که سرباز اردو با بی‌باکی وحشی‌های طالب بجنگد. قوی‌ترین ارتش‌‌های جهان هرگز بر شجاعت سربازان خود تکیه نمی‌کنند. چرا؟ برای این که می‌دانند که جان هر سرباز شان به اندازه‌ی جان صد میلیون تروریست وحشی ارزش دارد. از همین رو، سعی می‌کنند، در کنار شجاعت سربازان خود، سرنوشت میدان نبرد را با تجهیزات و سلاح‌های بهتر و قوی‌تر و دقیق‌تر تغییر بدهند.
این تفاوت میان تروریست‌های وحشی و آدم‌های انسان‌مانده و علاقه‌مند به زندگی را باید فهمید و بر اساس آن رویکردهای خود نسبت به جنگ کنونی در افغانستان را تنظیم کرد. نباید خود را فریب داد. اگر مهم‌ترین و تعیین‌کننده‌ترین عامل در یک نبرد خونین تنها «شجاعت» باشد، مطمئن باشید که پنجاه سرباز اردوی ملی نخواهند توانست در برابر ده نفر از انتحاری‌های از جان گذشته و بی‌باک طالب مقاومت کنند. این به این معنا نیست که سربازان اردوی ملی افغانستان شجاع نیستند. بل به این معناست که سربازان اردوی ملی برای دفاع از زندگی و زیبایی‌ها و فرصت‌هایش می‌جنگند و طالبان برای مرگ و تباهی و نابود کردن و نابود شدن. در نتیجه، آن میزان بی‌باکی و مرگ‌خواهی که در طرف طالبان وحشی است، در میان سربازان اردوی ملی نیست و نباید باشد. اما سرنوشت جنگ را، در غیاب ابزارهای جنگی بهتر، همین از جان گذشته‌گی تعیین می‌کند.
دولت افغانستان برای جان سربازان اردوی ملی خود ارزش چندانی قایل نیست. و این را از تاکید شان بر شجاعت سربازان نیز می‌توان دریافت. اگر جان سربازان برای این دولت ارزشی داشته باشد، تمرکز خود را بر بهتر کردن ارتباطات، تجهیزات و توانایی‌های فنی اردو متمرکز می‌کند و نه بر شدت استقبال سرباز از مرگ. سرباز ما طالب وحشی نیست که بخواهد بمیرد. در برابر آن وحشی‌ها، از سرباز خود طلبکار نباشیم.
تفاوت گرگ‌ها و آدم‌ها
