وقتی که دانلد ترامپ، نامزد جمهوریخواه ریاستجمهوری در انتخابات امسال امریکا، گفت که دولت باید ورود تمام مسلمانان به امریکا را موقتا ممنوع کند، این پیشنهاد او اکثر ناظران و تحلیلگران را تکان داد. به جز کسانی که این سخن او را مضحک و پوچ خواندند، عدهی زیادی از مردم در سراسر جهان و مخصوصا در کشورهای اسلامی با خشم به آن سخن او واکنش نشان دادند. به نظر کسانی که مخالف حرف او بودند، وقتی که جهان به یک «ترامپآباد» تبدیل شود، زندهگی در چنان جهانی ناممکن میشود. گفتند ما به همدلی و تفاهم بیشتر نیاز داریم و درمان دردهای ناسور این جهان در درک کردن همدیگر است. هرچند آن پیشنهاد دانلد ترامپ بسیار رادیکال و غیرواقعبینانه مینماید و مایهی قابل توجهی از نفرت و بیگانههراسی نیز در آن هست، برخورد اکثر مسلمانان با دیگران به گونهیی است که به متولد شدن اینگونه افکار و پیشنهادها یاری میرساند. اکثر مسلمانان با تروریسم اسلامی مشکلی ندارند و تنها در مواقعی میتوان از آنها انتظار داشت که سخنی در مخالفت با آن بگویند که خودشان در همان محلات زندهگی خود از آن زیانی ببینند. این سخن که تروریسم اسلامی ساخته و پرداختهی غرب و سازمانهای اطلاعاتی آن کشورهاست، به هیچ روی نمیتواند این واقعیت را بپوشاند که تروریستهای مسلمان در جوامع اسلامی پرورش مییابند و لشکرهای وحشت و جنایتی که در کشورهای اسلامی جان میستانند و شهر ویران میکنند و بیداد روا میدارند، از همین کشورهای اسلامی برخاستهاند و از کیهان دیگری نیامدهاند. آن پیشنهاد ترامپ، که در جهان مدرن چیز مسخرهیی مینماید، حداقل این حسن را دارد که شهروندان کشورهای اسلامی را به تامل وا میدارد و ناگزیرشان میکند که خود نیز در بارهی سرطانی به نام تروریسم اسلامی بیندیشند و چارهیی برای رفع آن بسنجند. شاید برخوردهای بیگانههراسانه و ضد اسلامی دولتمردان رادیکال در دنیای مدرن (آدمهایی نظیر دانلد ترامپ) سبب خیر شود و مسلمانان را به تفکر جدی در بارهی سرنوشت جوامع خود وادارد. خیلی خوب است که دنیای متمدن با شبکهیی از تعلیمات و رویکردهای تروریسمپرور مسلمانان با شدت و جدیت برخورد کند و جهان را از شر تروریسم اسلامی نجات بخشد.