خبرهای مهم ماه

هرچند در میهن شیران دیگر هیچ خبری مهم نیست، من قول داده بودم که هر ماه خبرهای مهم را مرور کنم. این که می‌گویم مهم نیست معنایش این نیست که ما فرق خبر مهم و غیرمهم را نمی‌فهمیم. منظورم این است که وقتی خبری غیر مهم را می‌شنویم واکنشی نشان می‌دهیم که با واکنش ما در برابر خبرهای مهم تفاوت زیادی ندارد. مثلاً در برابر خبری که مهم نیست می‌گوییم ههه یا خخخ ولی در برابر خبرهای مهم فقط چند حلقه هه و خخ به هه‌ها و خخ‌های قبلی اضافه می‌کنیم و می‌گوییم هههههههههه یا خخخخخخخخخخ.
– پاکستان ادعا کرد که حمله بر مرکز صوفیان در آن کشور از افغانستان سازمان‌دهی شده. این خبر به مردم افغانستان روحیه داد. حداقل یک بار کلمه‌ی «سازمان‌دهی» را در مورد خود شنیدند. قبلاً هر بار که در جایی فاجعه‌یی اتفاق می‌افتاد، خشره‌ترین بخش آن فاجعه مربوط به افغانستان بود. مثلاً چند بدبخت را از پکتیا گیر می‌آوردند و هفت کیلو مواد منفجره به کمر شان می‌بستند و روی شان را ماچ می‌کردند و به میان جمعیت می‌فرستادند. سویچ مواد شان را هم پیش خود نگه می‌داشتند. خیلی احساس حقارت می‌کردیم. این بار سازمان‌دهی فاجعه در افغانستان شده. واو! پوهو! ما که نمی‌توانیم چیزهای بهتر برای بشریت را سازمان‌دهی کنیم، حداقل همین که فاجعه را سازما‌ن‌دهی بکنیم هم مایع افتخار است.
– افغانستان نشست «ایکو» را تحریم کرد. نپرسید ایکو چیست. هرچه هست بلا به پس‌اش. یک نشست میان چند کشور هست که در آن محفل با تلاوت آیتم‌هایی چند از یک اجندا آغاز می‌شود و آخر هرکس به کشور خود بر می‌گردد. مهم ایکو نیست. این مهم است که افغانستان این نشست را تحریم کرده. به پیر به پیغمبر، کم کم عزت خود را باز می‌یابیم. ما هم حالا تحریم می‌کنیم. البته سوء تفاهم نشود. قبلاً هم ما در زمینه‌های اقتصادی و تکنولوژیک همه‌ی کشورهای جهان را تحریم کرده‌ایم (می‌بینید که قرن‌هاست حاضر نیستیم به هیچ یک از ملل دنیا طیاره بفروشیم یا تلویزیون‌های سونی و یخچال و موتر و نفت و گاز صادر کنیم). اهمیت تحریم حاضر در این است که تحریم نشست است. یعنی دیگر حتا حاضر نیستیم با دیگران بنشینیم.
– استاد عطا محمد نور، که قبلاً معلوم نبود در کجا بود و چه کار می‌کرد، پس از ماه‌ها مذاکره‌ی فشرده با دولت افغانستان سرانجام با دست پر از پشت میز مذاکره برخاست و به‌عنوان والی بلخ کار خود را شروع کرد. هواداران فرزند دانای بلخ این موفقیت عظیم را برای آقای نور تبریک گفته و یادشان رفت که ایشان قبلاً هم والی بلخ بود. آقای نور بالمقابل به مردم سربلند افغانستان وعده داد که در پست جدید خود از هیچ گونه فداکاری برای حفظ امپراطوری اقتصادی مردم در ولایت بلخ و دوبی دریغ نخواهد ورزید.