«رهبر حزب اسلامی به‌عنوان مثال، حمله‌ی زمستان سال ۱۳۹۴ طالبان به شهر قندوز را «اشتباه تاریخی» و «تکرار اشتباه» مجاهدین در حمله به شهر جلال‌آباد در زمستان ۱۳۶۸ دانست» (بی‌بی‌سی).
این پاره از سخنان گلبدین حکمتیار در سخنرانی جلال‌آبادش نشان می‌دهد که او از آشتی با دولت افغانستان چه تصوری دارد و چه هدفی. وقتی که در کابل حکومت کمونیستی برقرار بود، نیروهای ضد دولت (یعنی مجاهدین) سعی می‌کردند هرچه زودتر آن دولت را ساقط کنند. حمله بر جلال‌آباد، به‌دستور حکمتیار، بخشی از این تلاش بود و چنان‌که می‌دانیم حاصلی نداشت و باعث شرمساری حکمتیار در آن زمان شد.
حال، وقتی حکمتیار حمله‌ی طالبان بر کندز (در سال ۱۳۹۴) را اشتباهی از جنس اشتباه مجاهدین در سال ۱۳۶۸ در حمله بر جلال‌آباد می‌داند، یک نکته کاملا روشن می‌شود:
حکمتیار حمله‌ی طالبان بر کندز (در زمان حکومت اشرف غنی) را تنها از لحاظ زمان‌بندی و جزئیات تاکتیکی اشتباه می‌داند. به نظر او آن حمله در اصل درست و مشروع بوده و تنها مشکلی که داشته این بوده که در شرایط نامناسبی انجام شده. اگر کسی می‌گوید این برداشت از سخنان او نادرست است، باید به این سوال پاسخ بدهد که چرا حکمتیار حمله‌ی طالبان بر کندز را اشتباهی از جنس حمله‌ی مجاهدین بر دولت کمونیستی می‌داند؟ آیا حکمتیار با اصل ِ حمله کردن بر حکومت کمونیستی مشکل داشت؟
در حقیقت، آنچه حکمتیار در این مقایسه افشا می‌کند، نیت و انگیزه‌ی خود او از آشتی با دولت است. به این معنا که در نگاه او دولت فعلی افغانستان به همان اندازه‌ی دولت کمونیستی نامشروع و مستحق براندازی هست. ولی حالا این کار را باید از درون دولت انجام داد و نه از طریق حمله‌های پراشتباه طالبان.
سخیداد هاتف
شنیدید چه گفت؟
