جنرال عبدالقادر، وزیر دفاع پشین کشور صبح دیروز به عمر ۸۰ سالگی بر اثر بالا رفتن فشار خون و خونریزی مغزی در شفاخانهی سردار محمد داوود کابل درگذشت. جنرال عبدالقادر از همکاران نزدیک سردار محمد داوود در جریان کودتای بدون خونریزی سال ۱۳۵۲ خورشیدی بود و این کودتا منجر به تغییر نظام سیاسی از پادشاهی به جمهوری شد.
پنج سال پس از این تاریخ، جنرال عبدالقادر به عنوان رهبر نظامی کودتای هفتم ثور ۱۳۵۷ در سقوط حکومت سردار محمد داوود و به قدرت رسیدن نیروهای کمونیست نقش عمدهای بازی کرد. جنرال عبدالقادر پس از پایان صنف ششم از هرات به کابل آمد و وارد مدرسهی نظامی مهتاب قلعه در غرب کابل شد.
او در سال ۱۹۶۰ به همراه یک تیم ۶۰ نفره به کشور قرغیزستان رفت و در آنجا در رشتهی خلبانی هواپیماهای نظامی درس خواند. قادر پس از همکاری در کودتای سال ۱۳۵۲ خورشیدی و روی کار آمدن محمد داوود، به مقام معاونت فرماندهی کل نیروهای هوایی رسید.
بعد از پیروزی کودتای هفتم ثور سال ۱۳۵۷ خورشیدی و به قدرت رسیدن حزب دموکراتیک خلق، جنرال قادر برای یک دورهی کوتاه پست وزارت دفاع را برعهده داشت. اما بسیار زود به اتهام همکاری در طرحریزی کودتا بر دولت بازاشت و روانهی زندان شد.
قادر پس از به قدرت رسیدن ببرک کارمل، رهبر جناح پرچم حزب دموکراتیک خلق، از زندان آزاد و بار دیگر به عنوان وزیر دفاع کشور مشغول به کار شد. در اواخر دوران حکومت کمونیستی در کشور، جنرال قادر به عنوان سفیر کشور در لهستان معرفی شد.
قادر سال گذشته، پس از یک دورهی طولانی زندگی در بلغارستان، به کشور بازگشت. از قادر چهار پسر و یک دختر باقی مانده که در خارج از کشور زندگی میکنند. از او به عنوان فرد کلیدی در دو کودتایی نام برده میشود که در دههی ۵۰ خورشیدی تأثیر زیادی بر روند سیاسی در افغانستان گذاشت. «بیبیسی»
