حمله‌ی تروریستی دیروز به وزارت مخابرات افغانستان که پنج کشته و زخمی بر جا گذاشت، با انتشار عکسی از آخرین مهاجم که پرچم داعش را با خود داشت، به پایان رسید. حمله‌ای که ابتدا با انفجار مواد همراه یک مهاجم انتحاری آغاز و حداقل پنج ساعت با تیراندازی چهار مهاجم دیگر ادامه یافت. حمله به لحاظ زمانی و مکانی در یکی از مزدحم‌ترین ساعات و محلات شهرکابل صورت گرفت، اما براساس گزارش وزارت صحت عامه افغانستان، تلفات این حمله‌ی تروریستی در مقایسه با حملات مشابه در شهر پرجمعیت کابل اندک بود.
طالبان در لحظاتی که درگیری مسلحانه‌ی مهاجمان با نیروهای امنیتی ادامه داشت، دست داشتن گروه‌شان را در این حمله رد کردند. پس از پایان حمله عکسی در شبکه‌های اجتماعی از محوطه‌ی وزارت مخابرات منتشرشد که نشان می‌داد آخرین مهاجم مسلح پس از این که توسط نیروهای امنیتی از پا درآمده است، پرچم گروه داعش را با خود داشته است.
حمله‌ی دیروز در چندقدمی کاخ ریاست‌جمهوری افغانستان صورت گرفت. هرچند که داعش به صورت رسمی مسئولیت حمله‌ی دیروز را برعهده نگرفته است، اما اگر پرچم داعش را دالی بر نقش این گروه در حمله‌ی تروریستی دیروز بدانیم، این حمله حامل پیام‌های مهمی برای آینده‌ی مبارزه با تروریزم در افغانستان است.
گروه داعش پیش از این عمدتا بر مراکز و اهداف نظامی و گروه مذهبی شیعه در افغانستان حمله می‌کردند. حمله‌ی دیروز بر یکی از مراکز مزدحم غیرنظامیان در قدم اول می‌تواند نشانه‌ای از تغییر تاکتیک این گروه برای فعالیت‌های تروریستی قلمداد شود و این تغییر می‌تواند بر اعتراض‌های مردمی نسبت به عملکرد حکومت و نیروهای امنیتی بیفزاید.
بحث دوم اعلام شکست قبل از وقت داعش توسط اشرف غنی، رییس‌جمهوری افغانستان است. غنی حدودا چهارماه قبل از شکست داعش در افغانستان سخن گفت و به دنبال آن یک گزارش امنیتی پولیس انترپول بیان‌گر فعالیت و تشکیل چشم‌گیر این گروه در چند ولایت افغانستان و در محورش ننگرهار بود. براساس این گزارش بیشتر از پنج هزار تروریست زیر نام داعش در افغانستان حضور دارند و این نیرو با توجه به بازی‌های امنیتی و استخباراتی فزاینده و پیچیده در منطقه می‌تواند برای افغانستانی که در بی‌ثباتی سیاسی دوامدار به سر می‌برد، خطرناک و نگران کننده باشد.
حمله‌ی دیروز بیان‌گر این است که شکست داعش و گروه‌های تروریستی که می‌تواند امنیت در افغانستان را با چالش مواجه کند، زودهنگام و غیرواقع‌بینانه است. درحالی‌که سرنوشت تلاش‌های صلح با گروه طالبان هنوز روشن نیست، این رویداد می‌تواند بر توافقی که میان طالبان و امریکایی‌ها در مورد خروج نیروهای امریکایی از افغانستان رقم بخورد، تاثیرگذار باشد. خروج بدون قید و شرط در شرایطی که نیروهای امنیتی افغانستان به تمام معنا توانایی دفع حملات و تجهیزات کافی برای سرکوب گروه‌های تروریستی متفاوت را ندارد، خطرناک و دارای تأثیرات فرامرزی است.
درحالی‌که کشمکش بر سر جدول زمانی خروج نیروهای امریکایی و چگونگی این خروج در دوحه جریان دارد، حمله‌ی دیروز می‌تواند یک بار دیگر طرفین گفت‌وگو را برای ارزیابی واقع‌بینانه‌تر از وضعیت گروه‌های تروریستی و توانایی نیروهای امنیتی در دفع حملات تروریستی فرابخواند. سنجش واقع‌بینانه از چالش‌ها، ناتوانی‌ها و توانایی‌های رهبری، مسلکی و نظامی نیروهای امنیتی می‌تواند راهی برای همکاری و همسویی درازمدت و واقعی را برای طرفین باز کند و از تعارض موجود برسرحضور نیروهای خارجی در افغانستان بکاهد.