آلمان قصد دارد در آینده شمار زیادی از پناه‌جویان افغان را اخراج کند. دولت افغانستان هرچند می‌گوید که تا هنوز آلمان رسماً این موضوع را به اطلاع آن‌ها نرسانده است اما وزیر امور مهاجرین گفته است که قبلا از کشورهای اتحادیه اروپا خواسته تا با توجه به وضعیت امنیتی افغانستان، مهاجرین افغان را اخراج نکنند. وزیر مهاجرین گفته است که در صورتی‌که آلمان افغان‌ها را بر خلاف تفاهم‌نامه‌ی دو جنانبه اخراج کند، دولت افغانستان آن را نخواهد پذیرفت. وزیر مهاجرین افغانستان در واکنش به اخراج افغان‌ها از آلمان گفته است، کشورهای اروپایی نباید میان مهاجرین تبعیض قایل شوند.
افغان‌ها پس از سوری‌ها دومین و بزرگ‌ترین جمعیت مهاجر در سطح جهان را تشکیل می‌دهد. کشورهای اروپایی اکنون با بحران مهاجرت دست و پنجه نرم می‌کنند و آلمان در صدر کشورهای اتحادیه اروپا قرار دارد که برای مهاجرین مقصد نهایی و کشور مناسبی به شمار می‌رود.
آلمان در حالی تصمیم به اخراج مهاجرین افغان گرفته است که این دو کشور (افغانستان- آلمان) در سال جاری صدومین سال روابط دوستانه شان را در کابل جشن گرفتند. این دو کشور در یک قرن گذشته روابط بدون تنش باهم داشته‌اند. مقامات دو کشور در مراسم تجلیل از صدسالگی روابط دوستانه افغانستان و آلمان، ستایش کردند و از مناسبات گذشته شان به نیکی یاد کردند.
آینده‌ای روابط دو کشور را زمان تعریف خواهد کرد اما حالا افغانستان و آلمان با مسئله مهاجرت روبه‌رو است. مهاجرت یکی از عوامل تأثیر بر روابط این دو کشور است. هر چند که چه‌گونگی رویارویی آلمان با مهاجران افغانستان تأثیر چشم‌گیری بر روابط دو کشور نخواهد داشت. اما، اخراج پناه‌جویان افغان از آلمان تأثیر منفی بر نگاه دوستانه مردم افغانستان نسبت به این کشور دارد. مردم افغانستان از آلمان به عنوان یکی از کشورهای همیشه دوست قدردانی می‌کند و اخراج پناه‌جویان افغان در اوج استقبال از پناه‌جویان سایر کشورها، برای افغان‌ها ناامید کننده خواهد بود.
پیشینه‌ی روابط افغانستان و آلمان به دوران شاه امانالله بر می‌گردد. اما جلسه بن نقطه عطف روابط افغانستان و آلمان در صد سال گذشته به شمار می‌رود. آلمان در نخستین روزهای روابط با افغانستان در تهیه و ساخت قصر دارالامان به افغانستان کمک کرده است. در چهارده سال گذشته آلمان سومین کمک کننده بزرگ جهان برای افغانستان بود. این کشور هفت فیصد از نیروهای رزمی ناتو در افغانستان را تشکیل می‌داد و مجموع سربازان آلمانی در افغانستان در حدود 13 هزار بود که از این میان 58 سرباز آن کشته شد. در چهارده سال گذشته بیش از صد هزار آلمانی به شمول سربازان یا شهروندان ملکی این کشور برای تامین امنیت یا بازسازی به افغانستان آمده است.
در سال جاری آلمان در بخش آموزش نیروهای امنیتی افغانستان در حدود 190 میلیون یورو هزینه کرده و سالانه 350 میلیون یورو برای بازسازی افغانستان در نظر گرفته است. حجم زیادی نیروهای آلمانی در شمال کشور مستقر است. سرک سازی، بند برق و تأمین آب آشامیدنی از پروژه‌های آلمان در مناطق شمال کشور است.
در هفته‌های گذشته پس از آن‌که اوباما تصمیم گرفت 5500 سرباز امریکای بعد از 2016 در افغانستان باقی بماند، آلمان نیز اعلام کرد که بخشی از نیروهای این کشور در افغانستان باقی خواهد ماند. در حال حاضر در حدود 860 سرباز آلمانی در افغانستان حضور دارد.
قصر مجلل شاه امانالله را که آلمان در اوایل این قرن طراحی کرد، اکنون یک متروکه است. آلمان بیش از هر کشور دیگری می‌داند که افغانستان از نظر امنیتی یک منطقه سرخ است و آلمان با حضور سیزده هزار سربازش نتوانست افغانستان را تبدیل به مکان امن برای افغان‌ها بسازد. بعد از چهارده سال، قندوز به دست طالبان سقوط کرد و شمال کشور که نیروهای آلمانی در آن‌جا مستقر است، ناامن شده است.
آلمان آن‌طوری که در مورد ماندن سربازانش در افغانستان مسئولانه رفتار کرد، امید است در مورد مهاجرین و پناه‌جویان افغان نیز تصمیم عاقلانه بگیرد. افغانستان برای پذیرش شهروندان مهاجرش آمادگی ندارد و اخراج کردن مهاجرین افغان از آلمان هیچ گره از مشکل دو کشور را حل نخواهد کرد. بهتر است آلمان و همکاران بینالمللی آن از زمینه‌های رشد مهاجرت در افغانستان جلوگیری کند. یکی از راهحلهای اساسی برای جلوگیری از پدیده مهاجریت این است که کشورهای هم‌چون آلمان فراتر از مرزهای خود، به تأمین امنیت دیگران توجه کنند تا خود در امان باشند.