بسیاری از دانشمندان منصف بر این باور اند که پیشرفت جهانی محصول تلاش مشترک همهی کشورهاست. این دانشمندان دایما هشدار میدهند که نباید پیشاپیش کشوری را بهخاطر تاخیر در کمک به بشریت ملامت کرد.
بعضی کشورها در عرصهی فلسفه زودتر از دیگران درخشیدند. بعضی ممالک در عالم تکنولوژی سهم بیشتری در پیشرفت جوامع انسانی گرفتند. بعضی مردمان دانش اقتصاد و عدهیی دیگر طبابت و بعضی دیگر ریاضی و هندسه را توسعه دادند.
کشور عزیز ما افغانستان تاکنون فقط در دو عرصهی مردخیزی و شهیدپروری میکوشید و در هر دو عرصهی مذکور شهرت بهسزایی کسب کرده بود. اخیرا، افغانستان آزمونهای اولیه برای به انجام رسانیدن بعضی ابتکارهای ورزشی را روی دست گرفته است. بر اساس گزارشها، این ابتکارها تاکنون کاملا موفق بودهاند.
یکی از این ابتکارهای کشور ما در عرصهی ورزش معرفی کردن سیستم پیشرفتهی «آباجا» (آشتی بهتر از جنگ است) میباشد. در این سیستم وقتی که قرار میشود دو ورزشکار با هم مسابقه بدهند، ابتدا هر یک از این دو ورزشکار در صفحهی فیسبوک خود همدیگر را بیناموس، بچه خر و گُه خطاب میکنند و قسم میخورند که تمام قوم و ایل و تبار طرف مقابل را از افغانستان به نقاط نامعلوم ِ بیآبوعلف در خارج از کشور دیپورت خواهند کرد. بعد توضیح میدهند که در انتخابات گذشتهی ریاستجمهوری تقلب شد و گذشت آن زمان که اجداد ورزشکار طرف مقابل در ۳۵۶ قبل از میلاد با نیروهای اشغالگر یونانی همکاری کردند و هیچکس جلوشان را نگرفت.
بعد، کشمکش فیسبوکی این دو ورزشکار به ارگ ریاستجمهوری، وزارت دفاع، وزارت خارجه، وزارت داخله، ریاست امنیت ملی و مجلس نمایندهگان و سه میلیون ریشسفید کشور اطلاع داده میشود. سپس مجلس بزرگی دایر میشود و در آن، پس از تلاوت آیاتی چند از کلامالله مجید، بزرگان مملکت هر دو ورزشکار را آشتی میدهند و از آنان میخواهند که بدون رفتن به میدان رقابت ورزشی قهرمان وحدت ملی شوند و در این شرایط حساس- که چند قرن است ادامه دارد- هرگز اجازه ندهند که بیگانهگان و دشمنان وطن از آب گلآلود ماهی بگیرند (دربارهی ماهی گرفتن دشمنان از آب صاف سیاست رسمی افغانستان هنوز تدوین نشده است).
بسیاری از کشورها اعلام کردهاند که سیستم «آباجا» را جاگزین مسابقات کلاسیک خود خواهند کرد. خوزه آماندو رییس فدراسیون فوتبال برزیل در گفتوگو با بیبیسی گفت که وقتی نتایج رقابتها بدون زحمت و فقط با وساطت مقامات دولتی و ریشسفیدان مشخص شود، نیازی به عرق ریختن در میدان نیست.