علینا حافظی
دیروز در ولایت غور، کمی از نیمه‌‌شب گذشته، سه موتر فلانکوچ مملو از مسافرانی که به قصد کابل در حرکت بودند، به کمین شبانه‌ی طالبان برمی‌خورند. طالبان، مسافران را مجبور به نشان دادنِ کارت‌های هویت‌شان می‌کنند. به گفته‌ی والی غور، تفنگ به‌دستانِ طالب، پس از تشخیص قومیت آن‌ها، 14 نفر را که از قوم «هزاره» بودند، پس از شکنجه، تیرباران می‌کنند. دیگران، رها می‌شوند.
پس از کشتن هفده جوان هزاره در دایکندی توسط طالبان، این دومین کشتاری است که از آن بوی گندیده‌ی «داعش» ساطع است. هرچند، هویت تروریستی طالب، به‌صورت باالقوه یک نگرانی جدی است و در هر حالت، یک خطر جدی به شمار می‌آید؛ اما از استراتژیِ جدید آن‌ها، می‌شود نگرانِ نفوذ ایدیولوژی داعش در افغانستان بود.
من هزاره نیستم و از آدرس یک دختر دورگه‌ی پشتون-تاجک، به‌خوبی خطرها و آسیب‌های جدی نفوذ احتمالی این ایدیولوژی را در قدم اول در جامعه‌ی پشتون و اهل تسنن حس می‌کنم. عمل‌ها و جنایت‌های داعش در عراق و به‌خصوص در بصره و موصل، نشان دادند که اولین قربانیان آن‌ها، سنی‌ها اند. بیش‌ترین سهم را از جنایت‌های آن‌ها هم اهل تسنن عراق تحمل کرده‌اند. فتوای جهادالنکاح و ختنه‌ی بیش از 4 میلیون زن در موصل، در مناطق سنی‌نشین عراق صادر شده است. شیعه‌ها به دلیل این‌که موضع مشخصی در قبال این نوع نیروها و گروه‌ها دارند، کم‌تر آسیب می‌بینند، ولی عوام سنی‌ها به این پندار که این نوع گروه‌ها به لحاظ مذهبی به آنان نزدیک اند و چه بسا که آن‌ها را حمایت خواهند کرد، خطر آن‌ها را جدی نمی‌گیرند و دقیقاً بزرگ‌ترین خطر، در همین جا کلید می‌خورد. به فرضِ احتمالی نفوذ داعش که بِه شخصه ظهور آن‌ها را در کشور محتمل می‌دانم، اولین و جدی‌ترین آسیب‌ها را اهل تسنن افغانستان خواهند خورد؛ چون افکار عمومی عوام سنی‌ها و بیش‌تر پشتون‌ها، به همان پندارِ سنی‌های عراق خواهد بود. همان طوری که طالبان بیش‌ترین ضربه را به پشتون‌ها زده‌اند، اگر داعش در قالب طالبان در افغانستان ظهور کند، به‌طبع اولین ضربه‌های مهلک، بر جامعه‌ی پشتون وارد می‌شوند.
به بزرگان و سیاست‌مداران همه‌ی اقوام توصیه می‌کنم که این خطر را خیلی جدی بگیرند و در این خصوص با یک استراتژی جدی و حساب شده وارد میدان شوند. داعش، برای همه یک خطر باالقوه به حساب می‌آید و همه را در آتش افراط‌گرایی نفرت‌برانگیزش آتش خواهد زد. اگر کسی می‌پندارد که کشتارِ چهارده هزاره در غور، به‌نفع یکی از طرف‌هاست، بزرگ‌ترین پندار اشتباه را در خود پرورانده است. گلوی همگان را خواهد گرفت این پدیده‌ی مطرود!
یادِ قربانیان بی‌دفاع گرامی باد!