ده‌ها سرباز ارتش که برای انجام مأموریت در ولایت دایکندی آموزش دیده‌اند، حالا در ولایت ارزگان دست به اعتراض زده و از بی‌سرنوشتی و تغییراتی که در مسیر کاری شان ایجاد شده است، شکایت دارند. این سربازان مدعی‌اند که فرماندهان ارتش تلاش دارند آن‌ها را در جاهای دیگر غیر از ولایت دایکندی بفرستند.
۴۸ سرباز آموزش‌دیده‌ی اردوی ملی منسوب به دایکندی که به ارزگان منتقل شده‌اند خواهان تعیین بست در دایکندی هستند. این سربازان که با انتقال به لوای چهار در ارزگان غافلگیر شده‌اند می‌گویند آن‌ها منسوب به کندک شش دایکندی هستند و باید در آن‌جا ایفای وظیفه کنند درحالی‌که بدون اطلاع صبح روز جمعه به ارزگان انتقال یافته‌اند.
ایجاد کندک نظامی در دایکندی
ولایت دایکندی به‌عنوان مرکزی‌ترین ولایت افغانستان همواره با کمبود نیروهای امنیتی روبه‌رو بوده است. ولسوالی‌های کجران، پاتو، ناوه‌میش و سنگ تخت‌بندر همواره هدف حملات گروه‌های تروریستی قرار داشته است. به‌منظور افزایش نیروهای امنیتی در این ولایت از سوی قول اردوی ۲۰۵ اتل تصمیم گرفته شد تا یک کندک ارتش و پنج تولی در دایکندی ایجاد شود. به همین منظور براساس فرمان رییس‌جمهور در سنبله ۹۹ برای این کندک از میان مردم درخواست داده شد و ۳۵۰ نفر برای آموزش به کابل فرستاده شدند تا پس از آموزش تعلیمات نظامی با تعیین بست در دایکندی ایفای وظیفه کنند.
حبیب‌الرحمن هاشمی، مدیر اپراسیون قول اردوی قندهار می‌گوید مردم دایکندی خواهان ایجاد یک کندک در این ولایت شدند اما به‌دلیل نبود پرسنل کافی از مردم محل خواسته شد تا در تعیین تشکیل اردوی ملی همکاری کنند که از یک سو در زمینه‌ی تأمین امنیت مناطق دایکندی موثر واقع شود و از سوی دیگر برای شمار زیادی از جوانان زمینه کار فراهم گردد.
پس از گذراندن دوره تعلیمی از بین ۳۵۰ نفر سرباز آموزش‌دیده، ۱۶۷ نفر به دایکندی فرستاده شدند و مابقی در ولایت قندهار مشغول آموزش هستند. اما از این میان ۴۸ نفر نیز به ارزگان برده شدند. این سربازان که در وضعیت بد معیشتی به‌سر می‌برند می‌گویند برخلاف آنچه به آن‌ها وعده داده شده بود که پس از آموزش برای خدمت به دایکندی فرستاده می‌شوند سر از ارزگان درآورده‌اند.
تعیین بست برای دایکندی یا ارزگان؟
محمدعلی (نام مستعار)، یکی از این سربازان می‌گوید: «قرار بود آن‌ها ما را به کندک‌های ۲ و ۷ انتقال بدهند اما ما گفتیم که ما برای دایکندی تعیین شده‌ایم و در دیگر کندک‌ها کار نمی‌کنیم. گفتند شما را به‌زور می‌بریم. حال تمامی بچه‌ها اعتصاب کرده‌اند.»
او پس از گذراندن ۵ ماه دوره‌ی آموزشی قرار بود به دایکندی برای ایفای وظیفه بروند اما سر از ارزگان درآورده است. محمدعلی می‌گوید از روز جمعه که از ولایت قندهار به ارزگان منتقل شده‌اند تا اکنون با نظرهای متفاوتی از سوی آمران و قوماندان‌های این لوا روبه‌رو شده‌اند که نگرانی سربازان را برانگیخته است.
به گفته‌ی او، یکی از آن‌ها به سربازان گفته است به‌دلیل معاشات آن‌ها را به کندک‌های ۲ و ۷ می‌فرستند و دیگری نیز گفته است آن‌ها را با تجهیزات مسلح کرده و به دایکندی روان می‌کنند و نفر سوم نیز به آن‌ها گفته که شما را برای خدمت ارزگان آورده‌اند. به گفته‌ی محمدعلی این سربازان در وضعیت بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و برخی نیز اعتصاب غذا کرده‌اند.
محمدعلی می‌گوید روز اول بدون سرپناه بودند و روز دوم به جایی منتقل شدند که حتا تشک و جایی برای خواب وجود نداشت. اما آقای هاشمی با رد ادعای این سربازان می‌گوید در لوای چهار ارزگان تمامی امکانات موجود است اما این‌که چرا سربازان اعتراض کرده‌اند بررسی خواهد شد. او با تردید نسبت به گفته‌های این سربازان گفت «در حال حاضر یک هزار سرباز دیگر در آن لوا حضور دارند و ممکن است سربازان برای انتقال زودتر به نیلی چنین گفته باشند.»
او تأکید کرد این شمار از سربازان اردوی ملی مربوط به لوای چهار ارزگان‌اند که باید در مربوطات ولایت دایکندی ایفای وظیفه کنند چرا که به‌دلیل کمبود نیرو از مردم محل جلب و جذب صورت گرفته است اما در حال حاضر به‌دلیل نبود جای کافی در کندک دایکندی این شمار از سربازان به ارزگان انتقال داده شدند.
تبعیض یا تعیین بست در ولایتی دیگر
شاکر (نام مستعار) یکی دیگر از سربازان آموزش‌دیده‌ی اردوی ملی که در لوای چهار ارزگان است می‌گوید مسئولان باید به تعهد خود عمل کنند و سربازان را برای ارزگان تعیین بست نکنند. به گفته‌ی او تمامی کسانی که به‌طور مشخص از دایکندی برای آموزش و تأمین امنیت این ولایت انتخاب شده‌اند نباید در جای دیگری تعیین بست شوند. او با اشاره به موقعیت‌هایی که در جریان آموزش از آن دور مانده‌اند گفت «از کل امتیازات محروم شدیم مانند کماندو، بریدملی و افسری. بارها به ما گفته شد که پرسنل دایکندی هستید و شامل امتیازات نشدیم. در قندهار نیز یک ماه درس خواندیم و موفق شدیم اما ما را کشیدند و گفتند شما شامل این امتیازات نیستید.»
غیرت جواهری از وکلای شورای ولایتی دایکندی، سربازان را حق‌به‌جانب دانسته و می‌گوید زمانی که حکم کندک دایکندی برای نیلی گرفته شد، قرار بود سربازان جذب همین ولایت شوند و در همان جا ایفای وظیفه کنند، این درحالی است که با توجه به علاقه‌مندی کم مردم، شماری از افراد تحصیل‌کرده نیز وارد نظام شدند. او تأکید می‌کند مسئولان باید به تعهد خود عمل کنند و با توجه به این‌که این افراد تعلیمات نظامی دیده‌اند باید به دایکندی انتقال داده شوند تا در خدمت مردم باشند.
محمدضیا همدرد، والی دایکندی در گفت‌وگویی با اطلاعات روز گفت: «شرایط جنگی است و قرارگاه‌ها نظامی است، بنابراین مشکلات خاص خود را دارند. این سربازان در لوای چهار ارزگان موقعیت دارند؛ جایی که تقسیمات سربازان از همانجا صورت می‌گیرد. آن‌ها مرحله به مرحله به ولایت می‌آیند، امکانات نداریم، تجهیزات کم است و انتقال زمینی نیز مشکل است. آن‌ها هوایی انتقال داده خواهند شد.»
آقای همدرد در زمینه‌ی رسیدگی به وضعیت ۴۸ سرباز نیز می‌گوید آن‌ها با قوماندان قول اردو در تماس بوده‌اند و قرار است هیاتی از قول اردوی ۲۰۵ اتل به دایکندی رفته و موضوع را بررسی کنند تا زمینه‌ی انتقال این سربازان به دایکندی فراهم شود. او در ادامه می‌گوید از میان ۱۶۷ سربازی که به دایکندی آمده‌اند، ۳۳ نفر آن‌ها برای تأمین امنیت به ولسوالی کجران فرستاده شدند.
این سربازان از مسئولان می‌خواهند هرچه زودتر به وضعیت‌شان رسیدگی کنند. شاکر در تماس دیگری که با اطلاعات روز گرفته بود گفت هم اکنون در حال تقسیمات هستند و همواره تهدید می‌شوند که یا به جاهایی که مشخص می‌شود بروید یا از وظیفه منفک خواهید شد اما او می‌گوید «ما مربوط به دایکندی هستیم و بست ما در دایکندی است. ما می‌خواهیم که ما را به آن‌جا انتقال بدهند. ما به‌جز دایکندی در جای دیگر ایفای وظیفه نخواهیم کرد. آخرش اگر نخواهند لباس اردو را از تن خود بکشیم ما در جای دیگری ایفای وظیفه نمی‌کنیم.»