یک سروی اداره‌ی ملی احصاییه و معلومات افغانستان نشان می‌دهد که ناحیه‌ی سیزدهم با ۵۴ درصد جمعیت فقیر، از فقیرترین ناحیه‌های شهر کابل به حساب می‌آید.
براساس این سروی، ناحیه‌ی سیزدهم در صدر فقیرترین و پرجمعیت‌ترین ناحیه‌های کابل قرار دارد. در این سروی جمعیت ناحیه‌ی سیزدهم بیش از ۴۰۰ هزار نفر براورد شده است. در این سروی آمده است که بیش از ۲۰ درصد از جمعیت فقیر کابل که حدود ۲۱۵ هزار نفر می‌شود، در ناحیه‌ی سیزدهم زندگی می‌کنند.
بر بنیاد این سروی، ناحیه‌ی اول با داشتن ۴۲.۲ درصد و ناحیه‌ی شانزدهم با داشتن ۳۹.۲ درصد جمعیت فقیر به ترتیب دومین و سومین فقیرترین مناطق در شهر کابل هستند.
ناحیه‌های هفتم و هشتم به ترتیب با داشتن ۳۰۰ هزار و ۲۷۰ هزار جمعیت دومین و سومین بزرگ‌ترین ناحیه‌های شهر کابل هستند. بر اساس این سروی هر کدام از این ناحیه‌ها تقریبا ۱۰ درصد جمعیت فقیر کابل را در خود جا داده‌اند.
یافته‌های این سروی نشان می‌دهد که در ناحیه‌های چهارم و یازدهم سطح فقر پایین است؛ طوری که ناحیه‌ی چهارم ۲۱.۶ درصد و ناحیه‌ی یازدهم ۲۰ درصد جمعیت فقیر را در خود جا داده‌اند.
در این سروی خاطرنشان شده است که ناحیه‌ی دوم تا اینجای کار از کوچک‌ترین و کم‌‌جمعیت‌ترین ناحیه‌های شهر کابل بوده است. در عین حال این ناحیه کم‌ترین جمعیت فقیر را دارد.
ناحیه‌ی اول شهر کابل با آنکه یک جمعیت فقیر متراکم ۲۳ هزار نفری دارد، اما به‌دلیل اینکه نفوسش کم است، کم‌ترین تعداد فقرا را در خود جا داده است. در ناحیه‌ی اول در هر کیلومتر مربع ۲۶۳۲ نفر فقیر زندگی می‌کنند.
در سطح ولسوالی، استالف، فرزه و خاک‌جبار از ولسوالی‌های‌اند که بیش از ۸۰ درصد جمعیت‌شان فقیر اند. در سوی دیگر ولسوالی های میربچه‌کوت، مرکز کابل و شکردره کم‌ترین جمعیت فقیر را دارا هستند. حد اوسط فقر در این ولسوالی‌ها ۳۵ درصد است.
هرات
در شهر هرات، ناحیه‌های اول و دوم در مرکز و ناحیه‌ی هشتم در شمال با درصدی ۱۰ تا ۱۵ درصد پایین‌ترین سطح فقر را دارند. در مقابل ناحیه‌های ششم، نهم و دهم که تقریبا نصف جمعیت‌شان فقیر هستند از فقیرترین ناحیه‌های شهر به حساب می‌آیند.
در ولایت هرات، ولسوالی‌های غوریان، پشتون‌زرغون و اوبه با میزان فقر ۶۰ درصدی از فقیرترین ولسوالی‌های این ولایت هستند.
اداره‌ی ملی احصاییه و معلومات این سروی را با همکاری بانک جهانی انجام داده است. این سروی در واقع نقشه‌ی فقر را در ولایت‌های هرات و کابل در سطح ولسوالی و ناحیه نشان می‌دهد.
اداره‌ی احصاییه مرکزی آخرین سروی جامعی که از فقر در افغانستان ارائه کرده بود در ماه حمل سال ۱۳۹۸ بود. این اداره نخستین‌بار فقر در کشور را با استفاده از «شاخص فقر چندبُعدی» بررسی کرده بود. بر اساس این سروی، بیش از نیمی از جمعیت افغانستان (۵۱.۷ درصد) در چند بُعد فقیر‌اند.
شاخص فقر در سروی‌های قبلی با توجه به درآمد افراد بررسی می‌شد و کسانی که درآمد ماهانه کمتر از دو هزار و ۶۰ افغانی (کمتر از ۳۰ دالر) داشتند، فقیر محسوب می‌شدند.
براساس گفته‌های مقام‌های افغان و نهادهای بین‌المللی از دو سال به این سو میزان فقر در کشور افزایش یافته است.
سال گذشته رییس‌جمهور غنی در آستانه‌ی راه‌اندازی برنامه‌ی دسترخوان ملی گفته بود که تخمین می‌شود بیش از ۹۰ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر زندگی کنند.
سال گذشته بانک جهانی هم تخمین کرده بود که به علت بحران ناشی از شیوع ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ میزان جمعیت زیر خط فقر به ۷۲ درصد افزایش می‌یابد.