عکس: شبکه‌های اجتماعی

«شبِ تاریک و بیمِ موج» (۶)؛ جرم تاجیک‌بودن: سیلی‌زدن طالبان در بازرسی‌های عمومی

هاملت

دیروز سه‌شنبه (۲۱ سرطان)، نیروهای طالبان یک جوان تاجیک را در یک بازرسی عمومی، در منطقه‌ی دوسرکه‌ پروان، سیلی زده‌اند.

میرویس (نام مستعار)، شام سه‌شنبه به روزنامه اطلاعات روز گفت که او دیروز از کاپیسا به طرف کابل می‌آمده است. خانم و پسر یک‌ساله‌اش هم با او بوده‌اند. در راه چندین جای بازرسی خیابانی طالبان را رد کرده تا این‌که به دوسرکه‌ پروان و کاپیسا می‌رسند.

در دوسرکه‌ پروان و کاپیسا، بازرس‌های طالبان از او می‌پرسند که از کجاست. «از من پرسید از کجا هستم. گفتم از کاپیسا هستم و کابل می‌روم. همین که گفتم از کاپیسا هستم، بازرس طالبان بلامعطل، دو سیلی به رویم زد. من بی‌خبر از همه‌چیز، زبانم بند آمد. خانمم در کنارم نشسته بود، دیدم که اشک‌هایش جاری است. خیلی دلم می‌خواست چیزی بگویم ولی دیدم که اگر یک سیلی دیگر بزند، قلب خانمم می‌ایستد. چیزی نگفتم. فقط پرسیدم که چرا، چه شده که می‌زنید. راه دیگری نداشت. گفت که خانمت حجاب ندارد».

میرویس می‌گوید که خانمش بی‌حجاب نبوده است. فقط این‌قدر بوده که چادری/برقع نداشته است. او می‌گوید که خانمش در دوران جمهوریت وکیل‌مدافع بوده و خودش می‌داند که چه لباسی بپوشد. «ما هر دو طرف‌دار برقع نیستیم. هرگز حاضر نمی‌شویم که برقع بپوشیم. ولی او بی‌حجاب هم نبود. چادر داشت. همان لباس معمولی که زنان در کابل می‌پوشند را پوشیده بود و حتا ماسک هم داشت. ولی با این حال، بازرس‌‌های طالبان پس از سیلی‌زدن به من، چیز دیگری برای گفتن نداشتند و حجاب را بهانه کردند».

میرویس می‌گوید که دلیل سیلی‌زدنش به هیچ وجه حجاب خانمش نبوده است. برای این‌که خانمش بی‌حجاب نبوده است. خود طالبان قبلا طی اطلاعیه‌ای گفته بودند که منظورشان از حجاب برقع نیست.

او می‌‌گوید که دلیل سیلی‌زدنش از جانب طالبان هویت و جغرافیای زندگی‌اش بوده است. «بعدها که با هم‌سفرانم صحبت کردم، به این نتیجه رسیدم که اگر من خودم را از جنوب کشور معرفی می‌کردم، یا همین‌قدر که لااقل از کاپیسا نمی‌گفتم، بازرس‌های طالبان مرا سیلی نمی‌زدند.» به گفته‌ی او، این روزها طالبان با تاجیکانِ کاپیسا رفتار خشنی را پیش گرفته‌اند.

او می‌افزاید که علاوه بر هویت و موقعیت جغرافیایی، لباس او هم لباس سنتی افغانی نبوده است. «لباس افغانی نپوشیده بودم. به سبک اروپایی، کلاه پیک‌دار به سرم بود. چندی پیش به‌خاطر گیردادن طالبان، پکولم را از سرم کشیدم. کفشن و پطلونِ کوبای پوشیده بودم. چهره‌‌ی تاجیکی‌ام که پیش از سوال و جواب واضح بود. هیچ جرمی نداشتم. فقط هویت و زادگاه و لباسم کافی بود که نیروهای طالبان در پیش چشم همسرم -که فرزند یک ماهه‌اش هم در بغلش بود- سیلی‌ام بزنند».

«تازه چانس آوردم که مبایلم را بررسی نکردند. اگر مبایلم را بررسی می‌کردند، شاید هم بازداشتم می‌کردند. در مبایلم عکس احمدشاه مسعود بود. عکس خالد امیری بود. اگر فیس‌بوکم را می‌گشتند، نوشته‌هایی بود که بهانه بدست طالبان می‌داد. من پس از سقوط کابل بدست طالبان، شعرهای انقلابی سروده‌ام. شعرهایم را هم در فیس‌بوکم پست می‌کنم. وقتی که طالبان به محض شنیدن این‌که از کاپیسایم دو سیلی کشیده‌ام زدند، جای شکی باقی نبود که اگر شعرهایم را می‌دیدند و سواد خواندن می‌داشتند، حتما لت‌وکوب بیشتری در راه بود».

طالبان البته مدعی‌اند که میان مردم فرق قایل نیستند. در مورد حجاب هم طالبان گفته بودند که منظورشان از حجاب برقع نیست. سربازان طالب اما مسافر تاجیک را سیلی زدند، به این بهانه که خانم او برقع نپوشیده است.