گروهی از زنان معترض در کابل، جهان را متهم به سکوت در قبال وضعیت زنان افغانستان کرده و می‌گویند که آنان پیش چشمان سایر ملت‌ها و حکومت‌ها قربانی تبعیض جنسیتی شده‌اند.
آنان با برگزاری یک گردهمایی اعتراضی، قطع‌نامه‌ای را تحت عنوان «وصیت‌نامه»ی بانوان معترض سازمان «روزنه امید افغانستان» برای فعالین حقوق بشر، سازمان ملل و قدرت‌های جهانی منتشر کرده‌اند.
زنان معترض گفته‌اند که طالبان در قبال تعهدات خود به جامعه جهانی پابند نبوده‌اند و هر روز فشارهای بیشتر بر مردم افغانستان وضع می‌کنند.
آنان افزوده که طالبان دروازه‌ی مکاتب را به‌روی دختران بسته کرده و بانوان معترض را بازداشت، تهدید و یا به قتل رسانده‌اند.
زنان معترض سازمان «روزنه امید افغانستان» مدعی شده‌اند که پس از اعتراض تیم بانوان این سازمان، طالبان در تلاش بازداشت و زندانی‌کردن اعضای این تیم هستند.
آنان افزوده‌اند که بیش از ۵۰ درصد زنان معترض «روزنه امید افغانستان» مجبور به ترک افغانستان شده‌اند و کسانی که در کشور حضور دارند، مخفیانه و با ترس زندگی می‌کنند.
زنان معترض گفته‌اند: «آخرین پیام ما به جهان این است که سکوت شرم‌آور شما در قبال زنان افغان و مردم بی‌دفاع این کشور ثبت تاریخ سیاسی جهان خواهد شد و نسل بعدی این سکوت را مطالعه خواهد نمود.»
آنان اضافه کرده‌اند که جهان به‌جای فشارهای سیاسی و دیپلماتیک بر طالبان، نرمش به‌کار گرفته و حتا تعدادی از کشورها به‌گونه‌ی غیررسمی این گروه را به رسمیت شناخته است.
زنان معترض گفته‌اند: «ما زنان افغان در پیش چشمان سایر ملت‌ها و حکومت‌های جهان قربانی تبعیض‌های جنسیتی گردیده‌ایم و این آخرین پیام ما برای شما مردم و قدرت‌های جهانی است که زنان افغان را از این تاریکی و نسل‌کشی نجات دهید».
طالبان در کنار محدودیت بر اشتغال زنان، مکاتب را به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم مسدود کرده و علی‌رغم وعده‌های مکرر، تاکنون به بازگشایی این مکاتب اقدام نکرده‌اند.
به‌تازگی شماری از فعالان حقوق بشر و آموزش در یک نامه‌ای سرگشاده خطاب به رهبران جهان گفته‌اند که بیش از ۳۰۰ روز از ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان گذشته و با ادامه‌ی این وضعیت، امید دختران بیشتر صدمه می‌بیند. آنان از رهبران جهان خواسته‌اند تا طبق تعهدات‌شان از حقوق دختران افغانستان حمایت کنند.