نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل در نشست شورای امنیت این سازمان گفت که بیشتر از یک سال است که مردم افغانستان و جامعه بینالمللی انتظار و توقع دارند که طالبان به خواستههای آنان تمکین کنند؛ اما این گروه همه را مأیوس کردهاند.
نشست ویژه شورای امنیت درباره افغانستان شامگاه دیروز (سهشنبه، ۵ میزان) برگزار شد.
فایق در سخنرانی خود در این نشست گفت که انتظار وجود داشت که طالبان به تعهدات شان در قبال موضوعات اساسی بهشمول بازگشایی مکاتب دختران، حفاظت و احترام به حقوق بشر و تشکیل یک ساختار همهشمول و پاسخگو مبتنی بر حاکمیت قانون و اراده مردم عمل کنند؛ اما این تعهدات تاهنوز عملی نشده و طالبان «همهای ما را مأیوس نمودهاند».
او افزود که طالبان برخلاف تعهدات خود از جمله عفو عمومی، دست به نقض گستردهی حقوق بشر بهشمول کشتارهای بدون محاكمه، شکنجه، رفتار خشن، گرفتاری و توقیفهای خودسرانه مقامات دولت پیشین، اعضای نیروهای امنیتی سابق، خبرنگاران، فعالان حقوق بشر، معترضان و افراد متهم به داشتن ارتباط با گروههای مسلح زدهاند.
او علاوه کرد که این اعمال نقض صریح حقوق بشر و جرایم جنگی و قابل پیگیری در محکمه بینالمللی جنایی است.
نماینده افغانستان در سازمان ملل گفته است که طالبان باید این اعمال را که مغایر قوانین بینالملل بشر، قوانین بینالمللی بشردوستانه و ارزشهای اسلامی است، متوقف سازند.
فایق در بخشی از سخنرانی خود افزود که حضور و ادامه فعالیت گروههای تروریستی در افغانستان بهشمول القاعده و داعش تهدیدات امنیتی بیشتر را علیه مردم افغانستان، منطقه و فرامنطقه افزایش داده است.
او اضافه کرده که حضور و کشتهشدن رهبر القاعده در قلب کابل در ماه گذشته تخطی آشکار طالبان از تعهدات خود در مبارزه علیه تروریسم است.
فایق گفته که حملات اخیر داعش شاخه خراسان بر اهداف ملکی بهشمول اقوام شیعه و هزاره، هندوها، سیکها و صوفیها بیانگر ناتوانی طالبان در تأمین صلح و امنیت در سرتاسر کشور است.
او تأکید کرده است که مردم افغانستان در گذشته و در حال حاضر قربانی تروریسم بودند و هستند.
فایق گفته است که تروریست خوب و بد وجود ندارد و تروریسم مرز نمیشناسد: «ما باید صادقانه با تمام اشکال و مظاهر ترویسم بهصورت مشترک در داخل و خارج مرزهایمان بهشمول عوامل اساسی آن، پناهگاهها و منابع مالی آن مبارزه و آن را محکوم کنیم.»
او در پایان خطاب به طالبان گفته است که هیچ ساختار بدون احترام و پذیرش خواستهای مردم دوام و بقا نمیتواند و ادارهی کشور با توسل به زور و وحشت صرف باعث تداوم جنگ خواهد شد و افغانستان را از صلح، امنیت و توسعه پایدار محروم خواهد ساخت.