آوارگان منطقه‌ی «مهاجر قشلاق» ولسوالی خواجه بهاءالدین ولایت تخار که خانه‌های‌شان را کوچی‌ها تصرف کرده‌اند، می‌گویند که به غذا، سرپناه و دیگر امکانات اولیه دسترسی ندارند. شمار این آوارگان به ۴۰۰ خانواده می‌رسند و آنان در نزدیکی بازار خواجه بهاءالدین پناه برده‌اند.
یکی از آوارگان امروز (چهارشنبه، ۴ عقرب) گفت که بیشتر کودکان، افراد مُسن و زنان آواره به بیماری‌هایی چون اسهال و سرماخوردگی مبتلا شده‌اند. او می‌گوید که اگر به این آوارگان رسیدگی نشود، ممکن آنان با فرارسیدن زمستان تلف شوند.
برخی از آوارگان منطقه‌ی «مهاجر قشلاق» به شهر تالقان، مرکز تخار پناه برده‌اند. مرضیه یکی از این آوارگان است که می‌گوید همسرش در منازعه کوچی‌ها و مردم محل کشته شده است.
این زن اکنون با کودکان قد و نیم‌قدش در یک ساختمان مخروبه در حومه‌ی شهر تالقان پناه برده است.
مرضیه از سازمان‌های کمک‌رسان می‌خواهد که برای نجات او و دیگر بی‌جاشدگان «مهاجر قشلاق» خواجه بهاءالدین تخار کمک کنند.
صمدخان یکی دیگر از آوارگان به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که زنش در زیر خیمه زایمان کرده و نوزادش از سرماخوردگی در وضعیت بد قرار دارد.
طیب طارقی، ولسوال طالبان در خواجه بهاءالدین تخار وضعیت بد بی‌جا شدگان را تأیید می‌کند؛ اما می‌گوید که این خانواده‌ها با پیشنهاد هیأت طالبان و رضایت طرف‌های منازعه خانه‌های‌شان را ترک کرده‌اند.
وی کوچی‌های بازگشته را ساکنان قدیمی «مهاجر قشلاق» می‌داند و می‌گوید که آنان سال‌ها در پاکستان مهاجر شده بودند و حالا دوباره بازگشته‌اند.
منازعه میان کوچی‌های پشتون تازه وارد از پاکستان و ساکنان «مهاجر قشلاق» که عمدتاً تاجیک‌تبار و ازبیک‌تار هستند، از دو ماه پیش بر سر خانه و زمین جریان داشت. کوچی‌ها به حمایت طالبان ساکنان خانه‌های این منطقه را کوچاندند و خانه‌ها را تصرف کردند.
هیأت طالبان اخیرا فیصله کرده است که مالک خانه‌ها پشتون‌ها هستند و براساس فرمان «شفقت‌آمیز» ملا هبت‌الله، رهبر این گروه، برای ازبیک‌ها و تاجیک‌ها زمین توزیع می‌شود.
مطابق به فیصله‌ی طالبان، نزاع بر سر زمین زراعتی که بین ازبیک‌ها و پشتون‌ها بود به دادگاه اختصاصی که از سوی رهبری طالبان تعیین شده، واگذارشده که به‌زودی به‌کار خود آغاز خواهد کرد.
برخی از آوارگان از فیصله‌ی طالبان ناراضی هستند. یکی از این آوارگان این فیصله را ظالمانه می‌خواند.
صمدخان آواره دیگر درباره‌ی عملی‌شدن وعده‌ی رهبر طالبان مبنی بر توزیع زمین ابراز ناامیدی می‌کند. او می‌گوید که ممکن است افراد زورمند مانع توزیع زمین برای آوارگان و ساخت خانه در این زمین شوند.