منابع در دایکندی میگویند که طالبان در حال اعزام نیرو به ولسوالیهای این ولایت هستند. بهگفتهی منابع، تا اکنون نیروهای ارتش طالبان در پنج ولسوالی دایکندی مستقر شدهاند.
یک منبع به روزنامه اطلاعات روز گفت که وزارت دفاع طالبان برای هر ولسوالی دایکندی، یک کندک با ۲۰۰ تا ۳۵۰ نفر در نظر گرفته است.
بهگفتهی منبع، تا اکنون این نیروها در ولسوالیهای سنگتختوبندر، میرامور، شهرستان، کیتی و اشترلی جابهجا شدهاند. قرار است بهزودی به ولسوالی خدیر نیز نیرو فرستاده شود.
تا اکنون دلایل جابهجایی نیروهای طالبان در ولسوالیهای امن دایکندی روشن نیست.
تبدیل خانههای مسکونی به پایگاه نظامی
همزمان با لشکرکشی طالبان به دایکندی، باشندگان این ولایت از برخورد نیروهای این گروه انتقاد دارند. آنان برخورد اعضای طالبان را «خشن و غیرانسانی» میخوانند.
ساکنان دایکندی میگویند که استقرار نیرو در این ولایت بهجای تأمین امنیت، باعث ایجاد نگرانی شده است.
بهگفتهی باشندگان دایکندی، این نیروها در شماری از ولسوالیهای این ولایت غیرنظامیان را مجبور به کوچ کرده و خانههای آنان را به پایگاه تبدیل کردهاند.
یکی از باشندگان ولسوالی سنگتختوبندر دایکندی به روزنامه اطلاعات روز گفت که نظامیان طالبان چند روز قبل به مرکز ولسوالی آمده و حوزه علمیه «خاتمالنبین» را تبدیل به پایگاه نظامی کردهاند.
بهگفتهی این باشندهی محل، بعد از تصرف این حوزه علمیه بیش از ۱۵۰ دختر و پسر از درس باز ماندهاند. او گفت که تلاش بزرگان هم هیچ نتیجهای نداشته است.
منابع از اشترلی نیز به روزنامه اطلاعات روز میگویند که طالبان برای جابهجایی نیروهای خود در روستای شیخ میران این ولسوالی پنج خانواده و دو مؤسسه خیریه را مجبور به تخلیه خانهها و دفاترشان کردهاند.
یک منبع در اشترالی که خواست ناماش در خبر ذکر نشود، گفت ساکنان این خانهها آواره شده و برخی از آنان به شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی آمدهاند.
وی افزود که ساکنان اشترلی چندین عریضه را عنوانی ولسوال و والی طالبان فرستاده و مشکلات شان را مطرح کردهاند؛ اما هیچ توجهی صورت نگرفته است. در ولسوالیهای کیتی، میرامور و شهرستان دایکندی نیز ادعای مشابه وجود دارد.
این در حالی است که سال گذشته نخستوزیر طالبان به وزارتهای داخله، دفاع و استخبارات این گروه دستور داده بود که هیچ ارگانی حق ندارد خانههای مسکونی را بهزور تصرف کنند.
باشندگان دایکندی از مسئولان حکومت سرپرست طالبان در کابل میخواهند که از نیروهایشان نظارت کند و جلوی خودسریهای آنان را بگیرد.
آنان مدعی اند که نیروهای طالبان غیرنظامیان را به بهانههای مختلف بازداشت و شکنجه میکنند.
باشندگان ولسوالیهای دایکندی میگویند که طالبان از آنان غذا و مواد سوختی جمعآوری میکنند؛ در حالیکه خود مردم در شرایط بد اقتصادی قرار دارند.