همزمان با روز جهانی منع خشونت علیه زنان، دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) از طالبان خواسته است که برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و جلوگیری از بدترشدن حقوق زنان بهعنوان بخشی از تلاشهای حیاتی برای برقراری صلح معنادار و پایدار، گامهای فوری بردارند.
در بیانیهی یوناما که امروز (جمعه، ۴ قوس) منتشر شده، آمده است که از تابستان سال گذشتهی میلادی تاکنون بسیاری از اساسیترین حقوق زنان در افغانستان محدود یا لغو شده است. در این بیانیه افغانستان کشوری خوانده شده است که بالاترین ارقام خشونت علیه زنان را در جهان دارد.
بهگفتهی یوناما، تقاضای زنان افغانستان به خدمات هماهنگ، جامع و باکیفیت از هر زمان دیگری بیشتر شده است، اما نه تنها به این تقاضا رسیدگی نمیشود، بلکه وضعیت آنان در حال وخیمشدن است و با خشونت مبتنی بر جنسیت مواجه هستند.
در بیانیه آمده است که این وضعیت برای زنان با یک بحران انسانی و اقتصادی وخیم و محدودیتهای حقوق اساسی زنان، از جمله محدودیت در آزادی گشتوگذار، کار، تحصیل و مشارکت در زندگی عمومی، تشدید میشود: «این عوامل برخی از هنجارهای اجتماعی سنتی که استفاده از خشونت را بهعنوان نوعی انضباط و کنترل میپذیرد، تقویت کرده و محیطی را ایجاد کردهاند که در آن خشونت علیه زنان و دختران عادی میگردد.»
طبق این بیانیه، در غیاب قوانین و سیاستهایی که از برابری جنستی و حقوق زنان حمایت و آنرا ترویج میکنند، صدور احکام و فرمانهایی که به حذف سیستماتیک زنان از زندگی عمومی و سیاسی کمک میکند، نورمهای اجتماعی زیربنایی که نابرابری را ادامه میدهد، جسورتر ساخته است.
با این حال، روزا اوتنبایوا، نمایندهی خاص دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان گفته است: «حقوق اساسی زنان افغانستان باید محافظت شود و باید گامهای مشخصی برای ایجاد محیط مناسب و توانمند که عاری از هر گونه خشونت باشد، برداشته شود. حمایت از حقوق زنان یک عامل اساسی برای ثبات، رفاه و هر گونه صلح پایدار در افغانستان است.»
آلیسون داویدیان، نمایندهی اداره زنان سازمان ملل متحد در افغانستان نیز گفته است که هر روز شاهد عادیشدن خشونت علیه زنان و دختران در خانهها و مکانهای عمومی هستند.
او ایجاد محیط عاری از خشونت برای زنان و دختران را غیرممکن خوانده، اما تأکید کرده است که باید تلاشها برای سرمایهگذاری در حمایت و توانمندسازی زنان و دختران در افغانستان تجدید شود.
کارزار ۱۶ روزه مبارزه با خشونت علیه زنان از امروز در حالی آغاز شده است که زنان افغانستان طی بیشتر از یک سال گذشته که طالبان بر افغانستان مسلط شدهاند، روزها و شبهای سختی را سپری کردهاند. در حال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم اجازهی رفتن به مکتب را ندارند و زنان نیز از کار در بیشتر ادارات دولتی محروم شدهاند.
در پیوند به این محدودیتها، زنان دهها بار برای اعتراض و حقخواهی به خیابان آمدهاند، اما اعتراضات آنان همواره از سوی طالبان سرکوب و خواستهاشان نیز نادیده گرفته شده است.