منابع محلی در پنجشیر می‌گویند که طالبان در بخش‌هایی از این ولایت، ملکیت‌های شخصی و عامه را تحت نام زمین‌های «امارتی» ثبت می‌کنند.
به‌گفته‌ی منابع، ریاست زراعت و مالداری طالبان در پنجشیر از سه ماه به این‌سو برنامه‌ی تثبیت زمین‌های «امارتی» را آغاز کرده است و تا اکنون در ولسوالی‌های شتل و عنابه، حدود ۵۰۰ جریب زمین را ثبت نموده است.
به‌گفته‌ی منابع، بخشی از این زمین‌ها ملکیت شخصی و عامه است.
یک منبع به روزنامه اطلاعات روز میگوید که مسئولان طالبات خانه‌ها و باغ‌هایی که بیش از ۱۰۰ سال قدامت دارد را زمین غضبی می‌دانند و آن را تحت نام ملکیت‌های «امارتی» ثبت می‌کنند.
به‌گفته‌ی منبع، اکثریت زمین‌های زراعتی و جایدادها در پنجشیر قباله‌ی شرعی ندارد، زیرا میراثی است.
به‌گفته‌ی منبع، طالبان زمین‌های بدون قباله را «امارتی» ثبت می‌کنند.
یک منبع از ولسوالی عنابه که خواست هویت‌اش فاش نشود، میگوید که طالبان در این ولسوالی تمام زمین‌های سفید را «امارتی» می‌گویند.
همزمان با این علمای دینی و آگاهان می‌گویند که زمین‌های هر روستا و حومه‌های آن ملکیت عامه است و متعلق به مردم روستا می‌شود نه دولت.
آنان می‌گویند که در فقه اسلامی، فرق میان زمین‌های عامه و دولتی واضح بیان شده است.
در عین حال یک منبع از ریاست زراعت و مالداری پنجشیر میگوید که در این ولایت هیچ زمین دولتی وجود ندارد.
به‌گفته‌ی او، در حکومت پیشین مطابق به فرمان رییس‌جمهور قرار بود برای وارثان جان‌باختگان و معلولان نیروهای امنیتی زمین توزیع شود؛ اما به‌خاطر نبود زمین دولتی، برای هیچ فردی زمین توزیع نشده است.
به‌گفته‌ی این منبع، حتا کوه‌های ولایت پنجشیر میان خانواده‌ها از زمان‌های بسیار دور تقسیم شده است و هر نقطه‌ی آن مالک دارد.
از سوی دیگر، باشندگان ولایت پنجشیر نگران اند که مبادا طالبان در آینده‌ها، هواداران خود از دیگر ولایت‌ها را به پنجشیر انتقال دهند.
آنان مدعی اند که این چنین برنامه‌‌ها در ولایت‌های دیگر کشور انجام شده است.