مدیران اتاق فکر امریکایی موسوم به مرکز امنیت جدید امریکا، از دولت این کشور خواسته‌اند که توافق دوحه را کنار بگذارد و با اپوزیسیون طالبان تعامل کند.
ریچارد فونتین، مدیر اجرایی مرکز امنیت جدید امریکا و لیزا کورتیس، مدیر برنامه‌ی امنیتی هند و اقیانوس آرام در مطلبی که دیروز (سه‌شنبه، ۱۱ دلو) در فارن‌پالیسی نشر کرده، نوشته‌اند که «حکومت طالبان اجتناب‌ناپذیر یا برای همیشه نیست».
آنان آورده‌اند که واشنگتن نباید به سادگی حکومت طالبان را به‌عنوان یک واقعیت «نامعلوم و تأسف‌بار» بپذیرد؛ اما با تعامل با مخالفان این گروه، ایالات متحده می‌تواند گام‌هایی را در جهت آینده‌ی بهتر افغانستان بردارد.
ریچارد فونتین و لیزا کورتیس گفته‌اند که آنان اخیرا در سفری به تاجیکستان و ترکیه، با مقامات سابق افغانستان، اعضای دیاسپورا، پناهندگان و سایرین که با ناراحتی به وضعیت بد افغانستان نگاه می‌کنند، ملاقات کرده‌اند.
به‌گفته‌ی آنان، مقامات سابق و اعضای دیاسپورا هر یک از سقوط کابل ابراز تأسف می‌کنند و همه از جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که به سادگی از افغانستان دست نکشند.
مدیران مرکز امنیت جدید امریکا آورده‌اند که چالش‌ها فراتر از تضعیف حقوق زنان و دختران توسط طالبان است.
آنان اشاره کرده که رژیم جدید در افغانستان در حال بازنگری برنامه‌ی درسی آموزشی است که این امر، میلیون‌ها پسر را در معرض دیدگاه‌های اسلام‌گرای تندروانه قرار خواهند داد.
به‌گفته‌ی مدیران مرکز امنیت جدید امریکا، داعش هم در افغانستان فعال است و حضور مرگ‌بار دارد و طالبان همچنان با القاعده ارتباط دارند.
آنان نوشته‌اند: «اکنون توانایی جامعه‌ی بین‌المللی برای تغییر این واقعیت‌ها بسیار محدود شده است. اما این صفر نیست و ایالات متحده باید تلاش کند تا فردایی بهتر را از خطرات امروز بیرون بیاورد.»
به‌نوشته‌ی آنان، واشنگتن نه تنها با درگیر کردن خود با طالبان، بلکه با مخالفان سیاسی این گروه که در حال رشد اند، اهرام فشار ایجاد کند.
مدیران مرکز امنیت جدید امریکا تأکید کرده‌اند که امریکا باید سفارت افغانستان را در واشنگتن بازگشایی کند و به سفیر قبلی (یا نماینده‌ی او) اجازه‌ی کار دهد.
آنان اضافه کرده‌اند که تقریبا بیش از ۶۰ نمایندگی دیپلماتیک افغانستان در سراسر جهان باز هستند و توسط اعضای دولت قبلی اداره می‌شوند.
همچنین هیچ کشوری طالبان را به‌عنوان دولت افغانستان به رسمیت نشناخته است و در ماه نوامبر مجمع عمومی سازمان ملل از کارنامه‌ی این گروه در زمینه‌ی حقوق بشر انتقاد کرد و این پیام را فرستاد که کشورهای عضو سازمان ملل طالبان را در شرایط کنونی به رسمیت نخواهند شناخت.
به‌گفته‌ی مدیران مرکز امنیت جدید امریکا، چنین اقداماتی حمایت ضمنی از تعامل با بازیگران سیاسی مخالف طالبان را فراهم می‌کند؛ اما نفاق پایدار در میان بازیگران، چالش‌هایی را نیز ایجاد می‌کند.
این مدیران گفته‌اند که امروز سه گروه اصلی اپوزیسیون وجود دارند: «جبهه مقاومت ملی، مستقر در تاجیکستان به رهبری احمد مسعود، گروه آنکارا، مستقر در ترکیه که بیشتر متشکل از جنگ‌سالاران سابق است و گروهی که خود را جنبش ملی برای صلح و عدالت می‌نامد.»
مدیران مرکز امنیت جدید امریکا افزوده‌اند که ایالات متحده باید از یک دفتر سیاسی برای اپوزیسیون افغانستان در کشور ثالث حمایت کند، همان‌طوری که طالبان سال‌ها در دوحه داشتند. دفتری که می‌تواند به‌عنوان نقطه‌ی کانونی برای اتحاد، سازماندهی فعالیت‌های سیاسی و هماهنگ کردن تعامل با گروه‌ها باشد.
به‌گفته‌ی آنان، دیپلماتهای ایالات متحده همچنین باید تعامل با دیاسپورا را که به‌دنبال ساختن آینده‌ی متفاوت برای افغانستان هستند، افزایش دهند.
همچنین دیپلماتهای امریکایی باید کشورها، به‌ویژه کشورهای خلیج فارس و ترکیه را تحت فشار قرار دهند تا ممنوعیت مقامات طالبان را که در لیست سیاه سازمان ملل قرار دارند، اجرا کنند.
مدیران مرکز امنیت جدید امریکا تأکید کرده‌اند که دولت بایدن باید اطمینان حاصل کند که میلیون‌ها دالر پول نقدی که هر هفته برای استفاده توسط مأموریت کمک سازمان ملل به افغانستان ارسال می‌شود، به جیب طالبان قرار نگیرد.
در بخشی از مطلب آنان آمده است که اگر ایالات متحده مایل است پیام دیپلماتیک روشنی در مورد غیرقابل قبول بودن سیاست‌های طالبان ارسال کند، باید توافق دوحه را که در فبروری ۲۰۲۰ امضا شد، رسما کنار بگذارد.