کشورهای جهان یک‌بار دیگر تأکید کردند که پس از سال دو هزار و چهارده از افغانستان به‌شدت حمایت خواهند کرد. قابل ذکر است که آن تعداد از کشورها که هنوز کشور نشده‌اند، به‌خاطر همین کشور نبودنِ خود نتوانستند از افغانستان حمایت کنند؛ اما قول دادند که این مسئله را در آینده در نظر خواهند گرفت. فرمانده اصلی نیروهای کرد در شهر کوبانی سوریه اعلام کرد که به محضی که از جنگ با داعش فراغت بیابد، حمایت خود را از افغانستان اعلام خواهد کرد.
وزیر خارجه‌ی امریکا قول داد که از دولت جدید افغانستان طوری حمایت کند که دهان همه‌ی ممالک حسود منطقه نیاز به بازسازی پیدا کند. جان کری گفت:
«ما قبلا در افغانستان رییس دولت کم داشتیم و به این خاطر نمی‌توانستیم با دل جمع از این کشور حمایت کنیم. حالا خوش‌بختانه دو رییس دولت داریم و سومی‌اش هم در کابل مشغول سپری کردن خوش‌ترین روزهای زند‌گی خود میباشد».
جان کری از کشورهای دوست در منطقه و جهان خواست که دست از مداخله در امور افغانستان بردارند. وی در سخنانی صریح دخالت‌های بعضی از کشورها در بعضی از امور افغانستان را نامناسب توصیف کرد و گفت:
«سیاست ایالات متحده در افغانستان همیشه این بوده که کار را به‌دست خود افغان‌ها بسپارد و از مداخله در امور داخلی این کشور پرهیز کند. البته ما از مقرر شدن غلام جیلانی به عنوان سخن‌گوی والی زابل ناراحت هستیم و همین‌طور به هیچ‌وجه نمی‌خواهیم که میزان مصرف شیر خشک در قصر ریاست جمهوری مثل سال‌های گذشته سرسام‌آور باشد. با وجود این، دولت افغانستان یک دولت مستقل است و طبعا حق دارد که تصمیم دولت ما مبنی بر عدم مداخله در افغانستان را قبول نکند».
در خبری دیگر، جمعی از فعالان مدنی که برای اشتراک در کنفرانس لندن به انگلستان رفته بودند، شایعه‌ی پناهنده گی خود به آن کشور را رد کردند. یکی از این فعالان گفت:
«پرمیلا جان دختر عمه مه که در لندن زند‌گی می‌کنه، به مه توصیه کرد که پس به افغانستان برم و مردم رنج‌دیده‌ی کشور خوده نجات بتم. مه قصد داروم ای خواهش پرمیلا را بایتس که عملی کنم و اگر مردم علاقه‌مند نجات یافتن باشن، بری اونا جرحت بتم که فرض میثال از قعقرا نجات بیافن».