سیزدهمین کنفرانس ملی تکنالوژی معلوماتی زیر نام «مدرن و واحدسازی سیستم‌های مدیریتی با خدمات تکنالوژی معلوماتی» به‌مدت سه روز در هفته‌ی جاری، در وزارت تحصیلات عالی برگزار شد. در این کنفرانس مسابقه‌یی نیز در زمینه‌ی تکنالوژی معلوماتی میان 27 طرح و پروژه برگزار شد که از این میان، پنج پروژه به‌عنوان بهترین‌ها انتخاب شدند. اطلاعات روز با طراحان دو پروژه که هر دو جوان و دانشجویند، مصاحبه‌یی انجام داده است.
مصطفی راد حسنی، دانشجوی سال چهارم دانشکده‌ی کمپیوترساینس دانشگاه بلخ به‌نمایندگی از این ولایت و مرکز تکنالوژی معلوماتی دانشگاه بلخ در سیزدهمین کنفرانس ملی تکنالوژی معلوماتی شرکت کرده و پروژه‌ی او و تیم‌اش از میان 27 پروژه در جمع پنج بهترین انتخاب شده است.
این تیم پنج نفری که همه هم‌صنفی‌اند، اپلیکیشنی زیر نام «درمان» ساخته که هدف آن آسان ساختن ارائه و استفاده‌ی خدمات صحی است. در این اپلیکیشن در حال حاضر معلومات در مورد 50 مرض و راه‌های درمان آن درج شده است. همچنان معلومات 15 داکتر معالج متخصص، آدرس و مشخصات درمانگاه‌های آنان درج شده است که استفاده‌کنندگان این اپلیکیشن می‌توانند به آسانی به این معلومات دسترسی داشته باشند. می‌شود از طریق آن از یک داکتر وقت ملاقات گرفت و یا نتایج معاینات خود را دریافت کرد.
در صورت گسترش این اپلیکیشن که حسنی و هم‌تیمی‌هایش قصد آن را دارند، می‌شود در سراسر کشور از آن استفاده کرد. مصطفی می‌گوید شهروندان می‌توانند اخبار صحی را از طریق این اپلیکیشن بخوانند. او برای این پروژه‌اش تعبیر دایرة‌المعارف صحی را به‌کار می‌برد. مصطفی می‌گوید که میزان رضایت مراجعین از داکتران و شفاخانه‌ها نیز در این اپلیکیشن ثبت می‌شود که افراد دیگر تصمیم می‌گیرند به یک داکتر یا شفاخانه نظر به میزان رضایت مراجعه‌کنندگان قبلی، مراجعه بکنند یا نکنند.
مصطفی و تیم‌اش خلاق‌اند. آنان طرح‌های دیگری را نیز عملی کرده و طرح‌هایی نیز روی دست دارند. یک اپلیکیشن برای ارائه‌ی خدمات آسان‌تر در وزارت حج و اوقاف، یک اپلیکیشن در بخش وزارت معارف و در بخش شبکه (network) نیز پروژهایی ساختهاند. اما تمرکز او و تیم‌اش بیشتر روی این پروژه است و در فکر تطبیق آن در سراسر کشور اند.
او پروژه‌اش را با این جمله: «خدمات صحی با درمان آسان می‌شود» به مردم عادی معرفی می‌کند. وقتی از او پرسیدم که 26 پروژه‌ی دیگر از دید او چگونه است؟ گفت: «همه خوب‌اند و از همه‌ی آن‌ها می‌شود برای ارائه‌ی آسان خدمات استفاده کرد.»
آنان برای ساختن این پروژه مشکلاتی را پشت سر گذاشته‌اند، اما باز هم در فکر گسترش آن هستند و می‌خواهند به هدف خویش که «ارائه و دریافت آسان خدمات صحی» است، برسند. این تیم نیاز به حمایت دولت دارد تا آنان را در زمینه‌ی جمع‌آوری معلومات و معرفی‌شان به نهادهای صحی کمک کند.
مصطفی باور دارد همان‌گونه که استفاده از تکنالوژی در دیگر کشورها جا افتاده است، می‌شود در افغانستان نیز برای ارائه‌ی خدمات از آن استفاده کرد. آنان در این راستا تلاش میکنند و انرژی کار را نیز دارند.
مدیریت اطلاعات دولتی برای مدیریت ترافیک
نذیراحمد پارسا دانشجوی دانشکده‌ی کمپیوترساینس دانشگاه هرات است. او و تیمش «برنامه‌ی مدیریت اطلاعات دولتی» را برای تنظیم امور ترافیک ساختهاند که با استفاده از تکنالوژی و یک اپلیکیشن می‌توان امور ترافیک یک کشور یا یک شهر را به آسانی مدیریت کرد.
نذیراحمد می‌گوید که تاکنون در کشور «دیتابیس کلود» (مرکز اطلاعاتی) به‌صورت منظم و الکترونیکی مبتنی بر کمره‌های امنیتی وجود ندارد. این مسأله او و تیم‌اش را به این فکر واداشته تا یک «دیتابیس کلود» به‌صورت اپلیکیشن برای تنظیم امور ترافیک بسازند. آنان حدود پنج ماه روی این طرح کار کرده‌اند. نذیر گفت اگر دولت بخواهد می‌تواند از این اپلیکیشن ساخته‌ی آنان در زمینه‌ی تنظیم امور ترافیک استفاده کند.
برنامه یا اپلیکیشن آنان در سه بخش ساخته شده. این برنامه ظرفیت ثبت تمام مشخصات یک عراده موتر را براساس نمبرپلیت آن دارد. می‌شود کمره‌های امنیتی و ترافیکی را به سیستم وصل و از طریق آن به‌صورت فوری از حوادث رانندگی و دزدی موترها با خبر شد. به‌گفته‌ی نذیر، اگر موتری دزدی شود، می‌توان در زمانی کوتاه از طریق این سیستم و کمره‌های امنیتی آن را پیدا کرد. برای خواندن نمبرپلیت موترها از کمره‌های موبایل و کمره‌های امنیتی استفاده می‌شود. این اپلیکشین می‌تواند سرعت موتر را تشخیص دهد و در صورت تخلف برای آن جریمه تعیین کند.
هرچند در افغانستان از چراغ راهنمای ترافیک بسیار اندک استفاده می‌شود، اما نذیر می‌گوید امکان استفاده از این تکنالوژی برای تنظیم امور ترافیک در کشور وجود دارد.
وقتی از او در مورد مشکلات و چالش‌های فراراه کارشان پرسیدم، پاسخ او انرژی‌بخش بود. او هر مشکل و چالش را پله‌یی برای صعود و موفقیت می‌داند.
نذیر و تیم‌اش در فکر تنظیم آسان امور ترافیک‌اند. آنان می‌خواهند اگر دولت از پروژه‌ی آن‌های حمایت کند، آن را گسترش دهند و از آن در تنظیم امور ترافیک کار بگیرند.
برنامه‌نویسان جوان؛ از عرضه‌ی خدمات صحی آنلاین تا مدیریت ترافیک با اپلیکیشن
