اسلام به عنوان یک دین بزرگ، با داشتن صدها میلیون پیرو، از دید ذهنیت و انتباه در تسلط و گرو چندتا گروه افراطی و تندرو قرار دارد. وقتی از مسلمان سخن گفته میشود، اولین تصویری که در ذهن میلیاردها غیرمسلمان ترسیم میگردد، چهرههای خشن، شمشیرهای خونچکان و پیام مرگمحور گروههایی مانند القاعده، طالبان، بوکو حرام و امثالهم است. اکثریت ملتهای مسلمان در برابر این گروههای کوچک، ولی خبرساز یا بسیج نیستند، یا میترسند یا هم یک بخش کوچک این جوامع گاهی با آنها همسویی دارند. تصویر واقعی از فرهنگ و باورهای اسلامی سالهاست زیر تأثیر و شعاع خبرهای خشونتمحور گروههای دهشتافگن قرار گرفته است. گروه بوکو حرام در نایجریا با گروگان گرفتن دهها دختر جوان از یک مکتب، میخواهند به خواستهای خود برسند. یعنی آخرین تصویر از «مبارزان دینمحور» همین گروه خونآشام است که در اذهان ترسیم شده است. سکوت بیمعنا و بیتفسیر جهان اسلام و بهخصوص جامعهی روحانیت، معنایش این است که یا از دنیا بیخبرند، یا اینکه با این عمل همسویی دارند. افغانستان که قربانی خشونت طالبان، یعنی برادرخواندههای بوکو حرام است، نیاز دارد که صدایش را بلند سازد. پس با بقیهی دنیا همصدا شده بگوییم، «دختران ما را برگردانید».
ذهنیت و انتباه دربارهی اسلام را کیها شکل میدهند
·