جنگ‌جویان طالب یک‌شنبه‌شب هم‌زمان حملاتی را بالای مناطق مسکونی در ولسوالی ناهور ولایت غزنی و ولسوالی خرم و سارباغ ولایت سمنگان آغاز کردند. در مجموع در این حملات دو تن از نیروهای مردمی کشته و پنج تن دیگر زخمی شده‌اند. این حملات در محلات مسکونی انجام شده است.
حمله بر دره‌ی «سبزآب» ولسوالی ناهور غزنی
منابع محلی در ولسوالی ناهور غزنی می‌گویند که جنگ‌جویان طالب بامداد روز دوشنبه، حملات وسیعی را بر روستای «اوبه‌کرم» دره‌ی سبز آب ولسوالی ناهور انجام دادند. داوود احمدی، باشنده‌ی منطقه سبزآب به روزنامه اطلاعات روز گفت که حدود 300 جنگ‌جوی طالب ساعت 11 یک‌شنبه‌شب از سه استقامت به این منطقه حمله کردند. به گفته‌ی او در این حمله، یک تن از مردم محل کشته و یک تن دیگر زخمی شده‌اند. او گفت که این حمله‌ی طالبان با مقاومت شدید مردم محل روبه رو شد و در نهایت طالبان شکست خورده و مجبور به عقب‌نشینی شدند. به گفته‌ی او، جنگ‌جویان طالب با سلاح‌های پیشرفته‌ی سبک و سنگین مجهز بودند.
این باشنده‌ی محل از تعلل و کارشکنی مقام‌های محلی در اعزام نیروی کمکی شاکی است و می‌گوید پس از آنکه طالبان در نتیجه مقاومت شدید مردم محل شکست خوردند، نیروهای کمکی به ساحه رسیدند. او گفت که نیروهای کمکی پولیس و اردو یک بار به ساحه سر زدند و پس از یک ساعت، محل رویداد را ترک کردند و رفتند: «هیچ پاسگاه امنیتی در این نزدیکی‌ها نیست.»
این باشنده‌ی محل می‌افزاید که این نخستین حمله‌ی طالبان بر این منطقه نیست بلکه طالبان از آغاز فصل بهار امسال تا حالا چهار بار دیگر نیز به این منطقه حمله کرده و از مردم قربانی گرفته‌اند. او نگران حمله‌ی مجدد طالبان به این منطقه است.
در همین حال محمد عارف رضایی، ولسوال ناهور به روزنامه اطلاعات روز گفت که او با تماس به مقام‌های محلی ولایت غزنی، شورای امنیت و حکومت مرکزی از وقوع حملات طالبان بر این منطقه ابراز نگرانی کرده و قضیه را با آنان در میان گذاشته است. با این حال او می‌گوید که دست‌هایی از داخل نظام با طالبان همکاری می‌کند و مانع اعزام نیروی کمکی مؤثر به ساحه می‌شوند: «ما از آغاز شب پلان طالبان را خبر داشتیم. فرمانده پولیس و مدیر امنیت ولسوالی را در حالت احضارات قرار دادیم و گفتیم هر لحظه که حمله شد، شما حرکت کنید. خب به هر صورت آنان چیزی که در توان داشتند را انجام دادند اما افراد نفوذی هست در داخل که مانع حرکت سریع افسران و ساتنمن‌های ما می‌شوند متأسفانه.» آقای رضایی مشخصاً از شخص خاصی نام نبرد ولی تأکید کرد که دولت باید این چهره‌ها را شناسایی و به مراجع عدلی و قضایی معرفی کند.
پیش از این نصیر احمد فقیری، رییس شورای ولایتی غزنی نیز از در حضور رییس‌جمهور اشرف غنی، شماری از مسئولان حکومتی و نهادهای امنیتی غزنی را به دست داشتن در ناامنی و جاسازی ماین‌ها متهم کرده بود. او همچنان مسئولان ملکی و نظامی غزنی را به منفعت‌طلبی شخصی متهم کرد. بر بنیاد اطلاعات رییس شورای ولایتی غزنی، در حال حاضر از مجموع 18 ولسوالی غزنی تنها سه ولسوالی کاملا در اختیار حکومت قرار دارد، در شش ولسوالی حکومت تنها در محدوده‌ی مرکز ولسوالی حاکمیت دارد و در نُه ولسوالی دیگر در آستانه‌ی سقوط است.
ولسوال ناهور تأکید کرد که در حال حاضر طالبان متواری شده‌اند اما خطر و احتمال حمله‌ی دوباره وجود دارد. با این حال به گفته‌ی او هنوز برنامه‌ی اعزام نیروی کمکی برای دفاع از منطقه سبزآب روی‌دست گرفته نشده است.
هرچند غلام حسین ناصری، نماینده‌ی مردم کابل در مجلس نمایندگان در صفحه‌ی فیس‌بوکش این حمله را کار کوچی‌ها گفته، اما داوود احمدی، باشنده‌ی منطقه سبزآب ناهور، می‌گوید که کوچی‌ها با آنان تعهد کرده که به منطقه‌ی آنان نزدیک نمی‌شوند: «کوچی‌ها در جایی بسیار دور از منطقه قرار دارند. احتمال دست داشتن کوچی‌ها در این حمله ضعیف است؛ به‌خاطری که آنان اول که در ساحه آمدند پیش از جابجایی به مردم محل سند دادند که نه آب، نه چراگاه و نه حق سکونت در اینجا را دارند. آنان تعهد کردند فقط از منطقه عبور می‌کنند. اما باز هم آدم صد فی‌صد و قطعی گفته نمی‌تواندکه کوچی‌ها در این حمله با طالبان همکاری نکردند.»
حمله‌ی طالبان بر مناطق مسکونی در ولسوالی خرم و سارباغ سمنگان
منابع محلی در ولسوالی خرم و سارباغ ولایت سمنگان نیز می‌گویند که شب گذشته (یک‌شنبه‌شب، 29 سرطان) طالبان مسلح حمله‌ی گسترده‌ای را بر منطقه‌ی «سر اوزان» این ولسوالی انجام داده است. معلم هاشم، یکی از بزرگان این منطقه به روزنامه اطلاعات روز گفت که جنگ‌جویان طالب سوار بر دو موتر نوع فلانکوچ و شش موترسایکل که شمارشان به حدود 50 نفر می رسیدند بر یک پاسگاه امنیتی مردمی در روستای «سر اوزان» حمله کردند. به گفته‌ی این باشنده‌ی محل، جنگ میان مهاجمان طالب و نیروهای مردمی، حدود دو ساعت دوام کرده که در نتیجه‌ی آن یک تن از مردم محل کشته و چهار تن دیگر زخمی شدند: «دشمن موفق نشد که سنگر را اشغال کنند. آنان عقب‌نشینی کردند.»
او از حمله‌ی مجدد طالبان هشدار داد و گفت که از دو سال به این سو، مناطق سر اوزان و «قینر»، زیر تهدید طالبان است. به گفته‌ی او در ولسوالی خرم و سارباغ سمنگان، تنها همین دو منطقه از اختیار طالبان خارج و بقیه جاها در کنترل گروه طالبان است. به گفته‌ی او هزینه‌ی مالی و انسانی تأمین امنیت این دو منطقه به عهده‌ی خود مردم است و هیچ نوع کمکی از سوی حکومت دریافت نمی‌کنند: «حتی دولت برای ساختن یک سنگر با مردم محل همکاری نکرده است.»
حاجی محمد، رییس شورای ولایت سمنگان به روزنامه اطلاعات روز گفت که او شب گذشته پس از آنکه مهاجمان طالب بر این مناطق حمله کردند، تمام مقام‌های محلی از جمله، والی، فرمانده پولیس و امنیت ملی را در جریان گذاشت. بر بنیاد اطلاعات رییس شورای ولایتی سمنگان، در این حمله دو جنگ‌جوی طالب نیز کشته شده‌اند.
رییس شورای ولایتی سمنگان همچنان گفت که حکومت برای تأمین امنیت این مناطق هیچ کاری نکرده است و نیروهای مردمی به تنهایی در برابر حملات طالبان از مناطق‌شان دفاع می‌کنند.
سخن‌گوی والی سمنگان و سخن‌گوی فرماندهی پولیس این ولایت از وقوع این حملات اطلاعی نداشتند. سخن‌گویان وزارت‌های داخله و دفاع نیز از حملات طالبان بر مناطق مسکونی در ولسوالی‌های ناهور ولایت غزنی و خرم و سارباغ ولایت سمنگان اطلاعی نداشتند.
علی‌رغم توافق طالبان با امریکا و تعهد این گروه مبنی بر کاهش خشونت، این گروه همچنان بر حملاتش بر شاه‌راه‌ها، مناطق مسکونی و پایگاه‌های نیروهای امنیتی ادامه داده است.
محمدعلی اخلاقی، نماینده‌ی مردم غزنی در مجلس نمایندگان معتقد است که طالبان با حملات بر ساحات امن مناطق مرکزی در پی این است که «امارت اسلامی» خود را در تمام نقاط کشور گسترش دهند. به باور آقای اخلاقی طالبان به صلح باور ندارند و به دنبال این است که حاکمیتش را در کشور تحکیم کند. او همچنان معتقد است که یکی از عوامل افزایش حملات طالبان انعطاف حکومت و امتیازدهی به این گروه است.
سال‌های قبل نیز گروه طالبان بر ساحاتی از مناطق مرکزی از جمله جاغوری، امن‌ترین ولسوالی افغانستان حمله کردند اما شکست خوردند. ناظران معتقدند به‌خاطری که طالبان در مناطق مرکزی پایگاه اجتماعی ندارند، نمی‌توانند این مناطق را تصرف کنند و اگر تصرف هم کنند نمی‌توانند دوام بیاورند.