فکر می‌کنید اگر امارت اسلامی طالبان برقرار شود، همه‌ی منتقدان نظام امارتی و سلوک طالبانی کشور را ترک می‌کنند و در بیرون از میهن به مبارزات آشتی‌ناپذیر خود ادامه می‌دهند؟ فکر می‌کنید در وطن می‌مانند و رنج زندان و شهادت نابه‌هنگام را به جان می‌خرند؟ اگر این طور فکر می‌کنید اشتباه می‌کنید. جمعی از این منتقدان تلخ‌‌زبان پس از آمدن امارت اسلامی به گنجینه‌ی نهان خرد پنج‌هزارساله رجوع خواهند کرد و درخواهند یافت که در هر چرخشی حکمتی است.
چند نمونه بدهم؟
روشنفکر جمهوری: نظام منحط و ضد انسانی امارت با هیچ یک از ارزش‌های انسانی این عصر سازگار نیست و باید با تمام توان در برابر آن ایستاد.
همان روشنفکر در امارت: ما بیش از هر چیز به بومی‌سازی شکل حکومت نیاز داریم. در کشور ما آن‌قدر که امارت اسلامی استعداد خدمت به ملت دارد نظام‌های دیگر ندارند.
روشنفکر جمهوری: اگر کشتار بی‌گناهان و انفجار دادن اماکن عمومی اسلام است، من از این اسلام بیزارم.
همان روشنفکر در امارت: معنویت دینی‌ای که بزرگان امارت در پی تحکیم و تقویتش در جامعه هستند آسان به‌دست نمی‌آید. هرچند در این میان ممکن است عده‌ای از مردم بی‌گناه نیز تلف شوند، با قاطعیت می‌توان گفت که گسترش معنویت دینی و مقابله با خرابکاران از خودبیگانه ارزش آن را داد که بعضی هزینه‌ها را صبورانه و واقع‌گرایانه تحمل کنیم. هیچ ملتی بدون اهدای خون به ثبات نرسیده است.
روشنفکر جمهوری: خیانتی که طالبان تحت نام دفاع از اسلام و مقابله با اجنبی کرده‌اند در تاریخ افغانستان بی‌سابقه بوده است. گفت‌وگو با این جریان جنایتکار به معنای پامال کردن خون شهداست.
همان روشنفکر در امارت: هرچند امروز همه می‌دانند که نقش طالبان در حفظ هویت ملی افغانستان تا چه حد برجسته بوده است، کم‌تر کسی این را به صراحت اعتراف می‌کند. اگر امروز سرزمینی به‌نام افغانستان اسلامی و آزاد و آباد داریم، این را مدیون دوراندیشی و فداکاری‌های همین طالبان هستیم که مرعوب غوغای شرق و غرب نشدند و بر آرمان آزادی وطن پافشاری نمودند.
روشنفکر جمهوری: تقاضای ما از دولت این است که حقوق حقه‌ی زنان ستمدیده‌ی این آب و خاک را وجه‌المعامله‌ی رسیدن به صلح کاذب قرار ندهد. زنان افغانستان این همه قربانی ندادند که سرانجام سرنوشت‌شان به دست جنایتکاران طالب بیفتد.
همان روشنفکر در امارت: بسیاری از ما فکر می‌کردیم که آزادی زنان در پوشیدن لباس‌های زرق و برق‌دار و بیرون آمدن از خانه و سرگردان شدن در کوچه‌ها و سرک‌هاست. ما اشتباه می‌کردیم. امارت اسلامی عزت و متانت را به زنان برگرداند. امروز زنان با حفظ عفاف دینی و سنتی کشور در خانه‌ها به تربیت سالم فرزندان خود می‌پردازند.
روشنفکر جمهوری: آزادی بیان چنان که از نامش پیداست آزادی بیان است. هیچ مرجعی حق ندارد این حق مسلم شهروندان کشور را از آنان بستاند. وقتی آزادی بیان نباشد، در حقیقت چیزی به نام نظام انسانی نیز وجود نخواهد داشت.
همان روشنفکر در امارت: آیا اگر کسی بلندگو به دست بگیرد و در کوچه و بازار به مادر و خواهر شما دشنام بدهد، شما از آزادی بیان او حمایت خواهید کرد؟ آیا زیر سوال بردن مقدسات مردم، تحت عناوین فریبنده و با اشاره‌ی دولت‌های بیگانه، آزادی بیان است؟ امارت اسلامی با آزادی بیان مخالف نیست؛ با بیان عقاید ناسالمی مخالف است که بنیان خانواده و عزت و شرف جامعه را از هم می‌پاشاند. در دین مبین اسلام آزادی بیان صددرصد تضمین شده، اما هرزه‌گویی و هرزه‌نویسی منع گردیده است.
روشنفکر جمهوری: انتخابات یکی از مهم‌ترین رکن‌های دموکراسی و یک جامعه‌ی زنده و قانونمند است. انتخابات میکانیسمی است برای جلوگیری از فساد، تمرکز قدرت و پا گرفتن استبداد.
همان روشنفکر در امارت: باید دید که روح یک کشور بیش‌تر چه نظامی را می‌طلبد. انتخابات در کشور ما جز بحران و نفاق حاصلی دیگری ندارد. عقلانیت حکم می‌کند در صورتی که امیرالمومنین یک شخص پاک و دلسوز باشد، به نفع ملت است که ایشان برای همیشه در مقام مدیریت کشور باقی بماند. آیا منطقی است که هر چهار سال یا پنج سال کسی را که از هر نظر امارت اسلامی را به وجه احسن مدیریت می‌کند، تبدیل کنیم؟ آیا لازم است که راه درست و روشنی را که اسلام پیش پای ما گذاشته هر چند سال بار ترک کنیم و رو به سنگلاخ بیاوریم؟ آیا اگر درخت پرباری داشته باشید که هر سال حاصل سرشاری بدهد، شما هرچند سال آن درخت زیبا و پرحاصل را قطع می‌کنید و به‌جای آن یک درخت دیگر می‌نشانید؟
روشنفکر جمهوری: من به هیچ صورت نظام امارت طالبانی را قبول نخواهم کرد.
همان روشنفکر در امارت: در دنیای امروز اراده‌ی مردم اصل است و نه خواهش‌های نفسانی این و آن. وقتی که اکثر مردم افغانستان امارت اسلامی را خواسته‌اند و فعلا در سایه‌ی آن به آرامش و صلح رسیده‌اند، وظیفه‌ی اخلاقی ما این است که از این نظام حمایت کنیم و نگذاریم که کشور دوباره به دامن هرج و مرج سقوط کند.