در ملک چه خبرهاست؟ | طنز

در ملک چه خبرهاست؟ | طنز

• رییس‌‌جمهور غنی مدال دولتی غازی محمد اکبرخان را به داکتر زلمی رسول تفویض کرد. این مدال به پاس یک عمر زنده ماندن به آقای رسول داده شد. در مراسمی که به این مناسبت برگزار شده بود، رییس‌‌جمهور تأکید کرد که آقای رسول سال‌‌‌ها زنده بوده و در این مدت بدون کمترین توقع پاداشی به‌‌صورت خستگی‌‌‌ناپذیر به نفس کشیدن ادامه داده است.

بر اساس گزارش‌‌‌ها، در سال مالی هزار و سه صد و نود و چور دولت به آقای رسول پیشنهاد کرد که از کد ۹۱ پانزده میلیون به‌عنوان خرج حیات به وی داده شود. اما وی به‌‌خاطر این که دستش به کُد مُد آلوده نشود این پیشنهاد را محترمانه رد کرد و در عوض از دولت خواهش نمود که اگر ممکن است خواهرزاده‌اش را در هشت پُست همزمان مقرر نماید.

• حاجی محمد محقق گفت که افغانستان یک خانواده است و نباید سخنانی گفت که میان اعضای خانواده نفاق ایجاد شود.

یکی از آگاهان امور این سخنان آقای محقق را رد کرد و گفت که کشور خانواده نیست. وی گفت:

«متأسفانه وقتی که خانواده خیلی کلان می‌‌‌شود و هر بخش خانواده والی و وزیر و اردو و صدارت و وزارت دارد، بزرگان ما دیگر بین خانواده و کشور فرق نمی‌گذارند».

در خبری دیگر، آقای محقق که در این اواخر از سفر معالجاتی به ترکیه برگشته در فیسبوک خود نوشت که به‌خاطر موج دوم کرونا از پذیرش مهمان و ملاقات با عیادت‌‌‌کنندگان معذرت می‌‌‌خواهد. ایشان گفت که برای مدتی فقط با همین هشت‌‌‌صد و نود و پنج عضو خانواده‌‌‌ی خود نشست و برخاست خواهد کرد.

• امرالله صالح، معاون اول رییس‌‌جمهور، جلسات شش و نیم صبح خود را به پنج و نیم صبح منتقل کرد. وی به خبرنگاران گفت:

«متأسفانه در این یک هفته‌‌‌ی اخیر آمار فحاشان از یازده درصد به هفده درصد افزایش داشت و میزان رضایت از جلسات ما با شش درصد کاهش روبه‌رو بود. من شش نفر از همکاران را وظیفه داده‌‌‌ام که تحقیق کنند و به من گزارش بدهند که آن‌‌‌هایی که فحش می‌‌‌دهند عقبه‌‌‌ی سیاسی دارند یا از زمان برگزاری جلسات ما ناراضی هستند. البته ما تمام این دشنام‌‌‌دهندگان را با شماره‌‌‌ی موبایل و آدرس‌های‌شان می‌‌‌شناسیم. این‌که تا حالا چرا برای گرفتاری‌‌‌شان اقدام نکرده‌‌‌ایم، فعلا بماند».

معاون اول رییس‌‌جمهور به مردم افغانستان اطمینان داد که تا سه روز دیگر مسأله‌‌‌ی فرار شمس‌‌‌الدین موچی را برای همه روشن خواهد ساخت. وی در یک پیام ویدیویی گفت:

«شمس‌الدین یک موچی بود. روز سه‌شنبه هفته‌‌‌ی گذشته شش جفت بوت مشتری‌‌‌های خود را در یک خریطه‌‌‌ی آبی‌‌‌رنگ انداخته و از شهرنو فرار کرد. تو کجا می‌‌‌‌روی؟ کجا را داری که بروی؟ بسیار که دور بروی به کارخانوی پیشاور خود را برسانی. همانجا هم اجنت‌‌‌های امنیت ملی ما هستند که ترا دستگیر کنند. ما به هموطنان این تضمین را می‌‌‌دهیم که شمس‌الدین به کابل بازگردانده خواهد شد. به بازگرداندن این موچی شک نکنید.»

• مولوی سلیم‌الله آخوند، مسئول اداره‌‌‌ی ایکوسیستم آموزشی طالبان، از تلاش حکومت افغانستان برای اسلامی کردن معارف کشور به شدت انتقاد کرد. وی هشدار داد که طرح انتقال صنوف اول تا سوم به مساجد به افراطی‌‌‌گری در کشور دامن خواهد زد. آقای مولوی آخوند در این مورد گفت:

«اگر این طرح‌‌‌ها را به خاطر خوش ساختن طلبه‌‌‌های کرام پیشنهاد می‌‌‌کنید، ما مخالف آن هستیم. ما اگر می‌خواستیم صنوف مکتب را به مساجد منتقل کنیم، در وقت امارت اسلامی این کار را می‌‌‌کردیم. در ضمن، شنیده‌‌‌ایم که حکومت افغانستان قصد دارد بستن دستار بر سر زنان را اجباری کند. به نظر ما این سیاست مخالف حقوق زنان در شریعت مقدس است. زنان همین که یک بوجی سیاه را سر کنند و در خانه بنشینند کفایت می‌‌‌کند. لُنگی زدن زنان زیاده روی در دین است و از نظر ما محکوم می‌‌‌باشد. از لحاظ عملی هم سخت است که آدم لنگی را سر بوجی بسته کند. دین ما دین رحمت است و با این افراط‌‌‌ها و تفریط‌‌‌ها سازگاری ندارد. ما فقط مخالف آریانا سعید هستیم. حتا با سویتا قاسمی هم مشکل نداریم».