عید مبارک!
در روز عید وقتی که کسی را می‌بینید که بدون تبسم خطاب به شما می‌گوید، «عید مبارک»، منظورش این است: بالاخره گذشت. خوب، زندگی همین است. این دردها و رنج‌ها نمک زندگی اند. هیچ انسانی در این جهان یافته نمی‌شود که به مصیبت و درد گرفتار نشده باشد. ما و شما نیز هر سال یک‌بار این درد بزرگ را تجربه می‌کنیم.
عید مبارک! عید مبارک!
کسی که عبارت «عید مبارک» را دو بار و با لب‌خند بر زبان می‌آورد، در واقع می‌گوید: من از اول گفته بودم که نترسید. خدا بیامرز پدرم می‌گفت که هر وقت سر شما حمله کرد، نگریزید. چون اگر بگریزید، دلیرتر می‌شود و می‌آید شما را پاره پاره می‌کند. می‌گفت، همین که طرف‌تان دوید، محکم سر جای‌تان بایستید. دیدید؟ دیدید؟ گذشت.
اوهو! عید مبارک! عید مبارک!
در این‌جا «اوهو» یک کد است. معمولا کسانی عید را این‌گونه تبریک می‌گویند که خودشان روزه نمی‌گیرند. این افراد از معصیت‌کارترین آدم‌های روی زمین اند. در روز عید تا می‌توانید از رو‌به‌رو شدن با آنان پرهیز کنید. این افراد در روز عید به کیک و کلچه و سیمیان علاقه‌ای نشان نمی‌دهند، چون هر روز کوفت می‌کرده‌اند، زهر جان‌شان شود. طرف شما که یک‌ماه بلا کشیده‌اید نیز با تمسخر نگاه می‌کنند و در دل خود می‌گویند: «وای! این کاکا امروز خودش را می‌ترقاند».
طاعات و عبادات
این‌که می‌گویند، «طاعات و عبادات و روزه و نمازتان قبول»، معمولا هههههههههههه معنا می‌دهد. چون می‌دانند که نیمی از نمازهای خود را نخوانده‌اید و زخم معده‌ی لعنتی هم نگذاشت که این ماه خیر و برکت را چنان که باید در وجود خویشتن تمثیل نمایید و در نتیجه با قلبی سرشار از اندوه، هر روز مجبور شدید ساعت 12 روز سر سفره حاضر شوید و «آن» را بخورید.
داخل حاجی‌ها و غازی‌ها
در مورد این اصطلاح عیدانه اطلاعات زیادی در دست نیست. البته داخل حاجی‌ها تا حدی قابل تصور است. حاجی‌ها معمولا داخل مرفهی دارند و اگر کسی از خداوند بخواهد که آدم در روز عید در داخل یک حاجی باشد، چیز بدی نیست. ظاهرا می‌خواهد در آن‌جا به آدم خوش بگذرد. اما غازی‌ها چرا؟ غازی همان عسکر است دیگر، نه؟ داخل عسکر که چیزی نیست. پول یک غذای ساده هم که قرار بود داشته باشند، به‌خاطر مصالح کشوری داده شد به شرکت روشن و افغان بی‌سیم. آن‌ها هم که معمولا مشتری گرامی‌شان در دست‌رس نمی‌باشد تا آدم حد‌اقل به یک غازی عید را تبریک بگوید.