طارق آرین
سخنگوی وزارت داخله افغانستان
نهم حوت در جلسه‌ی ۳۰ جدی ۱۳۹۵ کابینه به‌عنوان روز ملی نیروهای امنیتی و دفاعی مسما شد. این روز مصادف است با روز اعلام استقلال افغانستان از سوی اعلیحضرت غازی امان‌الله خان.
پس از آن همه ساله از نهم حوت به شیوه‌های مختلف در سراسر کشور تجلیل می‌گردد. از برگزاری برنامه‌های کلان حمایت از نیروهای امنیتی در سطح حکومت تا تدویر برنامه‌های مردمی جهت تشویق و روحیه‌دهی به قوای امنیتی. رهبری حکومت به‌ویژه به استقبال از نهم حوت برنامه‌های خاص در نظر می‌گیرد از جمله تفویض مدال‌ها، ترفیع‌های فوق‌العاده و دستگیری و مساعدت خانواده‌های شهدای قوای امنیتی و دفاعی. در این روز رهبری سکتور امنیتی و دفاعی از مجروحین نیروهای امنیتی عیادت می‌کنند. با فرزندان شهدای قهرمان امنیتی و دفاعی همدردی و از آنان دلجویی می‌کنند. در گذشته فرهنگ یادآوری از نیروهای امنیتی و دفاعی متفاوت‌تر بود. یعنی رزمایش و نمایش این نیروها در مراسم رسم‌گذشت انجام می‌شد. مقامات سطح رهبری در مکان بالاتری (لژ) قرار می‌گرفتند و قطعات و جزوتام‌های نظامی از مقابل لژ با انجام تکتیک‌های تعلیمی و نظامی عبور می‌کردند. وسایط نظامی نیز به یک ردیف منظم از مقابل بازدیدکنندهها عبور می‌کردند.
اما از چندین‌سال بدین‌سو این شیوه تغییر یافته است. عموماً تجلیل از مقام سرباز در سال‌های پسین متمرکز به سالون‌های بسته است و اما متنوع‌تر از گذشته. جدا از نهم حوت که مناسبت خاص دارد، رهبری حکومت بار بار به‌منظور تشویق، حمایت، مورال‌دهی و انگیزه‌بخشی به قول‌ار‌‌دوهای نظامی سفر کرده‌اند. من اغلب در اکثر قولاردوها به‌عنوان عضو هیأت سفر کردم و نزدیک به چهار سال عضو ارشد دفتر مطبوعات ريیس جمهور غنی بودم. در سفر به قولاردوها فارمت خاص ملاقات با منسوبین امنیتی وجود داشت. ريیس جمهور به‌عنوان سرقومندان اعلی قوای مسلح با سربازان در داخل یک اتاق مخصوص بدون حضور حتا یک عضو رهبری امنیتی دیدار می‌کرد. در اتاق دیگر با افسران و به همین ترتیب در اتاق جداگانه با جنرالان بلند رتبه. او با سربازان قصه می‌کرد و شکایات و حرف دل‌شان‌را می‌شنید. با افسران رویکرد نظامی‌تر داشت و با جنرالان مطلق به سطح نظامی برخورد می‌کرد و گاهی برای رفع نارسایی اخطار شان می‌داد. من ده‌ها بار دیده‌ام که سرباز تا افسر و جنرال مورد تفقد و حمایت ريیس جمهور قرار گرفته است. به همین شکل مشاور امنیت ملی و وزرای امنیتی.
علی‌رغم تشدید جنگ و ماندن در میان باروت، هیچگاه به اندازه‌ی امروز به سربازان از بعد لوجستیکی و محاربوی رسیدگی نشده است. شاید خلاهایی در بخش اعاشه و انتقالات مجروحین و شهدا هرازگاهی مطرح شده باشد و دقیق است، اما بپذیریم که ما وضعیت را در حالت جنگ شرح می‌دهیم.
به‌منظور یادآوری از مقام سرباز و حمایت از نیروهای امنیتی و دفاعی امسال برای نخستین بار نمایشگاه سکتور امنیتی افغانستان در قصر دارالامان دایر گردید. برای مردم فراخوان دیدار با سربازان و دیدن از تجهیزات نظامی داده شد. روز افتتاح نمایشگاه رهبری سکتور امنیتی وزیر امور داخله، سرپرست وزارت دفاع ملی و همچنان ريیس کمیسیون امنیت داخلی ولسی جرگه با حضورداشت صدها تن منسوب نظامی صحبت کردند. وزیر امور داخله پیام محکم به طالبان و دشمنان مردم افغانستان داشت. او خطاب به طالبان گفت: «آیا شما توانایی خواندن درست قرآنی را که یک منسوب پولیس ما دست‌نویس کرده، دارید؟ اگر بلی چرا معنا نمی‌دانید و اگر معنا می‌دانید پس چرا قرآن‌نویس ما را می‌کشید؟» این روایت طالب را در ادعای جهاد و کشتن سربازان سقوط داد تا آن‌جا که یکی شان تویت کرد و گفت ما قرآن می‌دانیم.
هدف نمایشگاه اثبات و حضور مردم در کنار نیروهای امنیتی شان بود. در سه روز نمایشگاه نزدیک به صد هزار شهروند با حضور در قصر دارالامان از نیروهای امنیتی و دفاعی شان حمایت کردند. ۱۷۵ هزار سی‌سی خون به نیروهای امنیتی اهدا کردند، عکس گرفتند، شعار دادند «زنده باد قهرمانان ما» و فریاد حمایت سر دادند. همه سربازان و نیروهای امنیتی شان را انگیزه دادن و با سردادن شعار الله‌اکبر و کف‌زدن‌ها بدرقه نمودند. پیر، جوان، زن، مرد، کودک و نوجوان با شوق حضور یافته بودند. مادری که نوزاد در بغل داشت، پدر لرزان، مادر پیر، معلولی در ویلچر، خانواده‌های که دسته‌دسته در کنار و گوشه‌ای چشم دوخته به سرباز بودند. آن‌سو سربازان دلیر پلنگی‌پوش صف شان محکم برای تامین امنیت، برای یک نمایش نظامی، برای اطمینان‌بخشی به شهروندان قوت شانرا به رخ می‌کشیدند. نیمه‌ی روز پرواز بلند و پايین هلیکوپترهای قوای هوایی، پرتاب (دیسان) نیروهای قدرت‌مند از فراز آسمان. لبخند و دست‌تکان‌دادن پیلوت برای مردم از داخل کابین، این‌سو هزاران دست برای تشکر و تشویق قوای هوایی بلند شده بود. موجی از انگیزه و احساس حماسی را در دل هر اشتراک‌کننده شکل داده بود. در این نمایشگاه بخشی از تجهیزات نظامی اردو، پولیس و امنیت ملی به نمایش گذاشته شده بود. انواع ماین‌های که اخیراً طالبان مردم را به وسیله‌ی آن هدف قرار می‌دهند، از سوی تیم انجنیری امنیت ملی به دید عموم گذاشته شد، برای مردم تجهیزات سبک و سنگین و نیز چگونگی خنثی‌سازی ماین‌ها نمایش داده شد، ربات‌های ماین‌روبی در صحن قصر به حرکت درآمد. در روی استیژ نظامی هنرمندان حماسی‌خوان بودند، بازی‌های سرکس، شعبده‌بازی‌ها، تیم‌های ورزش رزمی قوای امنیتی هرکدام توجه اشتراک‌کننده‌ها را به خود جلب کرده بود. در بالکن منزل سوم قصر نمادهای اقوام افغانستان و تابلوهای مزین‌شده به شعارهای «جمهوریت»، «عدالت»، «دموکراسی»، «حقوق زنان»، «آزادی بیان» و «قانون اساسی» نصب شده بود. سه منزل قصر تصاویر نبرد، مبارزات، تمرینات نظامی و دستاوردهای نیروهای دلیر امنیتی و دفاعی به دید عموم گذاشته شده بود. در منزل سوم قصر، سالون مزین از چوب وطنی و سقف مدور اسکرین بزرگی را میزبان بود که بازدیدکنندهها و علاقمندان می‌توانستند فلم‌های مستند مبارزات نیروهای امنیتی را تماشا کنند. ده‌ها مستند کوتاه و بلند از قهرمانی و سربازی نیروهای امنیتی و دفاعی به نمایش اسکرین گذاشته شده بود. این جشن و نمایشگاه به استقبال گسترده‌ی مردم مواجه شد. رسانه‌ها نیز نقش تبلیغ و حمایت شانرا به خوبی بازی کردند. هرکس تلاش می‌کرد تا محبت و حس حمایت خود را نسبت به سربازان قهرمان به رخ بکشد. اکنون در پایان نخستین نمایشگاه و جشن سرباز، رهبری سکتور امنیتی روی درس‌های آموخته‌شده از این برنامه‌ی با شکوه کار می‌کنند تا سال‌های بعد با تفاوت بهتر شاهد برگزاری این مراسم باشیم.