رینا امیری، نماینده‌ی ویژه وزارت خارجه‌ی امریکا در امور زنان افغانستان از طالبان خواسته است که اجازه دهند خبرنگاران و رسانه‌ها، آزادانه و بدون ترس عمل کنند.
او امروز (شنبه، ۹ دلو) در واکنش به لغو نشست خبری فدراسیون خبرنگاران و نهادهای رسانه‌ای در کابل توسط طالبان، در تویتی نوشته است که این گروه باید همان گشاده‌رویی را که با خبرنگاران بین‌المللی دارد، در قبال روزنامه‌نگاران افغانستان نیز نشان دهد.
به‌گفته‌ی او، این رویکرد نشان می‌دهد که طالبان از پاسخگویی به مردم افغانستان نمی‌ترسد.
خانم امیری نوشته است: «مطبوعات آزاد افغانستان یکی از بهترین نتایج ۲۰ سال گذشته است. اجازه دهید آنها آزادانه و بدون ارعاب عمل کنند.»
روز چهارشنبه هفته‌ی گذشته قرار بود فدراسیون خبرنگاران و نهادهای رسانه‌ای نتايج نخستين سروی حاوی معلومات راجع به وضعیت خبرنگاران، دسترسی به معلومات و ضرب‌و‌شتم خبرنگاران از پانزدهم آگست ٢٠٢١ تا امروز را در یک نشست خبری با رسانه‌ها شریک کند، اما زیر فشار طالبان و به دستور شفاهی این گروه لغو نشست را لغو کرد.
لغو این نشست خبری واکنش‌های متعددی را در پی داشته است. خانه‌ی آزادی بیان آن‌را تجاوز آشکار بر حریم آزادی بیان دانسته و از طالبان خواسته است که بیشتر از این، آزادی بیان را زیر پا نکنند.
دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) نیز ممانعت از برگزاری نشست خبری رسانه‌ها توسط طالبان را محدودیت آزادی بیان خوانده و از این گروه خواسته است تا سعی نکنند کسانی را که فکر می‌کنند دیدگاه‌های متفاوتی دارند، محدود کنند.
همین طور، سازمان عفو بین‌الملل نیز اقدام طالبان مبنی بر لغو نشست خبری فدراسیون خبرنگاران و نهادهای رسانه‌ای در کابل را سرکوب رسانه‌های آزاد و حمله‌ی آشکار به روزنامه‌نگاری خوانده است.
به‌دنبال این واکنش‌ها، طالبان درباره‌ی لغو نشست خبری فدراسیون خبرنگاران و نهادهای رسانه‌ای وضاحت داده و گفته است که فعالیت همزمان دو فدراسیون را مناسب نمی‌داند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گوی طالبان روز جمعه ( ۸ دلو) در رشته‌تویتی، نوشته است که یک فدراسیون فعال رسانه‌ها که رسانه‌های زیادی فعال در آن عضویت دارند، از قبل در کابل وجود داشت.
مجاهد همچنین نوشته است که اعلان فدراسیون دوم و عضویت دادن «رسانه‌هایی که سال‌ها پیش فعالیت‌شان متوقف شده و یا مسئولان‌شان از کشور فرار کرده‌اند، را گام مناسب نمی‌دانیم».
سخن‌گوی طالبان استدلال کرده است که این کار سبب رقابت ناسالم میان رسانه‌ها می‌شود.
به‌گفته‌ی او، اگر رسانه‌های متوقف‌شده می‌خواهند مانند رسانه‌های فعال دیگر فعالیت کنند، باید جوازهای پایان‌یافته‌ی‌شان را تمدید، مالیات‌شان را پرداخت و در چوکات قانون رسانه‌ها به‌گونه‌ی واقعی و سالم فعالیت کنند.