در پی تعلیق فعالیت برخی از نهادهای کمک‌رسان در افغانستان، شماری از ساکنان ولایت غور درباره‌ی توقف فعالیت‌های بشردوستانه ابراز نگرانی می‌کنند.
آنان می‌گویند که با فقر و تنگ‌دستی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و اگر کمک‌های بشردوستانه قطع شود، وضعیت بدتر خواهد شد.
جمعه‌خان، از باشندگان غور می‌گوید که زندگی نیازمندان به کمک مؤسسات وابسته است.
داوود، یکی از آوارگان غوری نیز می‌گوید: «ما امسال مواد غذایی را مصرف کردیم که مؤسسات داده بودند، اگر نه چیزی نداشتیم. حالا اگر کمک‌های مؤسسات قطع شود، مشکلات ما زیاد می‌شود. از طالبان می‌‌‌خواهیم که به مؤسسات اجازه‌ی فعالیت بدهند.»
باشندگان غور از حکومت سرپرست طالبان می‌خواهند که محدودیت‌های وضع شده بر نهادهای غیردولتی را بردارند.
طالبان فعالیت زنان در نهادهای غیردولتی که فعالیت بشردوستانه را انجام می‌دهند منع کرده‌اند. این اقدام طالبان واکنش‌های گسترده‌ای در پی داشته است.
در پی فرمان طالبان برخی نهادهای کمک‌رسان فعالیت خود را تعلیق یا محدود کرده‌اند.
فعالان مدنی در ولایت غور هم قطع کمک‌های نهادهای کمک‌رسان را فاجعه‌بار دانسته و از طالبان می‌خواهند که مانع توزیع کمک‌های بشردوستانه نشوند.
بهای بلند مواد اولیه در غور نیز ساکنان این ولایت را نگران کرده است.
عبدالبصیر، از باشندگان غور می‌گوید: «سردی زمستان به اوج خود رسیده و اکنون بهای مواد اولیه هم به‌شدت افزایش یافته است. اکنون یک سیر زغال‌سنگ در غور به ۱۳٠ افغانی به فروش می‌رسد.»
به‌گفته‌ی او، قدرت خرید مردم به‌شدت کاهش یافته است.
افغانستان پس از روی کارآمدن طالبان با فروپاشی اقتصادی مواجه شد و اکنون بیش از ۹۰ درصد جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند.