سه خبر داغ!

قرار گفته‌های وزارت امور مهاجرین و عودت‌کننده‌گان، ما امسال 130 هزار بیجاشده‌ی داخلی داریم. بیجاشده به کسی گفته می‌شود که در منطقه شان جنگ بوده و آن‌ها فهمیده که دولت غم شان را نمی‌خورد، پس بهتر است خانه و زندگی خویش را رها کرده و آواره‌ی شهرهای نسبتاً امن شوند. البته خود وزارت مهاجرین هم ادعا کرده که علت بیجاشده‌گی آن‌ها، ناامنی‌های رو به انفجار است. سپس این وزارت گفته که در سیزده سال گذشته که شامل امسال هم می‌شود، تقریباً یک میلیون نفر بیجا شده. ما هنوز هم می‌توانیم خدای مهربان را شاکر باشیم که سال یک میلیون بیجاشده نداریم. البته ملت شریف افغانستان مکلف است در هر شرایط امید به زندگی خویش را از دست ندهند. گرچند در ماه‌های پیش‌رو ممکن ماه 130 هزار بیجاشده داشته باشیم، اما مشکلی نیست چون هنوز به هفته‌ی 190هزار بیجاشده نرسیده‌ایم.

در همین حال مقامات امنیتی از راه‌اندازی یک عملیات بسیار بزرگ خبر دادند. این مقامات گفتند که حکومت وحدت ملی خوش ندارد دو رقم مخالف داشته باشد. آن‌ها گفتند مخالفان مسلح بس است، هیچ نیازی به مخالفان غیر مسلح نداریم. اگر مردم عزیز دست از مخالفت برندارند، کاسه صبر ما تق چپه خواهد شد. آن‌وقت چه فرق خواهد کرد که جنگل تر است یا خشک، همه خواهند سوخت. لازم به ذکر است که عملیات بسیار بزرگ به عملیاتی گفته می‌شود که نیروهای اردوی ملی نزدیک است دشمن را به صورت کامل نابود کند که یک دفعه از کابل دستور برگشت و توقف جنگ صادر می‌شود. سخن‌گوی قوماندان حملات گفت که حالا نه روزه است که سربازان از برنج و لوبیا و گرمی شکایت کنند و نه کدام چیز دیگر.

گرچه هم خبر بیجاشده‌گان را داریم و هم سخن از عملیات بسیار بزرگ وجود دارد اما، یک ضلع این سناریو هنوزهم ناگفته مانده. ضلع سوم این سناریو، مذاکرات صلح است. مقامات صلح‌جوی ملت‌تباه گفته که دور دوم مذاکره با طالبان در چین برگزار خواهد شد. این مقامات تاکید کرد که هرچند هنوز معلوم نیست تعداد دورهای مذاکره چند است(مثلاً بیست دور، 50 دور، یا چند؟) اما گفتند که دور فاینل اش، به میزبانی امریکا در عربستان برگزار خواهد شد. آن‌ها علاوه کردند که خدا شاهد است این بار آتش‌بس موقت را به طالبان پیش‌کش می‌کنیم. ما می‌خواهیم ببینیم که طالبان چوچه چه‌قدر از لوی‌طالبان حساب می‌برند. آن‌ها گفتند که اگر این دور مذاکرات به خوبی سپری شد، دور بعدی انشاءالله در زمستان برگزار خواهد شد. آن‌ها از میزان تماشاچیان ابراز ناراحتی کردند و گفتند که بلیط را ارزان خواهند کرد، بلکه مردم بیشتر بتوانند از نزدیک تماشا کنند.

حالا این سه خبر را باهم جمع کنید. نام وزارت مهاجرین و عودت‌کننده‌گان باید تغییر کند. نظر به شرایط فعلی، مهاجرینی که رفته، به صورت قطع قصد عودت ندارند. نمی‌گویم این حرف کاملاً درست است اما کاملاً مطمئنم که مهاجرین هم از خود حساب و کتاب دارند و حتماً هر روز می‌شنوند که فلانی ولسوالی سقوط کرد، در فلانی ولایت حمله شد، فلان‌جا انتحاری شد، 40 نفر کشته شد، 230 نفر زخمی شد و… پس بر نمی‌گردند، خاطرتان جمع! ممکن خیلی‌های دیگر تازه قصد مهاجرت داشته باشند. پس نام این وزارت را بگذاریم “وزارت مهاجرین و بازهم مهاجرین”! بقیه اش باشد تا فردا…