حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین کشور، اصرار دارد که مردم وزیرستان پاکستان شهروندان افغانستان اند و مانند تمام ساکنان دیگر افغانستان در این سرزمین حقوق شهروندی دارند.
این سخن کرزی دلالت‌های بسیار دارد، اما آن‌چه آن را دردناک می‌سازد این است:
رییس‌جمهور پیشین کشور، با این فرض که در وطن دوستی اش تردیدی نیست، در دوران حکومت خود چه‌گونه میان دو موضع متناقض تصمیم می‌گرفته است. آقای کرزی در زمان ریاست جمهوری خود پیوسته اصرار داشت که پایگاه اصلی تروریسم در آن سوی مرز، پشت خط دیورند، است و امریکا و ناتو اشتباه می‌کنند که در خانه‌های مردم افغانستان دنبال تروریست‌ها می‌گردند. خواست آقای کرزی در آن زمان این بود که امریکا برای نابود کردن تروریسمی که بلای جان جهان و افغانستان شده لانه و پرورشگاه اصلی تروریسم در خاک پاکستان را آماج حمله قرار دهد. همه به یاد دارند که آن سخن رییس‌جمهور پیشین در آن زمان مورد قبول بسیاری از افغان‌ها بود. چرا که نظر اکثر شهروندان افغانستان هم همین بود، و هست، که پایگاه اصلی پرورش و تجهیز و رهبری تروریستان طالب پاکستان است و تا جهان با این خاستگاه اصلی تروریسم برخوردی قاطع نکند، چالش تروریسم هم‌چنان حل ناشده باقی خواهد ماند.
اما حالا که آقای کرزی می‌گوید وزیرستان از افغانستان است و مردم وزیرستان شهروندان افغانستان اند و نه پاکستان، سوالی که در ذهن هر شهروند افغانستان می‌گردد این است که آن زمان که آقای کرزی از آتش زدن لانه‌ی تروریسم در آن سوی مرز سخن می‌گفت، دقیقاً منظورش چه بود؟ این سوال به این خاطر مهم است که امروز هر آدم آشنا با جغرافیای تروریسم می‌داند که وزیرستان و صوبه سرحد پاکستان و مناطق معروف به «غیر» در خاک آن کشور پایگاه و آموزشگاه اصلی تروریست‌ها هستند. این امر به اندازه‌یی روشن است که دیگر برای اثبات کردن‌اش نیازی به آوردن دلیل و سند هم نیست.
حال، وقتی که رییس‌جمهور قبلی می‌گوید که مردم وزیرستان افغان اند و حقوق کامل شهروندان را دارند، آیا معنای این سخن این است که خود شهروندان افغانستان تروریست هستند و این تروریست‌ها در صوبه سرحد و وزیرستان زندگی می‌کنند؟ آیا وقتی که آقای کرزی می‌گفت لانه‌ی تروریست‌ها را در آن سوی مرز آتش بزنید، منظورش آتش زدن پایگاه‌های ترور در وزیرستان بود؟ آیا آقای کرزی واقعاً می‌خواست تروریست‌ها را سرکوب کند؟ و اگر سرکوب کردن این تروریست‌ها مستلزم حمله بر وزیرستان، یعنی پایگاه شماره یک تروریسم جهانی و منطقه‌یی، می‌بود، آیا رییس‌جمهور پیشین از این اقدام حمایت می‌کرد؟
این‌ها بخشی از سوالاتی هستند که آقای کرزی باید به آن‌ها جواب بدهد. چرا که پاسخ این سوال‌ها پاره‌یی از سرگردانی‌های حکومت‌های افغانستان در برابر پاکستان را به آفتاب می‌آورد.
برزخ وزیرستان
