بسم الله الرحمن الرحیم
گزارش کمیسیون ملی
بررسی مسیر لین برق 500 کیلوولت از پلخمری الی ارغندی
اول
کمیسیون ملی بر مبنای حکم شماره 577 مورخ 29/2/1395 جلالتمآب رییس جمهوری اسلامی افغانستان به منظور انجام امور ذیل ایجاد گردید:
1. مطالعه، بررسی و ارزیابی اسناد، تمامی مدارک و شواهد مربوط به ماسترپلان بیست سالۀ برق افغانستان شامل تمامی اسناد دولتی، سکتور خصوصی از جمله شرکت فیشنر (FICHTNER) و نهاد های ذیربط بین المللی.
2. یافتن و بررسی دلایل انتخاب و رد هر یک از مسیر های دوگانه برای تمدید لین انتقال برق 500 کیلوولت از پلخمری الی ارغندی از طریق بامیان و یا سالنگ.
3. ارائه گزارش همه جانبه از اجراات و یافته ها، حاوی پیشنهادات مشخص جهت حل مشکلات با در نظر داشت منافع علیای کشور و وحدت ملی مردم افغانستان، طی مدت 10 روز به مقام عالی ریاست جمهوری.
کمیسیون ملی جهت تعمیل فقره اول ماده دوم این حکم اسناد زیرین را مورد مطالعه و ارزیابی قرار داد:
1. قرارداد تهیه ماستر پلان میان بانک انکشاف آسیایی و کمپنی مشورتی فیشنر بنا به درخواست وزارت محترم انرژی و آب (2 دسامبر 2010).
2. عقد قرارداد تهیه پروژه های ماستر پلان میان برشنا شرکت و کمپنی مشورتی فیشنر (7 اکتوبر 2011)
3. پیشنهاد و منظوری سفر جهت اشتراک در مجلس کاری تحت عنوان Power Sector Master Plan Final Workshop and Working Session (13 جنوری 2013).
4. مینوت جلسه که به تاریخ 11و 12 فبروری 2013 در شهر شتوتگارت آلمان دایر گردید.
5. مینوت جلسه Kick Off با کمپنی مشورتی فیشنر آلمانی به تعقیب جلسه ماستر پلان در شهر شتوتگارت (13 فبروری 2013).
6. گزارش مقایسوی مسیر های سالنگ و بامیان (مارچ 2013).
7. صفحه ماستر پلان در مورد تصمیم دولت جهت تمدید لین 500 کیلوولت از مسیر سالنگ.
8. گزارش مقدماتی مسیر سالنگ و مطالعه سیستم برق Power Flow Study.
9. تفاهم نامه تمویل پروژه میان بانک آسیایی و وزارت محترم مالیه (14 دسامبر 2013).
10. تفاهم نامه تمویل پروژه (به شکل قرضه) میان وزارت محترم مالیه و برشنا شرکت (Subsidiary Loan Agreement) (1 فبروری 2014).
11. مکتوب کمپنی فیشنر جهت گزینه مسیر لین 500 کیلو ولت از دشت الوان الی کابل (1 فبروری 2016).
12. فرمان شماره 45 مورخ 5/5/1391 رییس جمهور.
13. مصوبۀ شماره 31 مورخ 8/8/1391 شورای وزیران.
14. مصوبه شماره 6 مورخ 2/9/1392 شورای وزیران.
15. متن ایمیل مورخ 11 اپریل 2016 بانک انکشاف آسیایی.
16. سند بودجه ملی (برشنا شرکت) سال 1393.
17. سند بودجه ملی (برشنا شرکت) سال 1394.
18. ایمیل مورخ 20 می سال 2016 بانک انکشاف آسیایی (اسد حلیم) و ضمیمۀ آن.
19. ماستر پلان تهیه شده از جانب شرکت فیشنر.
20. اسناد ارائه شده توسط شرکت برشنا.
21. مجموع اعلامیه های معترضین.
دوم
کمیسیون ملی بررسی مسیر لین برق 500 کیلو ولت از پلخمری الی ارغندی پس از مطالعه اسناد جهت غور و مداقه بیشتر از هیئت عامل د افغانستان برشنا شرکت دعوت به عمل آورد تا در جلسۀ کمیسیون حضور یافته و به سوالات اعضای این کمیسیون پاسخ ارائه نمایند. سوالات عمدۀ مطرح شده از جانب اعضای کمیسیون قرار ذیل بوده اند:
2.1 دلایل تغیر مسیر انتقال لین برق چه بوده اند؟
2.2 در تغیر مسیر انتقال لین برق کدام مراحل قانونی طی شده است؟
2.3 در صورت وقوع حالات ناگوار طبیعی، برق 12 ولایت کشور قطع میگردد. راه بدیل برای تأمین برق 12 ولایت چه میباشد؟
2.4 وضعیت تدارکاتی لین انتقال برق در شبرغان – دشت الوان در کدام مرحله قرار دارد؟
2.5 مصارف مالی پروژه از کدام منبع با چه مقدار تمویل میگردد؟
2.6 در صورتیکه مسیر پروژه از سالنگ به بامیان تغیر مسیر نماید چه تاثیرات منفی را بالای کار های انجام یافته در قبال خواهد داشت:
• قیمت پروژه
• مدت پروژه
• مقدار جریمه‌ی که دولت باید به دونر ها و یا حکومت ترکمنستان بپردازد.
علاوتاً هیئت عامل به برخی از سوالات اضافی که در جریان مجلس از آنها مطرح گردید، نیز پاسخ ارائه نمودند.
سوم
یافته های کمیسیون ملی بعد از مطالعه، ارزیابی و بررسی اسناد و پرسش و پاسخ با هیأت عامل د افغانستان برشنا شرکت قرار ذیل اند:
1. ریاست برشنا تغییر مسیر لین انتقال 500 کیلو ولت را به دلیل کمبود وجوه مالی، موجودیت ظرفیت اضافی انتقال 300 میگاوات برق به کابل در شبکۀ موجود 220 کیلو ولت و استعجالیت تأمین نیاز روز افزون پایتخت به انرژی برق حمایت نموده است.
2. اینکه شرکت برشنا در اقدام خود از انگیزه سیاسی پیروی نموده باشد ثابت نگردید.
3. شرکت برشنا این تصمیم ستراتیژیک را با هیچ نهاد رهبری دولتی مانند شورای عالی اقتصادی شورای وزیران و یا شورای ملی شریک نکرده است.
4. نبود یک چارچوب پروسیجر حقوقی برای تصویب پروژه های بزرگ یکی از عوامل مشکل ساز بوده است.
5. فقدان دیدگاه بزرگ ملی در رهبری سکتور انرژی کشور وضعیتی را به وجود آورده است که پس از مصرف مبالغ هنگفت، کشور هنوز فاقد شبکه ملی برق میباشد.
چهارم
کمیسیون ملی به منظور درک بهتر حقایق، پس منظر کرونولوژیک ماسترپلان برق افغانستان را مطالعه نموده و مسایل ذیل را تشخیص نمود:
1- منشأ ظهور مفکوره ماسترپلان الی منظوری آن
1.1 2004 (1383) در جریان تدوین ستراتیژی انکشاف ملی افغانستان برای بار نخست انکشاف سکتور انرژی و تأمین امنیت انرژی به حیث اولویت مهم دولت تعریف شد و نخستین طرح ماستر پلان برق افغانستان توسط بانک جهانی تدوین شد اما استفادۀ عملی از آن به عمل نیامد و بناً تدابیر برای رفع نیازمندی های شهر کابل در مرکز توجه قرار گرفت.
1.2 2008 (1387) وزارت انرژی و آب از بانک انکشاف آسیایی تقاضا نمود تا ماسترپلان سکتور انرژی افغانستان را ترتیب نماید. طی جلسات متعدد بین الوزارتی با حضور نماینده‌گان جامعه بین المللی فیصله گردید تا بانک انکشاف آسیایی با منظوری 570 میلیون دالر به عنوان نهاد اصلی تمویل کنندۀ سکتور انرژی در افغانستان عمل نماید.
1.3 فرمان شماره (45) مورخ 5/5/1391 رییس جمهور، وزارت انرژی و آب را موظف نمود تا:
• طی مدت سه ماه، به همکاری مستقیم د افغانستان برشنا شرکت از شروع کار برای شبکه سازی برق در شهر کابل و سایر شهر های بزرگ کشور به شورای وزیران گزارش ارائه نماید.
• طی مدت شش ماه، راه های خودکفایی کشور از درک تأمین انرژی برق در طویل المدت را به شورای وزیران ارائه نماید.
• طی مدت شش ماه، پروسه انتقال برق به جنوب، شرق و مناطق مرکزی کشور به شمول بامیان، و دایکندی را مورد ارزیابی فنی و تخنیکی قرار داده طرح های مشخص به شورای وزیران ارائه نماید.
1.4 وزارت انرژی و آب به همکاری د افغانستان برشنا شرکت موظف گردید تا پلان تفصیلی شبکه سازی برق شهر کابل و شهر های بزرگ را با در نظر داشت توازن توزیع برق در شهر های کشور و تولید انرژی برق از منابع مختلف طور همه جانبه ترتیب و به جلسات بعدی شورای وزیران ارائه نماید. (مصوبه شماره 31 مورخ 8/8/1391 شورای وزیران).
1.5 طرح پلان تفصیلی شبکه سازی برق شهر کابل و شهر های بزرگ کشور تصویب گردید. وزارت های انرژی و آب و مالیه در تطبیق پلان متذکره موظف گردیدند. (مصوبه شماره 6 مورخ 9/2/1392).
1.6 در 6 نوامبر سال 2010 میلادی (15 عقرب 1389) بانک انکشاف آسیایی، شرکت آلمانی فیشنر را به حیث شرکت مشورتی برای مطالعات ماسترپلان سکتور انرژی افغانستان استخدام نمود.
1.7 در اکتوبر 2011 (میزان 1390) شرکت فیشنر طرح ماسترپلان برق افغانستان را بر مبنای مشاهدات ماهواره‌یی ترتیب داد.
1.8 در دسامبر 2012 (قوس 1391) جلسه‌ی که ریاست آن را وزیر انرژی و آب و رییس شرکت برشنا به عهده داشتند، با اشتراک نماینده‌گان دونر های اصلی و وزارت های ذیربط دایر گردید. در این جلسه مسوده گزارش نهایی شرکت فیشنر در بارۀ ماسترپلان به جانب افغانستان تقدیم گردید.
1.9 در جریان سال های 2013-2014 (1391-1392) نماینده‌گان جوانب ذیربط منجمله معین وزارت انرژی و آب، رییس شرکت برشنا، وزارت مالیه، بانک انکشاف آسیایی، موسسه DFID، بانک جهانی و USAID برای مباحثه و نظارت از جریان پیشرفت کار ترتیب ماسترپلان در شهر شتوتگارت آلمان چهار بار باهم ملاقات نمودند.
1.10 در ربع چهارم سال 2014 گزارش نتایج مطالعات ماسترپلان انرژی افغانستان که کار تهیه آن در ماه مارچ 2013 آغاز گردیده بود، به دولت افغانستان تقدیم و توسط کمیته وزرا که مشتمل بر وزارت انرژی و آب، شرکت برشنا، وزارت مالیه منظور گردید. شرکت مشورتی آلمانی توظیف شده برای این مطالعات بدون سفر به افغانستان مطالعات خویش را از راه دور از طریق تصاویر ماهواره‌یی تکمیل نمود. بر اساس همین مطالعات برای انتقال لین 500 کیلو ولت از پلخمری به کابل دو مسیر ممکن مشخص شد:
1. یک دهلیز از مسیر کوتل سالنگ از طریق ولایات بغلان، پروان و کابل
2. دهلیز دوم از میسر بامیان از طریق ولایات بغلان، بامیان، وردک و کابل
مسیر اولی از طریق سالنگ برای تثبیت موجودیت فضای کافی به خاطر اعمار لین جدید 500 کیلو ولت به تحقیقات بیشتر نیاز داشت و عبور دو لین بلند ولتاژ از سالنگ به کابل درجه ریسک پرچاوی های احتمالی را بلند میبرد.
مسیر دوم به این دلیل توصیه گردید که سرمایه گذاران عینک و حاجی گک متعهد بودند که به مقدار 800 میگاوات برق حرارتی را از ذغال تولید نمایند و لین 500 کیلو ولت میتوانست برق تولید شده مذکور را به کابل و از آنجا به قندهار در جنوب و خوست در جنوب شرق کشور انتقال بدهد.
1.11 در مارچ 2013 (حمل 1392) گزارش نهایی راجع به ماسترپلان به جانب افغانی در تالار وزارت انرژی و آب با حضور داشت 80 تن از شخصیت های رسمی به شمول نمایندۀ دفتر ریاست جمهوری، توسط وزارت انرژی و آب، رییس شرکت برشنا و وزیر مالیه منظور گردید. در همین جلسه وزارت های مالیه و معادن و پطرولیم تأیید کردند که سرمایه گذاران پروژه های معادن حاجی‌گک و عینک فابریکه های برق حرارتی (از ذغال) به ظرفیت هشتصد میگاوات برق را به احتمال قوی اعمار نخواهند کرد.
1.12 در نشست های مورخ 13 و 14 فبروری سال 2013 (25 و 26 دلو 1391) در شهر شتوتگارت آلمان آخرین دور مباحثات روی طرح ماسترپلان میان جوانب ذیربط که در آن مزایا و چالش های مسیر های انتقال برق 500 کیلوولت از طریق سالنگ و بامیان مورد بحث قرار گرفت. بانک انکشاف آسیایی توضیح داد که با در نظر داشت اینکه مسیر بامیان در حدود یکصد کیلومتر طولانی تر است، وجوه مالی برای تمدید لین 500 کیلوولت از مسیر سالنگ تخصیص یافته است. شرکت فیشنر موقف خود را طور ذیل بیان نمود:
به دلایل زیرین مسیر بامیان برای تمدید لین 500 کیلوولت مرجح میباشد:
• پیچیده‌گی اراضی مسیر سالنگ
• موجودیت لین 220 کیلوولت
• فقدان تفاوت قابل ملاحظه در قیمت
• سکتگی بزرگ در روند تأمین برق کابل در صورت مواجه شدن همزمان هر دو لین انتقال 200 و 500 کیلو ولت با خطرات.
1.13 به تعقیب آن وزارت انرژی و آب و شرکت برشنا در جلسه شتوتگارت خاطر نشان نمودند که به منظور رفع نیاز های عاجل شهر کابل به انرژی برق، لازم است تا مسیر انتقال لین 500 کیلو ولت از مسیر سالنگ صورت گیرد.
1.14 در ماه اپریل 2013 ( حمل 1392) یک تیم دیزاینران فیشنر مستقر در افغانستان کار دیزاین لین برق 500 کیلو ولت از مسیر سالنگ را آغاز نمود.
1.15 در ماه جون سال 2013 (جوزای 1392) معین وزارت مالیه افغانستان و رییس شرکت برشنا تفاهم نامۀ اجرایی شدن پروژه متذکره را از مسیر سالنگ به امضأ رسانیدند.
1.16 در ماه اکتوبر سال 2013 (میزان 1392) مذاکره به ارتباط مسیر سالنگ میان وزارت مالیه افغانستان و بانک انکشاف آسیایی صورت گرفت. در ماه نوامبر 2013 در روشنی تعهد 104 میلیون دالری USAID و 13 میلیون دالری کشور جاپان، هیئت مدیرۀ بانک انکشاف آسیایی پروژه مذکور را رسماً تأیید نمود.
1.17 شرکت برشنا به همکاری شرکت فیشنر در سال های 2014 و 2015 میلادی پروسۀ داوطلبی را به راه انداخت.
1.18 در 27 نوامبر سال 2015 میلادی بانک انکشاف آسیایی نامۀ (عدم اعتراض به تفویض قرارداد) را که حیثیت مهر تأیید را داشت، صادر نمود.
1.19 در دسامبر سال 2015 میلادی پروژۀ متذکره به کمیتۀ ملی تدارکات تقدیم گردید.
پنجــم
مرحله اعتراضات
پس از آن که طرح پروژه از مسیر سالنگ در جلسۀ کمیته ملی تدارکات مورد اعتراض قرار گرفت تصمیم اتخاذ گردید که:
• پروسه داوطلبی پروژه متوقف گردد.
• کمیته تخنیکی متشکل از وزارت انرژی و آب، شرکت برشنا، دفتر معاونیت دوم ریاست جمهوری و وزارت های مربوطه تشکیل گردد.
• گزارش کار کمیته تخنیکی به کابینه محترم دولت جمهوری اسلامی افغانستان غرض تصمیم گیری نهایی ارائه گردد.
• کمیته تخنیکی پس از برگزاری چهار جلسه، گزارش خویش را که حاوی نظریات مقایسوی در مورد هردو مسیر بود، به جلسه کابینه ارائه نمود.
• موضوع تعیین مسیر لین برق 500 کیلوولت به تاریخ 25/12/1394 در آجندای کابینه شامل گردید اما بنا به درخواست جلالتمآب سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری به منظور بازنگری از آجندا خارج شد و تصمیم گرفته شد که طرح در یک جلسه محدود تر با حضور رهبران حکومت وحدت ملی مورد بحث قرار گیرد.
• به تاریخ 18/1/1395 این موضوع در حضور جلالتمآبان داکتر محمد اشرف غنی رییس جمهور، داکتر عبدالله عبدالله رییس اجراییه، قانون پوه سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری و برخی ذوات دیگر مورد بحث قرار گرفته اما مجلس به کدام نتیجه نرسید. فیصله گردید که یک جلسه دیگر به اشتراک جلالتمآبان داکتر عبدالله عبدالله، محترم استاد حاجی محمد محقق معاون دوم ریاست اجراییه، داکتر همایون قیومی مشاور رییس جمهور، علی احمد عثمانی وزیر انرژی و آب و نماینده‌گان شرکت برشنا دایر گردد که در جلسه مذکور مباحثه بالای موارد اعتراضی صورت گرفته و مجلس به کدام نتیجه واحد دست نیافت. به تاریخ 11 ثور سال 1395 موضوع تعیین مسیر برق 500 کیلوولت از دشت الوان پلخمری الی ارغندی کابل به صورت متفرقه در آجندای کابینه ج.ا.ا قرار گرفت.
• جلسه مورخ 11 ثور کابینه پس از مباحثات و ارزیابی مقایسوی هر دو مسیر تأکید نمود تا مسیر سالنگ برای انتقال لین 500 کیلو ولت تأیید گردیده نیازمندی های ولایت بامیان به انرژی برق با تأمین 300 میگاوات برق از طریق لین 220 کیلو ولت پشتۀ سرخ الی بامیان رفع گردد. اما جلالتمآبان معاون دوم ریاست جمهوری و معاون دوم ریاست اجراییه بر اصل رجحان مسیر بامیان تأکید نمودند ولی پس از پافشاری برخی از اعضای کابینه، جلالتمآب رییس جمهور بر تصویب مسیر سالنگ ترکیض کردند. دلیل اصلی ترکیض مقام ریاست جمهوری، امکان فسخ تعهدات مالی دونر ها در صورت تأخیر بیشتر در تصمیم گیری راجع به پروژه بود.
پس از آن جلالتمآب معاون دوم ریاست جمهوری پیشنهاد نمودند که هر نوع فیصله در این مورد باید شامل تدابیر روشن برای رفع نیازمندی انرژی برق بامیان و مناطق مرکزی نیز باشد. این پیشنهاد برعلاوۀ مسایل ذکر شده در فوق مورد تصویب قرار گرفت.
• اعتراضات مدنی: گروهی از فعالان سیاسی و جامعه مدنی که طی چندین ماه برای بازگشت پروژه به مسیر بامیان تلاش نموده بودند، بر فیصلۀ کابینه معترض گردیده هشدار دادند که در صورت عدم تحقق خواسته های شان به تظاهرات گسترده دست خواهند زد. دولت به منظور جلوگیری از تظاهرات، مفاهمه با معترضان و یافتن راه حل های قابل قبول تلاش های متعدد را به شمول اعزام هیئت حسن نیت نزد معترضان و دعوت از رهبران اعتراض به مذاکره انجام داد که با پاسخ مثبت مواجه نگردید.
• روز دوشنبه مورخ 27 ثور 1395 تظاهرات مسالمت آمیز مدنی گسترده در شهر کابل برگزار گردید. این تظاهرات از جانب هواداران اعتراض در برخی ولایات و شماری از کشور های خارجی نیز پشتیبانی گردید. در عین زمان در برخی ولایات کشور تظاهراتی در پشتیبانی از مسیر سالنگ صورت گرفت. موضع‌گیری های دو طرف در رسانه ها و شبکه های اجتماعی بازتاب گسترده یافته و بعضاً از مسیر سالم خارج گردیده و باعث اشتعال اختلافات سیاسی، مذهبی و قومی گردید.
بارزترین نمونۀ تعمیق اختلافات اجتماعی، همانا مشاجرات شدید لفظی در ولسی جرگه روی همین مسئله و ترک جلسات ولسی جرگه توسط عده‌ی از وکلا به رسم اعتراض بود. گروه بزرگی از اعضای مجلسین شورای ملی در روز بعد ضمن ملاقات با جلالتمآبان رییس جمهور و رییس اجراییه از فیصله کابینه حمایت نموده و معترضین را به مذاکره فرا خواندند.
جلالتمآب رییس جمهور طی یک سخنرانی از برگزاری مسالمت آمیز تظاهرات قدردانی نموده و یک کمیسیون ملی را جهت بررسی مسیر لین برق 500 کیلو ولت از پلخمری الی ارغندی توظیف نمودند.
کمیسیون ملی، اعتراضات مدنی بر اعمال حکومت را جز حقوق اساسی شهروندان دانسته، به آن احترام می‌گذارد و عدول از معیار های مدنی اعتراض را مانع نهادینه شدن فرهنگ دموکراسی در کشور می‌داند. در عین حال کمیسیون بدین باور است که رهبری دولت باید به پیام های اعتراضی شهروندان با دقت گوش داده و با آن برخورد مسوولانه نماید.
• کمیسیون اعلامیه های جنبش اعتراضی بر مسیر سالنگ (جنبش روشنایی) را به منظور تشخیص خواست های آنان مطالعه نمود. فشرده ترین اعلام موضع معترضین در اعلامیۀ شماره (13) مورخ 30 ثور 1395 آنان مشعر است که: “شورای عالی مردمی، در تمام اعلامیه ها و بیانیه ها… پیوسته تأکید کرده است که خواست ما تنها بطلان فیصله ضد ملی کابینه و تطبیق ماسترپلان برق است. هیچ بدیلی از جانب حکومت در این رابطه قابل قبول نیست.”
کمیسیون با بررسی بی‌طرفانۀ جریان وقایع و نظریات مطروحه بر له و علیه هر دو مسیر به این باور رسیده است که توصیه کمپنی فیشنر مبنی بر رجحان مسیر بامیان در نخستین گزارش آن (هرچند متکی بر مطالعات ساحوی نبوده است) منطقی تر به نظر می‌رسد و شاید بهتر بود نهاد های ذیربط بر مبنی آن اجراات می‌نمودند. اما سیر انکشاف مسئله در سه سال گذشته به نحوی بوده است که امروز بازگشت به نقطۀ اولی را به دلایل ذیل غیر قابل توجیه میسازد:
1. وجوه مالی که از سوی بانک انکشاف آسیایی در نظر گرفته شده بود، برای تمدید لین از مسیر بامیان کفایت نمیکرد.
2. قرار بود تا سال 2018 میلادی یک دستگاه تولید برق حرارتی در نزدیک معدن حاجی‌گک و معدن مس عینک توسط کمپنی چینایی ساخته شود که تا آیندۀ نا معلوم به تعویق افتاده است.
3. به منظور تمدید لین انتقالی کاسا 1000 مسیر خاواک انتخاب گردیده است که از محدودیت فضا در مسیر سالنگ کاسته است.
4. قرار بود پروژه تا سال 2016 تکمیل گردد اما بنابر مشکلات انتخابات ریاست جمهوری به تأخیر مواجه شد.
5. استعجالیت تأمین برق مورد ضرورت شهر کابل و ولایات دیگر.
6. مکتوب عدم اعتراض بانک انکشاف آسیایی به ارتباط مسیر سالنگ در سال 2015 مواصلت ورزیده است.
جدول های زیر امکان مقایسۀ مزایا و اشکالات هردو مسیر را در شرایط امروزی مهیا میسازد:
مقایسه مزایا و اشکالات هردو مسیر در شرایط کنونی
کمیسیون ملی بررسی مسیر لین انتقال برق 500 کیلو ولت از پلخمری الی ارغندی، بعد از بحث و مذاکرات طولانی و هم چنان بررسی تمامی اسناد مربوط به پروژه، به نتیجه گیری زیر توافق کرد:
1- به منظور حفظ منافع علیای کشور، به منظور تأمین وحدت ملی و ثبات افغانستان، به خاطر جلوگیری از تشنجات و تقابل قومی و سمتی، بخاطریکه در عمل انجام شده قرار گرفته و تمام مراحل تخنیکی و تدارکاتی پروژه لین انتقال برق 500 کیلو ولت از شمال به جنوب از طریق سالنگ طی دو نیم سال گذشته اجرا شده و با درنظر داشت یافته های کمیسیون ملی از بررسی اوراق مربوط، مراحل تدارکاتی پروژه از حالت تعلیق بیرون شود.
2- طرح تأمین برق ولایت بامیان از طریق پشته سرخ توسط لین انتقال برق 220 کیلو ولت نیاز های استراتیژیک برای ایجاد شبکۀ ملی برق کشور را تامین نمی کند و کمیسیون پیشنهاد میکند تا پروژه لین انتقال برق 220 کیلو ولت (دبل سرکت) به ظرفیت 300 میگا وات از مسیر دوشی به مناطق مرکزی که توانمندی تأمین برق تمامی ولایات های مرکزی را دارد، به شرح ذیل اجرا گردد:
• اعمار شبکه لین انتقال برق 220 کیلو ولت (دبل سرکت) به ظرفیت 300 میگا وات از منطقه دوشی الی مرکز بامیان، شروع پروژه از ماه سرطان سال جاری و ختم آن در ماه قوس سال 1398.
• اعمار سبستیشن برق در مرکز بامیان، شروع پروژه ماه سرطان سال جاری و ختم آن در ماه قوس سال 1398.
• اعمار شبکه توزیع برق در ولایت بامیان برای حد اقل 20000 خانواده، شروع پروژه ماه سرطان سال جاری و ختم پروژه در ماه قوس سال 1398.
• نهاد های ذیربط وظیفه دارند تا طرح شبکه انتقال برق به دیگر مناطق مرکزی و سایر ولایات را الی 6 ماه به کابینه غرض تصویب تقدیم نماید.
• حین احداث فابریکه برق حرارتی در اشپشته بامیان، لین انتقال 500 کیلو ولت از اشپشته الی ارغندی اعمار شود.
• وزارت مالیه مکلف است که بودجه این پروژه را تنظیم و در بررسی وسط سال بودجه ملی 1395 از طریق حکومت به پارلمان ارائه نماید.
و من الله التوفیق.
